Rise and shine.

Dageraad

Niet te omschrijven hoe mooi dat is. Eerst is het nacht. Inktzwart. Dan kruipt er een paars waars over de horizon in het zuidoosten. Het ochtendsterretje blinkt daar doorheen. Dan een boogje licht, helder paarsrood, en héél langzaam wordt dat boogje groter en groter ...

... en dan ... een spectakel van kleuren!! Over de hele horizon, prachtig mooi, dieprood tot violet is het in het centrum, en blauwpaars tot groengeel daaromheen ... en dan, wachten, wachten ....

... in het centrum komt heel triomfantelijk het eerste streepje zon tevoorschijn. Wat een magie! Gewoon, uit het dakraam te zien. Elke ochtend.

Verder was het een drukke dag vandaag. Eerst kwam de teevee op visite. Ze kwamen opnames maken voor een programma. Verder kan ik daar nog niks over zeggen. Maar als het allemaal uitgezonden wordt krijg je een seintje.

Thomas de cameraman, en Tania de geluidsvrouw, de hele dag liepen ze over ons erf en hebben van alles en nog wat gefilmd. Geluidsvrouw? Ja, die heb je dus ook. Best een zwaar beroep. Letterlijk. Want je loopt de hele dag met een loodzware uitrusting te sjouwen.

De opnames gingen vooral over het verbouwen, de arme timmerman en de arme stucadoor werden tot op het bot gevolgd. Gelukkig zijn het vakmannen en werken ze rustig en foutloos door. Ik mocht ook even helpen, zogenaamd alsof ik dat elke dag doe. En net die éne spijker zat niet op de goeie plek zal je altijd zien. Naja, 1 zo'n spijker. Pffff

Er hing ook ineens een banner in de paardenstal. Noe moe?

Het was erg gezellig met Thomas en Tania. Dat is ook een leuk vak wat zij hebben. Met z'n tweeën op pad en dan zomaar ergens bij iemand binnenvallen en de boel vastleggen. Zou ook wel wat voor mij zijn, lekker uitgebreid meekijken in iemand zijn leven.

Thomas vertelde ... mensen zijn soms heel zenuwachtig, vallen stil zodra de camera draait, hebben soms de nacht ervoor niet geslapen. Ik herken dat wel hoor. Zodra de camera draait denk je .. nu moet ik het allemaal heel goed vertellen. Geen fouten maken.

Ja dan maak je juist fouten natuurlijk.

Maar gelukkig kwam Mariam ook langs. Ze kwam wilgetakken knippen, en kon mij meteen mooi ondersteunen in dat hele teevee gedoe. Met z'n tweeën is veel leuker dan alleen, dan valt er veel meer te lachen!

Zoals het weiland opmeten met een veel te kort meetlint. In je eentje denk je, knudde, met z'n tweeën krijg je dan de slappe lach!

Ook kwam Petra nog langs, helemaal uit Bussum, die hard aan de weg aan het timmeren is voor de Plastic Soup foundation. Nog steeds milieu-aktiviste in hart en nieren. Ze was vandaag aan het werk in Hoonhorst. Ach, dacht Petra, Hoonhorst, Punthorst, we tuffen maar even door ...

Ja zo gaan die dagen. De ene dag zie je geen kip de andere dag rammelt de deur de hele dag door.