Ben in de tuin.

Er is genoeg te doen in de tuin. Maar voordat je daar eindelijk es bent ....

Eerst is er het dagelijkse gesleep met de bakken. Alle kweekbakken staan voor de ramen, en sommigen gaan overdag naar buiten en 's avonds weer naar binnen. Andere bakken worden 's ochtends op het oosten gezet, 's middags op het zuiden en 's avonds op het westen.

En alles moet water natuurlijk.

Goed, dat is één.

Dan de dieren. Die moeten eten. En sommigen moeten worden uitgelaten. Nou ja alleen Brit maar, maar Bekkie loopt altijd mee.

Met Bekkie beleven we nogal wat want die loopt over het ijs van de Beentjesgraven. Ze weegt haast niks en kan er nu nog over, maar het mag natuurlijk niet. Want wat doe je als zo'n katje onder het ijs schiet?

Gelukkig is het ijs nu bijna weg. Dus dat probleem is bijna opgelost.

We zitten aan de waterkant te genieten van een ijsje. 😊🍦

Ja en dat mag dan natuurlijk ook weer niet. IJs eten. Honden zijn net kinderen. Onze kinderen wilden ook altijd ijsblokjes eten. En ikzelf ook als kind.

Het ijs smelt, en dat is ook alweer mooi. Er komen eerst gaatjes in, en daaromheen smelten de kristallen langzaam weg.

Bekje blieft geen ijs. Die wil er alleen maar op lopen maar dat mag nu echt niet meer.

En dan ... naar de tuin. Eindelijk.

Maar eerst moet er nog wat compost geschept. Het probleem is alleen dat de grote hoop nog steeds een dikke klont ijs is. Met veel moeite krijg ik van de oude hoop een laagje afgeschraapt. Het is net één kruiwagen vol. Net genoeg voor een dun laagje compost voor één bed.

Dat wordt het bed voor de capucijners, want die moeten als eerste de grond in. Eén zo'n kruiwagentje .... dat wordt een miezerig dun laagje ... is dat genoeg? Nou, de peulgewassen hoeven niet veel voeding.

En daarbij, ik geloof heel erg in doorlopend bemesten, kleine beetjes, en niet eenmalig een dikke berg erop.

Maar er is alweer afleiding. Er klinkt een motorzaag. Van heel hoog.

Bovenin de bomen bij de buren is een man in de weer met een zaag. Hij zit met een touw vast aan het topje van de boom, en hangend aan dat touw zaagt hij tak na tak af. Fascinerend! Enorme knoesten van takken vallen met een dreun op de grond. De boom wordt netjes gesnoeid.

En op de terugweg naar de tuin komen we langs de krokussen. Die heeft buurman Henk speciaal gepoot voor zijn bijen. De bijen vliegen al volop, en hebben voedsel nodig.

Overal krokusjes .... en in bijna elke bloem zit een bijtje. Wat opvalt is dat ze vooral in de paarse bloempjes zitten en haast niet in de gele.

Maar dan kan ik niks meer verzinnen voor uitstel. De zon schijnt. Er moet gemest en gespit worden!

Ik ben in de tuin! 😊😊