Moe.

 

Ik zag daar bij de foto's van april 2021 die lange kruidenbak terug, met die stenen rand. Hahaha je zou hem nú eens moeten zien! Hij is helemaal overwoekerd met duizendblad, brandnetel en hondsdraf! Ik ben hem zelfs alweer aan het ontmantelen want de klinkers zijn weer voor iets anders nodig. 

Er was hier de hele week weer van alles en nog wat. Dat gaat steeds maar door. Er gebeurd hier elke dag wat. En véél zelfs. Soms word je er gewoon moe van. Zo heb ik vaak wat met de koeien. Ze zijn lief en gezond, maar er is wel steeds wat. Dit keer had Bonnie iets klem zitten in haar hoef, en ze liep daardoor mank. Een 'echte' melkveehouder lost dat gewoon zelf op. Die kan z'n koe vastbinden in een stevige stal en dan de hoef uitkrabben.

Maar bij ons is alles nogal gammel. En wijzelf zijn nog steeds wat onzeker als er 'iets' is met een koe. En halen dan meteen de dierenarts erbij. En die moet dan in dat gammele stalletje de zere poot van een tegenstribbelende koe behandelen. Een koe van 800 kilo. Of zoiets. Ronduit gevaarlijk. (vind ik)

Ook liep Bella laatst weer op de weg omdat er een paal van de omheining was afgebroken, en dat heeft zo'n koe metéén door, dat ze eruit kan. Gelukkig is er nog nooit serieus iets mis gegaan, maar daar willen we ook zeker niet op wachten. We zullen dus voor de koeien nu toch naar een andere oplossing moeten zoeken.  

 

Op woensdag was ik weer bij mijn moeder. Het tuintje vordert steeds wat verder. Ik had er nu wat sla en prei ingezet, en nog compost erop, want het blijft wat schraal. 

Mijn moeder ging wat harken, en vroeg wanneer zo'n sla krop nou eigenlijk klaar was. En de preien. 'Nou,' zei ik, 'daar hoef je niet op te wachten, dat alles klaar is, want dan heb je acht grote sla kroppen en vijftien dikke preien tegelijk. Je kunt het beste stééds wat ervan oogsten. Steeds kleine beetjes.'

Dus dat gaat mijn moeder nu doen. Gewoon al vanaf een vroeg stadium kleine beetjes van de bladgewassen oogsten. Ze groeien wel door. En mini-preitjes zijn óók preitjes! 

Ook zijn onze lichtgroene 'levende vitrages' weer weg. De jonge tomatenplanten zijn verhuisd naar de kas. Omdat ze zo lang waren heb ik vrij diepe plantgaten gemaakt in de kasbodem, en de planten erin laten zakken. 

Al het blad wat onder de grond komt moet je dan wel éérst afknippen. Alleen de top van de plant steekt nog boven de grond uit.

En ja, de éne verandering leidt tot de andere.

Ik hoef nu geen voederbieten te zaaien, voor de koeien, voor komende winter. En dat betekent dat er zomaar een stuk van tachtig vierkante meter mooie tuingrond onbenut blijft. En wat doen al die boeren, die een hoekje of akkertje braak hebben liggen? Die zaaien er graan op!

Het is al erg laat om graan te zaaien. Haver bijvoorbeeld zaai je uiterlijk de tweede week van april. Dus dat kon nog nét, gisteren. Haver zaaien! Maar eerst had ik daarvoor iets nodig. 

Het is iets dat ik al twee jaar geleden heb gekocht, maar al die tijd nog in de verpakking in de schuur stond. Omdat ik steeds tóch liever weer gewoon uit de hand zaai. Maar nu er dus wat haast was geboden, is dit apparaatje een handige oplossing.

Zie je wat het is?

Het is een handzaaimachine! Ik had er al jaren geleden al eens eentje op de kop getikt, een hele antieke, ooit met de Marshallhulp naar Nederland gekomen. Maar die zaait erg grof. En daarom kocht ik later deze. Het lijkt misschien op een stuk speelgoed, maar het is echt een handig ding. Je zaait er in no time lange rijen zaden mee.  

En daarmee is vrijdag dus de haver ingezaaid. In een paar uurtjes zat het erin!

En nu .... heb ik een verkoudheid opgelopen. Pffff wat sleept dat je energie in één keer weg! Ik ga dus maar eens een paar dagen héél weinig doen, alleen maar lekker veel potten thee drinken en veel slapen en veel lezen. 

Allemaal een heel fijn en ontspannen paasweekend gewenst!!