Tja. Ik snap het wel. Je leest graag over mensen die herkenbaar zijn. Zo lees ik zelf graag over pionierende vrouwen die de hele dag in touw zijn. Die zijn voor mij weer herkenbaar.
Toch doe ik zelf ook héél vaak niks. Alleen doe ik dat dan vaak staand. Paul zegt soms .... wat sta je daar toch? Tijdens het werk sta ik heel vaak een tijdje stil. Om te kijken. Naar de dieren, naar de lucht, de wolken. Hoe de wind de bladeren beweegt.
Ook naar de planten natuurlijk. En naar die kleine bezige beestjes die tussen planten rennen. Ik kijk ook héél graag naar de kippen. De kippen zijn leuker dan wélk tv programma ook. Ze hebben supergrappige en heel verschillende karakters. En ook als groep zijn ze meesterlijk! Hoe ze voor elkaar zorgen!
Ook bij kippen zie je verschillen. De één zit graag, de ander loopt liever. Haha, net mensen!
Maar goed. Dat was naar aanleiding van de email. Vandaag hebben Paul en ik de roggeschoven van het land gehaald. Dat moest, want vanavond zou regen komen. Dus staan de schoven nu in één groot hok onder de kapschuur. Ik vind het net engelen. Gevallen engelen.
Gewoon graan. Maar écht mooi!
Lekkere knapperige knollen, een héél veld vol. Voor de koeien natuurlijk, maar zelf eten we ze ook. Paul wilde ze eerst liever niet, tot hij ergens iets las over sportvoeding en over de hoge voedingswaarde van kolen en knollen. Haha ..... als 'Fiets', of zo'n soort blad, het zegt, dan wil hij ze ineens wél!
Maar goed. Je hebt zo'n veld dan leeg geoogst, en dus flink wat materiaal weggehaald. Dan ga je er uiteraard niet zomaar een tweede gewas op zetten. Dat is niet eerlijk. Eérst aanvullen wat je hebt weggehaald. En liefst nog wat extra! Dan krijg je uiteindelijk een superrijke bodem!
En ook hier .... onderweg was weer iets leuks te zien! Je ziet hierboven, bij de witte pijl, de moeder kip zitten met haar zes kuikens. Die lagen te badderen en te slapen in het zand van een molshoop. En twee hanen stonden aan weerszijden daarvan de wacht te houden!!
Zó aandoenlijk. En ik moest daar dus twintig keer langs. En twintig keer kraaiden die twee hanen, naar mij!! Net politieagenten.
'UITKIJKEN!!'
Nu liggen er zestig bultjes op dat kale landje. Voor elke weggehaalde schoof dus twéé bultjes compost. Ik wilde het nét gaan uitharken, maar toen kwamen mijn moeder en Mark langs. En gingen we bietensoep eten.
En inmiddels daalt er een zacht en fijn motregentje ... over Punthorst. Voor de campeerders misschien niet zo fijn ... maar voor de tuinder een weelde .....
... want wát een verschil met één en met twéé jaar geleden, toen we de hele maand juli liepen te sjouwen met emmers en met gieters. En het was nóóit genoeg en die regen die ging ons maar stééds voorbij.
Nee. Geef mij dan maar zo'n regentje!
5 reacties:
Ik herinner me ook dat het roggeland meteen 'schol' (ondiep) geploegd werd en als om een of andere reden de 'gasten' (roggehokken) nog op de akkers stonden dan werden alleen de stroken tussen de rijen gasten geploegd en ingezaaid. In mijn herinnering werd er niet gemest. Zeer zeker geen stalmest. Als er al gemest werd dan hooguit een lichte gift kunstmest; waarschijnlijk een beetje kali. Als je knollen zaait op te rijk bemest land krijg je enorm veel loof en weinig vrucht. Vooral als de mest stikstofrijk is.
De Drentse boeren hadden hun eigen spreuken over het tijdstip van knollen zaaien "Wie knollen wil maaien. Moet op Laurens (St. Laurens, 10 aug) zaaien" en "Wie knollen wil eten, moet Zweelermarkt (12 aug) niet vergeten"
Over de gezondheid van knollen heb ik 1 gezegde gevonden "As de knollen bent ien 't laand, stiet de dokter an de kaant" Afkomstig uit Zuidwest - Drenthe
Over de laxerende eigenschappen zijn er ook enige, maar die laat ik even voor wat ze zijn.
Maar toch ook belangrijk, Willem :)
En inderdaad, Clarien, ik ben ook dankbaar dat er niet zo'n grote droogte heerst als vorig jaar.Anderzijds is er dan veel ellende door wateroverlast...
Het graan is prachtig. Ik ga goed opletten wat je er mee doet. Dat is ook de sterkte van je blog (één van !) : dat je elk jaar opnieuw toont hoe je werkt, en de wijzigingen die je toepast op je eigen vorige werkmethodes.
Prettig weekend !
Bijna een kunstwerk, Clarien 'Gevallen Engelen'! Prachtig zijn ze!
Een héél mooi tafereel, Moeder Kip...
Jij houdt van je land, en dat land van jou. Daarom krijg je zoveel terug.
Lie(f)s.
Gevallen engelen, ze zijn schitterend.
Als kind woonden we tegenover een korenveld en stonden er altijd schoven...we vonden het heerlijk om in die schoven te kruipen / spelen ;)
of het mocht? denk het niet.
Zitten is ook niets voor mij, en omdat je graag over pioniersvrouwen leest heb ik misschien nog een boekentip voor je. Hoewel het niet specifiek over pioniersvrouwen gaat. Het gaat over een echtpaar in Amerika die 60 jaar lang zelfvoorzienend heeft geleefd in Vermont en Maine. Ze bouwden zelf hun huizen, schuren enz en verbouwden hun voedsel biologisch, met gebruik van zelfgemaakte compost. In het boek wordt ook beschreven hoe ze hun woningen bouwden met materiaal uit de omgeving. Sober levende mensen met de natuur als leidraad. De man is 100 geworden en de vrouw 91! Het boek heet 'Een tevreden leven' van Helen en Scott Nearing en je kunt het lenen bij de bibliotheek. Groeten, Johanna
Een reactie posten