Melk.

on vrijdag 11 mei 2018





Heb je dat ook wel eens?

Dat je al jarenlang langs een bepaalde plek rijdt ... en denkt ... hee .... dat is interessant! Daar moeten we een keer heen! Maar het volgende moment ben je er langs, en denk je er niet meer aan.

Vandaag, eind van de middag, na een lange dag tuinwerk, had ik zomaar ineens een uurtje mijn handen vrij. En toen dacht ik, ik ga es naar die boerderij ... waar we altijd langs rijden. 'De Hoeven' heet het. Het is een biologische melkveehouderij.

Leuk. Verse biologische melk kopen. Aan zo'n tap. En misschien hebben ze ook wel wat stalmest voor mij. Want ik heb geen kruimel meer. Nou, kom je mee? Gaan we kijken.





Het ligt aan een stil weggetje. Je komt alleen trekkers enzo tegen. Maar eigenlijk kom je bijna niks tegen. En dan ben je er.

Zomaar ... een heel leuk bedrijfje ....

Met een alleraardigste mevrouw, die moest lachen om de tien liter jerrycan, die ik maar alvast had meegenomen, om meteen maar flink wat melk te tappen!

'Hij is schoon hoor,' zei ik.
'Ja maar hij past denk ik niet onder de tap,' zei ze, 'maar je mag wel even mee naar de melktank. Dan kan ik hem daar wel vol tappen.'

Maar de melktank was net geleegd. Dus dan maar aan de tap. Daar kan je 24/7 je flessen en kannen met verse melk vullen.






De koeien hier krijgen alleen gras. Geen krachtvoer. Dus heel veel omega 3 vetzuren in de melk.

Maar er is nog veel meer! Er is een grote biologische tuinderij, een uitgebreide zorgplek, bijen en honing en geiten en kippen, en een woest uitziende hond. Die dan weer heel lief is.







En ook hier, net als bij de Zonnehorst, een proper boerderij winkeltje.

Met nét die dingen die je wil hebben! Vlees van eigen koeien, en heel veel zuivel natuurlijk. Ze hebben ook kruidenierswaren, en verse groente en fruit, maar ja dat halen wij natuurlijk uit eigen tuin en bij de buren.






Erg leuk!

Nu kunnen we altijd als we van de A28 naar huis rijden, eventjes biologische melk gaan tappen! Niet dat we nou zoveel melk drinken, maar wel yoghurt, boter en kaas. En dat kan je allemaal van melk maken.

Ik vroeg de boer om stalmest, helaas, hij had net eergisteren het laatste beetje op het land gegooid. Volgend jaar beter!

Weer thuis. In de brievenbus zit een tijdschrift. Oja ....





.... als je een blog bijhoudt, en de pageviews lopen op, dan wordt je na verloop van tijd gebeld en gemaild of je wil adverteren, in een of ander programma wil, in een tijdschrift iets wil zeggen, of je op een beurs wil komen, of nou ja, verzin het maar.

Bloggers zijn een soort nieuwe manier van adverteren.

Ik adverteer zelf niet, maar een interview zo af en toe vind ik wel oké, omdat je dan je verhaal en je passie kan delen. Over duurzaamheid. Enzo.






Dus, mocht je de juni aflevering van TuinSeizoen kopen, dan kom je mij tegen! Haha .... ik heb alleen wel zomaar .... een nieuwe man!





Oh en er waren nog zoveel stiefkindjes vandaag. Het was zo'n volle dag! Ik had de maiszaden en de bonen en pompoenzaden alvast in water gezet, om vóór te weken. Want ik wilde die vandaag zaaien.  Maar daar was geen tijd meer voor.

En langer dan één dag moeten die zaden niet in water liggen. Dan kunnen ze gaan rotten. Dus ... die zijn allemaal mee naar binnen gegaan, in een natte doek gelegd, en dan rotten ze niet. Daar kun je ze gerust een paar dagen laten liggen. Pas als ze gaan kiemen moet je er weer iets mee.

Zo.

En dan die melk nog.






Melk kan je ook niet lang laten liggen. Zeker geen rauwe melk.

Drie liter heb ik alvast verwerkt. Een deel was voor yoghurt. Eérst de melk verwarmen, tot 90 graden. Dan is het dus niet rauw meer, dat is wel jammer, maar dat is echt nodig als je yoghurt maakt. Je wilt er alleen maar yoghurt bacteriën in, en geen andere.

Laat de melk dan meteen zo snel mogelijk afkoelen tot ongeveer 45 graden, in een bak koud water, en roer er een scheut yoghurt door. Roeren! Als je dikke yoghurt wil, dan ook nog twee eetlepels melkpoeder per liter, erdoor roeren. Maar ik deed dat niet want dat is me te vet.






Ik heb één liter melk meteen in een fles gegoten, om gewoon als melk voor de koffie te gebruiken. En twéé liter daar is yoghurt van gemaakt.

Die lauwwarme melk, met die yoghurt erdoor geroerd, die moet minstens 12 uur op temperatuur blijven. Dan kunnen die yoghurt bacteriën zich vermenigvuldigen. Ik stopte de flessen in de hooimadam van Renske, en deed er twee flessen met kokend heet water bij, gewikkeld in doeken.








En nou maar broeien!

De rest van de melk is bedoeld voor boter en kaas. Maar niet vandaag hoor! Want er moest nog een blogje komen, en dan nog een grote mok kop thee, en dan .... slapen.

Morgen weer een volle dag.




Wist je trouwens dat je een melkpan het beste in koud water kan schoon krijgen?

4 reacties:

Anoniem zei

Ik wist helemaal niet dat je op deze manier zelf yoghurt kon maken, ga het ook eens proberen. Leuk dat je je kennis van (moes)tuinieren en voeding met ons deelt.

Anoniem zei

Voor mensen met een lactose-intolerantie: als je het 24 uur in de hooimadam of ingewikkeld in een deken laat staan, dan is de yoghurt lactosevrij.

Willem zei

Volgens mijn in 1968 overleden moeder verandert eens in de 7 jaar je smaak. Tenminste, dat was wat ze altijd met grote stelligheid beweerde. Misschien moet je in dat kader in het vervolg je bloedeigen Paul dan ook maar Peter gaan noemen. Of combineer de beide namen en noem hem in het vervolg Peter-Paul.
Maar alle gekheid op een stokje; toch geweldig dat je een er een tijdelijk platform bij krijgt en er aandacht besteed wordt aan de wijze waarop jij jouw idealen nastreeft en ook gestalte geeft.

Wat het zelf maken van yoghurt aangaat; in de jaren '70 /'80 deed mijn eega dat ook en in mijn herinnering was dat altijd uitermate een fluweelzachte en uitermate smakelijke yoghurt. Als 'entmiddel' gebruikte zij een of ander biologisch-dynamische yoghurt, waarvan ik de naam vergeten ben. Maar het was iets dat, geheel conform de toenmalige tijd, links- of rechtsdraaiend was. Een begrip waarvan de reikwijdte mij altijd ontgaan is. De ervaring was wel dat je de zelfgemaakte yoghurt hooguit tweemaal als entmiddel kon gebruiken. Daarna kreeg je een scherp-zure yoghurt. Als ik me goed herinner vroor ze de 'entyoghurt' in porties en ontdooide die pas enige uren voordat ze nieuwe yoghurt maakte.
Toen de kinderen groter werden is het proces wat in het slop geraakt en verdween ook op een of andere wijze de behoefte eraan.
Misschien dat de zegswijze van mijn moeder er toch mee te maken heeft. Wie zal het zeggen

Clarien zei

Renske dat wist ik niet. Goeie tip!

Willem dat was mij ook al opgevallen, dat je niet steeds weer met je eigen yoghurt kan 'doorkweken'. Die tip van dat invriezen van de entyoghurt ... top! Kom er maar eens op! :))