Dilemma in de stal.

De zomerweelde ...... zit weer elke ochtend in de pap! Bessen, frambozen en aardbeien. Het fijne van bessen en frambozen is dat je er vrij weinig werk van hebt. De struiken moeten ééns per jaar gesnoeid worden, en dat is het wel zo'n beetje. 

Er hoeft geen compost bij, gieten hoeft niet, je hoeft amper wieden, en toppen en dieven hoeft óók al niet. Niks! En dan toch .... een heerlijke bessenoogst .... midden in de zomer! Voor limonade en voor sorbetijs, voor in de taart en door de pap en op de pannenkoek, en ook zó uit het vuistje. En uiteraard gaat ook een groot deel in de vriezer. 

Samen met nog één laatste oogst van de rabarber.

Dan de tuin. Dat is andere koek. Op de tuin is altijd véél werk. Elke dag. 

De twee wortelvakken zijn inmiddels gewied en aangeaard. Zoals ik al eerder zei laat ik af en toe wat bloemen staan. Toch heb ik hier dat rijtje amaranten weggehaald, wat je hieronder ziet, want die worden zo enorm groot en zaaien zich enorm uit.

Dan gaat het ten koste van de andere gewassen. En daarbij, staan overal elders op de tuin en in de paardenbak ook al spontane amaranten. Je zult ze over een paar weken hier overal zien staan, met hun prachtige donkerrode grote bloemaren. De kippen zijn er ook dol op, op de zaadjes.

Na het tuinwerk was ik weer bezig in de stal. Het schiet maar niet op daar, omdat er steeds veel leukere klussen zijn. Ook had ik nog een dilemma in de stal. Daarover meer in het filmpje onderaan dit blog.

Overal, echt overal zijn diertjes. Onze eigen dieren natuurlijk, maar ook, in de stal, overal motjes en bijen en vlinders en dikke dikke gordijnen van spinrag met spinnen erin. Ik ben er blij mee hoor. We moeten echt zuinig zijn op insecten, en het is prachtig dat ze zich hier op Moeskers Moestuin zo thuis voelen.

Het oude spinrag gaat wel weg natuurlijk. De spinnen weven wel weer nieuwe. Ik gebruik bij de schuren en stallen schoonmaak alleen maar bezems en vegers. Geen water, zeep, chloor of dat soort dingen. Dus, alleen maar veegschoon. Met behoud van insecten

We hoeven nou ook weer geen theevisite houden in die stal!😊

Hieronder, een hommelnest. Onder de hooibak!

En ook bij het huis, beestjes. In de buitenmuur zit zo te zien een mierennest. Je ziet hieronder de jonge koninginnen en de darren (mannetjes) allemaal tegelijk naar buiten komen. Die gaan allemaal samen een prachtige bruidsvlucht maken.

Hoog in de lucht worden de koninginnen dan bevrucht, en die gaan dan een nieuw nest beginnen. En de darren? Och, het is hun eerste en tegelijk hun laatste vlucht. Die eindigen op de grond, of in jou glas limonade. En gaan dan hoe dan ook dood.

Dus, darren, een hele mooie vlucht gewenst! 

 

In de patiotuin zijn de doperwten geoogst. Het waren er niet zoveel, dus ik heb ze wat vroeger geoogst, zodat je ze als sugarsnaps in hun geheel kunt eten. Zaden én peul. Je hebt dan wat meer volume. En ze zijn dan heerlijk en lekker zoet, ook de peul.

De grote teilen van de doperwten zijn nu dus vacant. Maar niet voor lang. Want op één van de pompoenbedden staan een paar aubergineplanten in de verdrukking. De pompoenen slaan hun lange ranken uit, en groeien als een groene tsunami dwars over die arme aubergines heen. Je ziet ze al haast niet meer.

Dus, die zijn opgegraven, en kwamen vervolgens in die teilen. Er kwam wat nieuwe aarde bij en wat poepsoep, en dat was dat. Nu staan de drie aubergines daar, op het mooiste zonnigste hoekje in de patiotuin. Wat een verademing voor ze!

Paul was ook aan het klussen vandaag. Al vijf jaar lang is hij bezig met het erf. Het erf en de klinkers. Steeds maar weer het groen ertussenuit halen. Met een klein mesje. Of soms, met schoonmaakazijn. Maar het is een gebed-zonder-eind .... er komt nooit een eind aan die klus.

En nu kregen we van Theo de tip om het dan eens met een brander te proberen. Dat kost dan wel een beetje gas, wat ook niet helemaal duurzaam is, maar het is in elk geval stukken beter dan elk jaar het hele erf met gif besproeien. 

En ... het lijkt te werken! Nu maar afwachten hoe lang het wegblijft. Ik dacht dat Theo zei dat hij het zo twee keer per seizoen doet. Dat dat genoeg is. 

Ik was zelf ook onkruid aan het weghalen. Maar niet met vuur, maar met water!

Haha ik voelde me net zo'n ouderwetse badmeester, zo eentje met een lange stok, waaraan de kinderen bengelden die zwemles kregen. Alleen hield die badmeester de kinderen omhoog, en ik duw de onkruidjes juist ónder water! Ik laat ze allemaal verdrinken! 😱

Je ziet dat de rijst nog mooi fris en groen erbij staat. Het lijkt heel wat ... maar het groeit eigenlijk voor geen meter. Mij benieuwen of en wanneer hier ooit eens aren aan gaan komen!

Wel mooi he? Zo van onderen gezien. Je zou je er zó met een bootje onderdoor willen varen.

En tot slot nog een filmpje ... over dat dilemma in de stal.