Drie cola.

Het verdronken land achter ons huis. Na al die regen, in de vroege ochtendschemering, is het daar net een sprookje ... zó onbeschrijfelijk mooi .... 

Wij bleven maar wandelen, Brit en ik. Tot de zon al een eind aan de hemel stond en over de ijsvlaktes in de waterberging blikkerde.

Je zou de hele ochtend wel willen doorlopen.

Maar ik heb het erg druk op het moment, en zo'n wandeling is een uitzondering. Ik zit vele uren achter de laptop en ook met allerlei mensen te praten, aan allerlei bureaus. Het zijn gesprekken met de gemeente, en met het waterschap, en anderen, over het aanleggen van nieuwe natuurplekken. 

Oftewel .... parels ... in ons Prachtlint. En we hebben succes! Er staan al zeven projecten op stapel! En één van die projecten is hier vlakbij ons huis. Het is een natuurplek langs de weg, die we binnenkort gaan aanleggen. Er komt ook een takkenril in, en daarvoor was ik gisteren op een locatie van de gemeente. Zij maken palen voor die takkenril, en die maken ze van boomstammen.

Met een enorme kloof, die eruitziet als een Reuzenbijl, worden boomstammen tot vier palen gekloofd. Prachtig gezicht. Zo worden het dus palen die puur natuur zijn. Niks geïmpregneerd dus. Impregneren is net zoiets (vind ik) als plastificeren. Je maakt het 'onslijtbaar', dus kan de natuur er niks mee en blijft het daarin voor eeuwig rondslingeren.

Nee, dan deze palen! Die gaan de takkenril steunen. Ze zullen uiteindelijk samen met de takken langzaam vergaan, maar dat kan jaren duren. Ondertussen groeien rondom zo'n takkenril wilde roos en braam en allerlei bloeiende soorten, en wordt het uiteindelijk een levende haag vol bloei en schuilplaats voor vogels en insecten.

En het is recycle. Gebruik van bestaand materiaal.

Nou zoals je ziet zijn de palen bij ons thuis afgeleverd. En gaan we binnenkort die natuurparel aanleggen. 

Er is alleen één dingetje ... het zijn namelijk hele dikke palen, vierkant, en veel te dik voor onze gewone grondboor. Van de gemeente mocht ik hun motorboor lenen (een grote grondboor met benzinemotor) maar of we daar mee kunnen werken? Dat zijn grote zware dingen volgens mij. 

Naja.😑

Tussen alle bedrijven door zorgen Paul en ik goed voor onszelf. We eten ook 's middags warm. Véél groenten, en wat rijst of vis, en ... de motor draait weer! 

Ook vandaag vond ik een tegenvaller. Alle gefermenteerde tomaten zijn beschimmeld. Vorig jaar ging het prima, en dit jaar dus niet. Ik kan je echt niet zeggen waar het aan ligt. 

Met fermenteren ben ik nog aan het oefenen. En het gaat dus niet altijd goed. Het is echt jammer van al die mooie tomaten. Volgend seizoen toch maar liever saus of ketchup ervan maken, dat is makkelijk, gaat altijd goed. Of ze weer drogen misschien? 

En verder. 

Je ziet hier wat besteld plantgoed. Ik wil dolgraag Klein Hoefblad in de tuin, voor de bijtjes. Maar helaas ik kan het nergens in het wild vinden. Het groeit hier niet. Dus nu heb ik vier planten gekocht en die gaan dan hopelijk voor vele nakomelingen zorgen. Samen met de bijen. 🌼🐝

Zo leuk, weer aan het werk in de kas. Het is begonnen hoor, op Moeskers Moestuin, het nieuwe tuinseizoen. Vandaag is er ook wat peper en paprika gezaaid!

🌱🌱🌱

Vanmiddag kwam buurtgenoot Jan de W ook nog takken brengen, samen met wat knullen die hem soms helpen, in de tuin. 

Enne ... toen dacht ik .... zouden zij iets kunnen met zo'n motorboor? Vragen? Met een colaatje erbij, en de schets van de takkenril ... heb ik een en ander uitgelegd. En gevraagd of ze ons team kunnen helpen? 

Ze knikten aandachtig. En dronken cola.

Nou, afwachten maar.