De Mannen.

Mijn pannen waren te klein. Voor al die mannen. De wielrenners.

Morgen wordt er een lange tocht gefietst vanuit Punthorst, dus moet er vandaag goed gegeten worden. Nou ja .... cols van de haute categorie zitten er niet in hoor, morgen. Alleen maar de Lemelerberg een paar keer op en af. En dan nog zo´n 150 kilometer .... dacht ik.

Zilvervliesrijst. Altijd goed. Een grote pan gestoofde groenten met roomsaus, een pan kip met champignons, en een grote salade.

En waar gaat het dan over? Over fietsen? Alpentochten? Over tandwielen? Nee hoor, helemaal niet.

We hebben het er over, wat al die boeren aan het doen zijn die we langs de weg zien rijden op grote tractoren. Dat die nu aan het maaien zijn. En er hooipakketten van maken, of balen. Of kuil.

Wat dat dan is? En wat het verschil is?

En het gaat over gezond eten. Want een aantal van de heren kookt zijn eigen potje thuis.

 


Ik eet heel gezond.
Ik neem elke dag blauwe bessen.
Altijd blauwe bessen.
Heel gezond, vol met anti-oxidanten.
Ja elke dag neem ik een handje bessen.
Patatje oorlog, met blauwe bessen.

😊😊

Ja het zijn een stel komieken. Mooi om te zien, zo'n vriendschap. Heel verschillend zijn ze, maar door het jarenlang samen fietsen is er een onverbrekelijke band.

Ze kunnen alles tegen elkaar zeggen, elkaar finaal van de weg af fietsen en de grappen gaan soms met grof geschut en schuine taal, maar het maakt niks uit. De band is heel hecht.

Thomas Braun, één van de heren, heeft er al drie boeken over geschreven. Over hoe hij als bierdrinkende sigarenrokende ongezonde dikzak veranderde in een stoere wielrenner. Door dit groepje! 'Ga Toch Fietsen!' heet zijn eerste boek. Google maar eens. Je komt al deze mannen tegen in het boek.

Het toetje is niet van mij maar dat zag je zeker al! Het ziet er zo mooi uit! Heel fijn dat Nicolette dat meenam. Als het toetje goed is is het eten geslaagd.

Een heel toepasselijk desert. Ik zou het noemen ...... de mooiste beklimmingen voor wielrenners!! 😊 

(De heren hadden er andere namen voor maar die laat ik maar even achterwege)

Alles schoon op, Brit diep in slaap, en de jasjes hangen uit te dampen, van de delegatie die alvast vanuit Bussum hier naar toe kwam fietsen. En ook weer terug zondag. want er moeten kilometers gemaakt worden!

Nou, toch handig die stoeltjes!

Tot slot ....... de bonenverloting!

Er waren maar zes liefhebbers, dus ik verdeel de dozen in porties. Iedereen die gereageerd heeft krijgt bonen. Ik stuur je een berichtje!

Nu slapen, morgen een vroeg ontbijt! Truste! 😉