Voorjaars oppepper.

Foetsie!!

De boompjes die uit de klauwen van de grijper waren gered, zijn alweer weg. Monica kwam hier gisteren een bakkie doen, en zij kon ze wel gebruiken. Dus, da-hag boompjes. Wordt maar niet misselijk in de auto. In de Kievietshaar .... wacht een nieuw leven voor jullie!

Ondertussen staan de tomaatjes braaf naar buiten te kijken. Ze zien de vlokken sneeuw naar beneden dwarrelen ... en kijken hun ogen uit. Sneeuw, dat heb je niet in de subtropen, waar deze dames en heren eigenlijk thuis horen.

Ik zou nog laten zien hoe ik hun te eten geef. Want dat is al hard nodig, tomaten zijn hongerige planten. 

Men neme ... een emmer, een snoeischaar, en een paar handschoenen. En daarmee ga je op stap. Je tuin door. Het weiland langs. Langs onbespoten bermen en wegen, op zoek naar groen. Wat voor groen? Och, maakt niet zoveel uit. Gewoon, wilde groene planten, die nu groeien. 

Jonge brandneteltoppen, (vandaar die handschoenen!) weegbree, paardenbloem, gras, ridderzuring, zevenblad, hondsdraf, dovenetel, smeerwortel, 't Is allemaal wel goed. Probeer zoveel mogelijk verschillende kruiden te snijden, want elk kruid levert weer andere waardevolle mineralen.

Ik nam een vergiet mee voor ons eigen eten. En daarvoor geldt hetzelfde. Van alles een beetje. Maar dan wel vooral uit de kas, met nog een handjevol wild spul.

De emmer voor de tomaten is half vol. Die ging mee naar binnen en ik heb er heet water over gegoten. Gewoon, uit de kraan. Vervolgens laat ik dat staan tot het iets is afgekoeld, en dan even goed omroeren en de planten uitknijpen en zo'n beetje uitwringen.

Dan zeef je dat geheel door een doek, en dat is dan je plantenwater. Giet het in kleine beetjes bij de tomaten. Twee keer per week. Puur natuur en puur mineralen. Meneer Pokon kan wel inpakken. 😉

Het restant kan uiteraard op de composthoop. Plantenwater kun je ook drinken. Was de planten dan eerst, en zet ze in koud water. Na een etmaal zeven, en drinken. Je moet dan natuurlijk wel even opletten wat je meeneemt. Alleen de herkenbare en eetbare soorten.

Voor je planten en ook voor jezelf is zo'n kruidenelixer een echte energie boost. En het kost je niks, en ook haast geen moeite. Probeer het maar eens, een paar weken deze groene oppepper, nu de kruiden nog piepjong zijn! 

Je moet het alleen niet lang laten staan. Na drie dagen gaat het stinken. Dan wordt het gier. En dat ruikt naar mest. Dus gebruik het binnenshuis alleen vers, en mocht je het vergeten en het wordt toch gier, dan kun je het nog wel buiten voor de planten gebruiken. Wel eerst verdunnen. 

En dat is dat! Volgende week neem ik je weer mee de tuin in, want daar is nog steeds van alles te doen en van alles gaande. Maar nu eerst .... 

 

..... weekend vieren!

🍀🍀🍀🍀🍀