Niet alleen op de tuin. Ook breng ik deze dagen veel uren achter de laptop door. Waarbij het doel de middelen heiligt, zullen we maar zeggen. Want overdag achter een scherm zitten vind ik naar, vooral als de zon schijnt. Maar het doel is mooi, en een grote uitdaging. Ik ben bezig met het regelen van allerlei zaken rondom het Prachtlint Staphorst.
Je kunt het wel bijna vergelijken met een bedrijf starten. Er moet geld komen, een interessant product, pr, een website, flyers, een ludieke openingsdag met een locatie, en met toch op zijn minst een burgemeester. Er moet nagedacht worden over hoe je mensen aan je bindt. Met welke partijen je wil samenwerken. En en en.
Wel heel leuk, want het doel is natuurlijk dat hier in de omgeving dan wezenlijk iets gaat veranderen. Dat er véél meer natuurplekken komen. En dat we daar samen met veel mensen aan gaan bouwen.
Maar man man .... stééds maar achter die laptop ...... oeffff
Om 23.00 klapte ik de pc dicht, het was weer droog, en ik ging weer kippen vangen. En kijk nou eens hoe schitterend mooi de wolkenformaties waren en de lichte noorderhemel, om kwart over elf 's avonds!!
Ik heb er al een bestemming voor. Dat zie je later.
Want Bella en Bonnie zijn hun oorbellen kwijt. Omdat ze veel stoeien en vaak een beetje met de horens elkaar afschuren of zich langs een paal krabben, verliezen ze soms een oorbel. Je weet wel, zo'n geel merkje, wat koeien in hun oren dragen. Dat is hun registratie plaatje.
Toen de veehandelaar hier was, zei hij dat je géén koeien mag verplaatsen zonder die oormerken. Dat mag niet. Dus, omdat ze binnenkort worden opgehaald, moest ik nog even nieuwe oorbellen bestellen. Nou, denk je dan, dat doe je via de website, zó gepiept. Maar helaas was er een storing op het ministerie van EZ, en was ik ook daar weer anderhalf uur mee zoet.
Ik heb nog wel de oude oormerkjes, teruggevonden in het weiland. Maar die kunnen niet meer in. Het moeten echt nieuwe zijn. Pffffff .... gedoe weer hoor.
En natuurlijk heb ik nog weer geoogst vandaag. Kersen waren er, gered uit de snavels van de eksters, die er regelmatig in duiken. En ik heb broccoli geoogst, en ook héél veel slakken, die we NIET smoren in de knoflookboter, maar die met een boog de sloot in gaan.
Kijk maar eens wat ze van de pas opgekomen pompoenplantjes hebben laten staan!
Zo'n moestuin is net het echte leven. Soms zit het mee, soms zit het tegen!😊
Onverwacht kwam Editha ook nog langs. Een half uurtje had ze, nét tijd voor een kop koffie. En even helpen met erwten doppen. Want die mand met erwten schuif ik elke bezoeker voor de neus, die hier in doperwten-tijd langs komt.
Ook had Editha wat geplukt van die grote gele plant, die spontaan in onze voorberm is opgekomen. Het bleek Citroengele Akkerhoningklaver te zijn. Dat weet zij dus allemaal. Dat is een plant die heerlijk geurt en geneeskrachtig is. Bij veel kruidenhuizen verkopen ze deze plant, gedroogd en vermalen tot poeder. Hij schijnt goed te zijn voor het bloed, de aderen, en zelfs te helpen tegen spataderen. Nou, ik ga er morgen wat van plukken dus! 😄
En daarom was ik wat steuntouwtjes aan het opknopen. Een werkje dat ik anders al eind april af heb, maar door de slakkenstrop had ik dat laten zitten. En moest het nu alsnog. Touwtjes knopen voor nieuwe planten, terwijl een paar oudere planten allang helemaal om hun touwtje omhoog geslingerd zijn.
En dan tot slot het filmpje. Je ziet hoe de kuikens Ieks en Pieks, die toch ooit 'mijn baby's' waren, door mij uit het ei gepeld, inmiddels totaal van mij vervreemd zijn. Niks geen vliegjes eten ze meer uit mijn hand, ze komen niet meer als ik ze roep, welnee, ze rennen keihard weg!
Of misschien zag je ze niet? 't Is wel ver weg he? Naja.
.jpeg)
.JPG)
0 reacties:
Een reactie posten