Een mega ont-stresser.

Iemand van onze Natuurbeschermingsvereniging had bedacht, dat wij als vereniging een stempelpost zouden zijn, voor de Fietsvierdaagse. Hoe verzin je het? Alsof we niet al genoeg te doen hebben! Maar goed, beloofd is beloofd, en dus moest er een paar dagen gestempeld worden voor al die fietsers. 😞

Lia en Jan deden het leeuwendeel, maar ik mocht ook een paar uur dienst draaien. Dat was op de dag dat ouders met kinderen langs kwamen. Gezinnen. En wat bleek? In hun boekje stond dat er bij onze stempelpost allerlei leuke activiteiten te doen waren, zoals nestkasten timmeren en insectenhotels maken.

Nou, wij wisten van niks. Communicatie foutje. En we hadden zéker géén allerlei leuke activiteiten, maar zaten achter een saaie tafel met onze stempelkussentjes. Hellep!! Wat te doen?? Ik ben snel naar huis gereden, heb een bak met inheems bloemenzaad gehaald, en een stapel gekleurd papier, en we zijn gaan zitten ... zakjes vouwen!

De kinderen mochten er een handjevol zaadjes in doen, en mee naar huis nemen. Ze vonden het superleuk! Vergeten waren de nestkastjes en insectenhotels. 

(wie dat nou weer bedacht had ... maar later bleek dat de fiets-organisatie dat boekje al ver van te voren had gemaakt en niet meer kon veranderen, en och, dat is ook net als wij een groep vrijwilligers die gewoon hun best doen, dus zand erover!)  

Hoe dan ook. Er gaan weer héél wat zaden de wijde wereld in die hopelijk uitgroeien tot mooie sterke planten die zich weer gaan vermeerderen. En daar word ik dan weer heel blij van!!

En dat was afgelopen week. Nu weer voorbij, en ik ben weer gewoon op de tuin aan het werk. Niet alleen bij mezelf, maar ook bij de Zonnehorst. Om de dag oogst ik daar alle courgettes. Als je dat trouw doet heb je een mooie maat vruchten, niet te groot en niet te klein. 

Het is altijd een heerlijk rustig uurtje, voor dag en dauw.

Ik parkeer ze dan in de schuur, en dan is mijn werk klaar. Iemand anders mag er verder voor zorgen.

Behalve tuinwerk zijn Paul en ik ook aan het opruimen voor volgende week. Zo'n aanhanger he, dat is zó'n handige plek om rommel in te bewaren. Maar nu moest die leeg, en schoon. En dan moeten er weer allerlei andere spullen in en dat moet dan allemaal naar de stal.

Nou, wij doen ons best. Het versieren enzo laten we aan de jongelui over, die allemaal volgende week een dag of wat van te voren hier komen, om alles voor te bereiden. En op te bouwen. Ik ben erg benieuwd hoe het er hier dan uit zal zien.

Wel is het midden in de oogsttijd. Ik moet bijvoorbeeld écht de rogge maaien. En op schoven zetten. En waar die dan moeten staan? Haha, in de feestzaal? 

🌾🌾🌾🌾🌾

Maar ondertussen is er steeds de regelmaat ... van het dagelijkse tuinwerk. Niks geen stress daar. Er zijn daar gewoon de planten en de diertjes, die daar leven en wonen, en groeien, in hun eigen hoekje op de tuin. 

Een mega ont-stresser is het, zo'n tuin!!

En behalve een mega ontstresser is het ook een geweldige menu-planner. Ik hoef niks meer te bedenken voor het eten! Dat doet de tuin voor ons. Kijk nou eens welk menu de tuin vandaag weer voor ons verzon! 

(de gehaktballetjes werden toch maar bietenburgers 😊)