December voorbij, de feestdagen achter de rug. Met een tikje melancholie berg ik de ballen en de lampjes op, en veeg de dennennaalden bij elkaar. Alweer een jaar voorbij. Wat vliegt dat toch om, zo'n jaar.
En, een splinternieuw jaar staat voor de deur, en dan kan je het beste maar meteen de koe bij de horens vatten. Hop, het hele huis gaat op de kop. Alles krijgt een grote beurt!
We hebben twee grote hoekbanken en daarom dus héél veel kussens. En, nou ja, Brit mocht er niet op, nee hoor, een hond mag niet op de bank. Niks ervan! Maarre .... in de loop van de jaren knijp je es een oogje dicht. En nóg een oogje. En ineens ... is de hond een bankhanger geworden. Brit heeft inmiddels haar eigen hoek, op de bank. Met een kleed, maar toch.
Hondeharen zitten overal. Ook heeft ze es per ongeluk een beetje overgegeven op de bank. En overal ligt zand. Dat valt gewoon dwars door het kleed heen.
Toen Brit had gebraakt kocht ik in paniek zo'n vlekkenmiddel van HG. Zo'n ultra chemisch bestrijdingsmiddel. En dat hielp niks. De vlekken bleven gewoon zitten. Maar nu heb ik een betere oplossing. In de lege HG fles heb ik warm water gedaan met een theelepel wasmiddel en sap van een halve citroen. Dat spray je op de schoongeklopte kussens, even wachten, en dan met een schone doek droog wrijven. De haren gaan er vanaf, de vlekken zijn weg, en het ruikt heerlijk!
En dit hieronder is meer de bank van de katten. Maar nu, óók weer citroenfris!
Het eerste jaar hier was dat een hele operatie, dat teeltplan. Maar nu in het zesde jaar is het zó gepiept. Als je een teeltplan opzet met meteen een schema voor vruchtwisseling, dan heb je één keer veel werk, maar in alle jaren daarna kun je gewoon je eigen schema volgen.
Uiteraard heb ik het in de afgelopen jaren wel wat aangepast. Soms werkte iets niet goed. Of hadden we ergens veel teveel van, of juist te weinig. Of je hebt ineens een plaag. Bij mij waren dit jaar driekwart van de uien rot. Geen idee waardoor. Misschien is de tuin een beetje 'uien-moe'?
Dus, kleine aanpassingen zijn er altijd. Maar verder weet ik de hoeveelheden nu wel, wat we zoal eten in een jaar, en weggeven, en hoeveel je dus van elk moet zaaien en planten.
(klik op de foto voor een vergroting)
En nu eten we nog steeds lekker van het vorige seizoen. Na al de heerlijkheden en liflafjes van kerst is het nu weer gewoon degelijke kost. Zoals puree, met erwten en wortelen, en een visje uit de winkel. En morgen denk ik iets met spruitjes.
Kijk en de aardappelen lopen alweer uit. Die kunnen we over een maand ook alweer te kiemen leggen, in het licht.
Spruitjes en schoonmaak. Nou, écht januari he? Gelukkig is het nu weer achter de rug, en kan ik nu de rest van het jaar weer gewoon poetsen met de Franse slag. Want ik ben toch echt vééél liever ...
..... buiten!!
(oja ...... en voor wie het leuk vindt ..... morgenvroeg zijn er veel vallende sterren!)
0 reacties:
Een reactie posten