José, uit Emmen.

on woensdag 27 april 2022

 






Sinds de reacties hier op het blog op 'stop' zijn gezet krijg ik veel vragen per email. Vandaag op Koningsdag ben ik er maar eens goed voor gaan zitten. Om emails te beantwoorden. Er waren veel leuke vragen bij, en ook allerlei verslagen van wat jullie zoal doen. 


Wat mij opvalt, is dat heel veel mensen dit jaar aan een moestuin zijn begonnen. Sommigen doen het net zo als we bij mijn moeder in de tuin deden, namelijk gewoon een stuk van het gazon omspitten en daar dan de aardappels in poten en de sla zaaien en uitjes planten. En weer anderen kopen van die vierkante-meter-moestuin bakken. Met zo'n vakverdeling.


Sommigen zaaien gewoon in de vensterbank, en weer anderen huren een volkstuintje. Echt leuk!








Er was één verhaal bij wat ik hier wil delen. Dat was het verhaal van José. Zij liep namelijk tegen een probleem aan wat ik vaker hoor bij beginnende moestuiniers. 


José woont in Emmen, in een flat, in een ruim opgezette nieuwbouwwijk. Samen met twee buurtgenoten mag zij van de buurtcommissie, in de groenstrook tussen de flats, een moestuintje aanleggen. Het is een probeersel van de buurtcommissie. Als het slaagt zullen er volgend jaar meerdere tuintjes volgen. De tuin van José is ongeveer 40 vierkante meter groot, en ligt mooi op het zuidwesten. 


José en haar vriendinnen mogen uiteraard de oogst van hun tuin houden, maar moeten ook alle kosten zelf betalen. Met z'n drieën togen ze afgelopen winter naar de Kringloper in Emmen, voor het nodige gereedschap. Schoffels, harken, spitvork, tuinslang, emmers, en nog wat spullen. En bij het tuincentrum om de hoek kochten ze groentezaden, en vier grote zakken met tuincompost.


En toen was het budget van de dames op. En gingen ze aan het werk, afgelopen februari. Eerst maar spitten!





En al snel ontdekten ze dat de bodem nogal .... waardeloos was. Dat zie je soms in nieuwbouwwijken. De bovenlaag is alleen maar een vrij dun laagje tuingrond, en daaronder is het .... scherp bouwzand, stenig, soms zelfs nog met hier en daar nog bouwpuin ertussen. 


En toen kwam dus de vraag van José, hoe ze dat nou het beste konden aanpakken, met die grond. Tja. Best een moeilijke vraag. Het is namelijk zo dat de bodem de basis is van alles. Als die niet goed is dan wordt het één grote worsteling, met je tuintje.


Maar er zijn gelukkig wel dingen die je kunt proberen. Ten eerste heb ik haar aangeraden om dit jaar maar één kwart van de tuin te gebruiken. Maar tien vierkante meter dus. En dan het beste deel, met het minste puin en de meest zwarte grond. En daar spit je dan al die vier zakken compost doorheen.





Beter een kleine tuin met een rijke bodem, dan een grote tuin met hele schrale en snel drogende grond. En verder, zet in het deel van de tuin dat je niet gebruikt, een grote ton met water, waar je steeds onkruidtoppen aan toevoegt. Dat wordt je plantenwater, om je tuin continu mee te voeden en vochtig te houden. Dat moet je steeds aanvullen met vers water en verse kruiden. Af en toe roeren. Als het erg sterk wordt en gaat stinken, moet je het verdunnen voor je het gebruikt. En altijd op de bodem gieten en niet op de planten zelf.


Ook maak je meteen, al op dag één van de moestuin, een composthoop. Zet een vierkante meter af met vier paaltjes op de hoeken, en gaas er omheen. Daar gooi je vanaf de eerste dag al je keukenafval in en alle mulch en plantenmateriaal wat je te pakken kunt krijgen. Ook je overleden hamsters en parkieten, en konijnenkeutels en caviakeutels. En als je paardenpoep vindt of koeienvlaaien, alles erin. 


En elke vier weken omscheppen. 






En dat wordt dan je bodemvoeding voor het komende seizoen en voor alle jaren daarna. Zo kun je zonder veel geld uit te geven stééds maar door de bodem verbeteren. En de tuin steeds verder vergroten. Met een paar jaren heb je dan een pracht van een rijke bodem. Oók in een schrale nieuwbouwwijk.


En dat is dan alleen nog maar over de bodem ...... en zo waren er nog veel meer vragen. Niet alleen van José. Ik heb nog lang niet alle emails beantwoord, maar dat komt de komende dagen. Want er moest ook nog gewerkt worden uiteraard!


Er moesten plantjes en bloemen worden verspeend. En ook zijn nu met de droogte alle regentonnen leeg. Alles op, tot de laatste drop! 


Daarom heb ik ze maar even afgeschrobd. Er zat een dikke groene laag algen aan de binnenkant van de tonnen. Voor plantenwater geeft dat niks, maar ik gebruik het ook voor de dieren en dan vind ik zo'n groen drabbig water maar niks.







En de tomatenbak, buiten, die is ook klaar. Na het mulchen ging er karton op. Dat doe ik vanwege de kippen. De kippen hebben vorig jaar alle grond rondom de wortelkluiten van de tomatenplanten los gekrabd. Omdat daar de meeste wormen zitten. Maar de tomaten gingen dood. Dus vandaar nu dat karton. 


En daar ging dan weer wat stalmest op, tegen het wegwaaien, omdat ik dat toch net aan het uitmesten was. En toen de tomaten erin. Diepe gaten, waarin ik de lange tomatenranken liet zakken, tot alleen de toppen er nog bovenuit kwamen. Het is nog wel wat vroeg, dus ze kregen ook nog een jasje aan, van hooi. 


En nu maar groeien, graag, dames en heren! En véél tomaten geven!!🍅🍅🍅🍅









De kooltjes en de sla kregen water. Dat heb je met zo'n verhoogde bak, dat droogt wel sneller uit dan gewoon op de grond. Dus dat moet je met droogte goed in de smiezen houden. 


En we bakten weer brood. En aten het weer op.


En we oogsten al hier en daar wat.












En zo loopt april ook alweer op zijn einde. Man man.



0 reacties: