Waar zijn de bijen?

on woensdag 13 september 2023




En dit zijn dan de dames en heren van ..... Dorpsraad Rouveen!


Afgelopen woensdag was ik een half uurtje te gast in hun vergadering. Als kennismaking, en natuurlijk om te kijken of er in Rouveen geen projecten zijn waar wel wat groen en biodiversiteit omheen bedacht kan worden. 


Nou, de eerste gezamenlijke acties zijn besproken en ingepland! Zo zal de dorpsraad aanwezig zijn bij onze volgende 'boomplantdag', in oktober of november. En meer. Leuke mensen ook, trouwens!


En hoe dit contact tot stand kwam? Nou, dat was weer eens puur toeval. Toen wij afgelopen zomer op een event in Rouveen stonden, kwam echtpaar Van Veen langs onze kraam en we raakten aan de praat.






Johan vertelde toen dat hij lid van de dorpsraad van Rouveen was geworden. Wow. Leuk! En er was heel wat gaande in Rouveen, vertelde hij. Dus, een afspraak met Prachtlint was toen snel gemaakt. 


En zo zijn de eerste vergaderingen en activiteiten van Prachtlint inmiddels weer begonnen. De zomerstop is voorbij. Ik ben benieuwd aan welke groene projecten we allemaal mee kunnen en mogen doen het komende jaar!






Thuis zijn er ook elke dag groene projecten. Dat gaat nog wel even door.


Een deel van de mais is geoogst en gestript, en ligt nu te drogen.





De kolven die je er boven ziet hangen zijn nog onrijp. Ik heb ze te vroeg geoogst. Soms wil ik te snel, wat dan weer komt omdat de vogels steeds aan de mais zitten. En dan oogst je ze soms te vroeg wat nogal dom is want met onrijpe mais kun je eigenlijk niks beginnen. Die rijpt haast niet meer na.


Dus gaat dat meestal naar de kippen. Die daar dan weer heel blij mee zijn. 





En ik had nog wat nieuws uitgeprobeerd. Ik heb ooit een recept ergens gelezen wat ik niet meer terug kon vinden. En heb het nu zo'n beetje uit mijn hoofd gemaakt.


Het was gewoon, allerlei rauwe groenten, gewassen, en in kleine stukjes, op azijn met honing zetten. Dus een soort van zoetzuur, maar dan alles gewoon rauw. Het schijnt in Griekenland (of was het Italië??) een heel bekend bijgerechtje te zijn wat bij de warme maaltijden in een schaaltje op tafel komt.


Dus ik nam van de week van alles waar ik die dag mee van de tuin kwam, een beetje. Een handvol wortelen, kleine bloemkool, wat groene paprikaatjes, uien, bonen, courgettes, peper, en kruiden. Zo doen ze dat dus in Griekenland ook. Gewoon, gebruiken wat je hebt. Restjes uit je koelvak, of waar je die dag mee van je tuin komt. 


Het moeten wel harde groenten zijn. Geen tomaat ofzo.








En toen twee 2-liter potten schoongemaakt, en onderin ging eerst een paar gekneusde knoflooktenen, zaadjes van mosterd, dille, koriander en maggi, wat stukken peper, theelepel kruidenzout, en wat verse basilicum en salie.


Daarop de klein gesneden groenten. De pot zo vol mogelijk duwen. En dan het mengsel van azijn en honing erop. Ik had 2 liter appelazijn verwarmd tot 45 graden en daarin een halve pot honing opgelost. Dat is dus eigenlijk nog praktisch rauw. En dat goot ik in de potten, tot aan het randje. Deksels er stevig op, en in de koelkast. 


Hoe lang het houdbaar is weet ik niet. Dat gaan we dus zien. Je moet het een paar dagen laten staan voor je het eet maar wij aten het al vanaf dag twee. Elke dag een klein schaaltje, naast onze borden. Lekker fris en knapperig.


En de andere potten die je hieronder ziet, dat is ingemaakte komkommer. 





Dat zijn reepjes komkommer waar de zaadlijsten uit zijn gesneden, op 4 delen azijn met 1 deel suiker, en ook weer met die kruiden en zaden onderin. Hier heb ik de azijn met suiker eerst wél laten koken, dus dat is langer houdbaar.


Verder is het deze week ook alvast het een en ander opruimen, voor de herfst. Alles is zo snel gegroeid. Het paadje om de kas heen, met die leuke klinkers, is niet meer terug te vinden. Staat vol onkruid. En met potten met half dood spul erin. 


Dus dat nam ik gisteren onder handen. 

 






En daar is het paadje weer! Voor zolang het duurt.


Het stopt nooit. Je bent nooit met al het werk klaar, op een boerderij. Daar moet je tegen kunnen. Ik kan er nog steeds niet zo goed tegen. Ik zou zo graag alles es één keer, tegelijk,  allemaal helemaal 'in orde' willen hebben. 


Alles tegelijk. En dat gaat hem gewoon niet worden. Never.  


Dus moet je jezelf uiteindelijk wel aanpassen. Wat dat betreft is het buitenleven voor een controlfreak een hele heilzame plek.






Tot slot nog een filmpje. Voor de liefhebbers. 

Ik zocht de bijtjes.





0 reacties: