Seizoenen.

Wat een supermooie week hebben we ineens, staartje zomer! Echt, een kadootje! Het komt heel mooi uit, nu bij al het oogsten en drogen van de gewassen. De rotte takjes van de tomatenplanten waar de phytophteraschimmel al in zit haal ik steeds weg, en nu met dit mooie warme weer rijpen de buitentomaten zelfs nog!

Toch verheug ik me ook op de herfst. Wat jullie? Of had je liever een heel jaar lang zomer? Niks aan toch? De afwisseling van jaargetijden is zo prachtig. Stééds weer anders. Nu bijvoorbeeld hangen 's ochtends de prachtigste webben weer tussen de grassen, te schitteren in de zon. 

De eerste ganzen zijn er alweer, strakke formaties van ernstige vogels, onze trouwe winterkameraden. En de zwaluwtjes, die vrolijk buitelende zomervriendjes, vertrekken over een maand weer. Elk seizoen zijn eigen weer, eigen kleuren en geuren, planten, vogels, en andere diertjes. Ik zou geen enkele willen missen!

Nu met het najaar op komst moest ik ook weer aan de compost werken. De hele zomer heb ik er niks aan gedaan. Geen tijd voor gehad. Maar in oktober wil ik de rogge zaaien, en daar moet eerst compost op.

Dus, kijk, de hopen zijn vandaag weer gefatsoeneerd, en aangevuld met dat spul van Wim! Het ziet er nu zo mooi uit dat ik er een hele serie foto's van gemaakt heb. Het is bijna nooit zó op orde!

De middelste hoop is een kant en klare 'lasagna' bult. Die moet een paar weken rijpen en kan dan zó op het land. En de rechtse bult, die zwarte, dat is nog de oude mest van Bella en Bonnie.

Elk jaar gebruik ik daar wat van. Héél zuinig gaat er dan een klein deel van in de compost-lasagna. Als compostversneller. Als het ooit op is moeten we overschakelen op kippen- en geitenmest. 

 

En mede dus nog dankzij Bella en Bonnie staat onze keukentafel nu elke dag vol met steeds weer andere prachtige oogsten. Vandaag ook al de eerste druiven. Die zijn nog niet allemaal rijp maar als ik er nu niet wat van oogst ..... is alles voor de vogels. 

Sommige dingen heb ik niet gezaaid. Die kwamen vanzelf. Zoals de bottels van de wilde rozen, die spontaan langs de takkenrillen gingen groeien. Mooie rode pareltjes hangen er nu aan. De rozenbottels. Je kunt er jam van koken, of ze gebruiken voor thee. 

Of gewoon, naar kijken. Op een schaaltje. 

Ook al voelt het nog aan als hoogzomer, de zon gaat 's avonds al een heel stuk eerder onder, en ook al veel verder naar het zuiden. En zodra de zon onder is is het snel donker. 

Wij wandelden nog een rondje. En ook daar, nog één en ander geplukt. Zoals duizendblad. Als je dat droogt en fijnmaalt, heb je een prima bloedstollend poedertje voor kleine wondjes en schaafplekjes. Het kruid trekt zo'n wondje heel snel dicht.

En boerenwormkruid bloeit nu ook. Dat gebruikt Editha als anti-motten middeltje. Gewoon, gedroogd, in een zakje, tussen je kleren. Met wat lavendel en citroenverbena. Ruikt alles lekker van, en geen mot te bekennen. 

 

Hierboven zie je die twee staan. Vooraan duizendblad, en achter boerenwormkruid.

En daarachter de zonsondergang, maar die krijg ik nooit goed op een foto. Die was in het echt véél mooier!