Het is al laat ... en we zijn stokverkleumd op het ijskoude trainingsveldje van de pup-cursus van vanavond .... dus we roetsjen even snel door de dag heen!
De zolder in de paardenstal ..... waar dat mooie vurenhout komt ... is bijna af. Als je met echt hout werkt, dan kom je ook de echte weeffoutjes uit de natuur tegen. Nou eigenlijk zijn het geen weeffoutjes, het zijn gewoon de knoesten, waar de takken hebben gezeten.
Sommige van die stukken waar knoesten in zitten worden uit de planken gezaagd, omdat je anders gaten krijgt in je plafond. Kijk maar wat er gebeurt als het hout droogt, zo'n knoest kan er gewoon uitvallen.
Door onze duurzame timmerman wordt niks verspild. De korte stukken worden netjes op maat gezet en die worden later voor het korte beschot gebruikt. Enne, die kleine rest stukjes met de knoesten? Gaan in de kachel, die de paardenstal verwarmt, zodat het hout niet te vochtig wordt.
Goed over nagedacht allemaal! :D
Ja verwarming is hier nog niet. Pjotter het kleine houtkacheltje moet alles in z´n eentje doen ....
In Punthorst zijn precies twéé winkels. De verfwinkel van Van Veen is daar één van.
Handig hoor als je je huis verbouwd. Zelf voor één litertje verf krijg ik een uitgebreid advies en krijg ik een plankje met testkleurtjes mee om thuis uit te kiezen.
Wat mij opvalt hier, is dat haast iedereen zo'n fluor jasje aan heeft ..... dat is echt noodzaak, met die smalle landweggetjes, amper verlicht 's avonds, en veel hard rijdend verkeer.
Ik zit zelf gewoon met een zwarte jas op de fiets hier. Levensgevaarlijk!!!
Een uurtje later. Met Brit naar bos. Het lijkt wel alsof er zeeppoeder gestrooid is over de velden ... zo mooi schoon en fris is alles, na de vorst!
Verbeeld ik me dat of zit er al wat voorjaar in de lucht????
De koelkast was schoon leeg er was zelfs geen brood meer voor de lunch, alleen nog een pakje roggebrood. Ja en pompoen en wortelen voor soep hebben we nog zat gelukkig. En nog wat van de tomatenjam, van Mariam.
Nou .... alle kliekjes bij elkaar!
Vanmiddag .... keuken samenstellen voor in de paardenstal. We nemen de meest simpele uitvoering van Ikea. Wel slim van Ikea, heb je de simpelste keuken, wordt je tóch verleid met allerlei leuke hebbedingetjes.
Maar gewoon stug doorlopen.
En snel weer naar huis. Naar het weiland. Op het weiland liggen meerdere bulten te wachten om te worden opgeruimd. Bijvoorbeeld zo'n bult aarde, van de greppel die is uitgefreesd. Ik wilde die bult afgraven en naar de paardbak verplaatsen, om verhoogde bedden mee te maken.
Maar de bult is nog bevroren. Je krijgt er nog geen vork in.
Dan maar de bult met gras ... die is wel op te vorken.
Toen wij besloten om een hondje te nemen, toen zei Paul, dat is voor jou wel veilig, als je alleen op het weiland werkt, heb je steeds een hond in de buurt. Ik moet daar nu aan denken. Brit is nergens te bekennen.
Haha mijn Grote Held is veel te druk met muizen opgraven aan de andere kant van het land .... ze let helemaal niet op.
Ik had wel tachtig keer overvallen kunnen worden tegen de tijd dat ze eindelijk es komt kijken. Maar gelukkig zijn hier in de omgeving geen rovers.
Wat ze dan wel weer doet is de kruiwagen aanvallen, dat weer wel.
Kijk de buurtjes hebben inmiddels het wilgenhout netjes verdeeld in brandhout en in snoeihout.
En wij gaan op huis aan. Aardappels van zolder halen. Maar die zijn helaas bevroren. Er is nog net één maaltje voor vandaag en de rest is zacht.
Helaas ... het einde van de piepers!
Ja en tot slot ... krijg ik les in Sallands dialect!! Van een zekere Garriet Jan en zijn vrouw Annechien. Maar dat komt een volgende keer! :D
0 reacties:
Een reactie posten