Dieren slapen het liefst op natuurlijke materialen. Tenminste dat denk ik. Maar de meeste hondenmanden en kattenmanden zijn synthetisch. Acryl en polyester. En andere dingen met een 'y'. Wat allemaal eigenlijk betekent ...... plastic.
En wie wil er nou op plastic slapen?
Nou, Brit in elk geval niet. Als wij geen katoenen handdoek in haar hondenmand leggen gaat ze er niet in, en gaat ze liever op het stokoude kleed van oma liggen. Dat kleed is namelijk wél van wol.
Maar die handdoek die was helemaal versleten dus ik heb een nieuw dekje voor haar gemaakt. Kussen kan je het niet noemen, daar is het te simpel voor.
De hoes is van katoen. Ik heb gewoon een sloop gemaakt, met de klep naar buiten, een envelopmodel zeg maar. En daarin kwam dan een wollen lap, geknipt uit een oude deken, en vervolgens doormidden gevouwen. Zodat er een dubbele laag wol in het dekje zit. De wollen lap heb ik na het dubbel vouwen met een paar steekjes vast gezet, anders gaat het schuiven, en krijg je bobbels.
En daar wil je ook niet op slapen. Op bobbels.
(Helaas was de hoes wat te klein en waren er tóch bobbels. Maar Brit gaf er niks om)
Het is niet doorgestikt, want dan kan je de hoes en de wollen lap nog apart wassen.
Boeiend? Och.
Maar ja elke dag is een beetje hetzelfde. Soms gebeurt er wat, en soms gewoon niks. Zoals vandaag.
Oh wacht, we hebben ook nog het koeienvoer opgeborgen. Ook een mijlpaal weer natuurlijk! 😊😄
Dat moest wel, want er lagen vijf zakken op deze bank hieronder, in een open kapschuur, en die papieren zakken werden vochtig. En pak dan maar es zo'n zak op, en hij scheurt. Dan ben je niet blij.
Alle tonnen die we hadden zijn ermee gevuld. Want we hebben nou eenmaal géén silo. Haha dat vroeg een verkoper bij Welkoop laatst. Toen ik om biologisch koeienvoer vroeg. Hij zei, ja hoor wij hebben biologisch voer, maar dan moet u óf een bigbag vol kopen (1000 kilo) óf wij komen u silo volstorten.
Nou, ik heb nu drie mini-silo's!
Vocht-proof, en ratten-proof.
Elke dag lijkt zo'n beetje hetzelfde. Vandaag was ik ook weer het weiland aan het opkuisen, bij Wim. De bulten mest langs de randen worden steeds hoger. En Bonnie ..... heeft vandaag na héél lang aarzelen de Grote Stap genomen, en aan mijn hand gesnuffeld. (Er zat koek in) Ze schrok er zelf van en sprong wel een meter de lucht in.
Ik hoop écht dat ik haar tam kan krijgen.
En de kippen hebben inmiddels die ene schuur gekraakt. Ze zitten er de hele dag. Ik denk dat ik, als dit een stal geworden is, hier een stok ga ophangen voor de kippen.
Want nu slapen ze nog steeds in de boom. Elke nacht zit er een kluit van negen kippen in de kale boom. Als het hard gaat stormen zal je zien dat ze allemaal wegwaaien.
Net als Brit en Bekje lopen de kippen ook meestal in mijn buurt. Want de meeste klussen die ik doe, zoals hier, de composthoop opzetten, betekent voor hun ... eten!! Verse wormen!!
Ja, en mooier kan ik het niet maken. That's all folks!
4 reacties:
Zàlig, Clarien, zo'n vers kussen voor Brit ! Mooi gemaakt !
Keurig, je silo's.
En Bonnie, die leert jou wel vertrouwen, koek na koek.
Lie(f)s.
Van het restje van die deken zou je mooi een 'hooimadam' kunnen maken. Een opvouwbare hooikist, zeg maar. Ik zou nooit meer zonder willen.
ohh dat label van je deken , jeugdsentiment .... als ik vroeger bij oma ging slapen dan sliep ik onder zo'n soort deken . Ik dacht vroeger altijd dat de gele streepjes frietjes waren :) xxx
"Maar ja elke dag is een beetje hetzelfde. Soms gebeurt er wat, en soms gewoon niks. Zoals vandaag."
Vind je het gek dat me dit doet denken aan de dichter Poot, -inderdaad, dezelfde van het grafschrift "Hier ligt Poot, hij is dood"-, als hij in een gedicht 'het leven des gerusten landmans' beschrijft. Overduidelijk voor de tijd dat 'Brussel' zich met onze gewassen en levende have bemoeide door er een oerwoud aan, al dan niet zinvolle, regels overheen te strooien.
Ik zou zeggen "geniet van de relatief rustige tijd die nu aanbreekt" Dat hoort ook bij het leven van een geruste landman. Een landvrouw in jouw geval.
Een reactie posten