Vissoep en witgoed.

 


Terwijl we gisteren bezig waren met de opslag van water ......

(nou het werkt hoor, ik heb zitten kijken, het was net Pretpark Waterwereld en 't eindigde met een dikke overstroming!!)

(want dat ene buisje was te smal)

(maar wel mooi 500 liter zacht zuiver regenwater opgevangen in een half uurtje!)

.... hielden we ons vandaag weer bezig met de opslag van voedsel.

Het moet wel allemaal ergens bewaard worden. Na jarenlang overschotten uit de moestuin opslaan, heb ik zo mijn voorkeuren. Wecken doe ik niet veel, vanwege het lange verhitten. Dat gaat voor mijn gevoel ten koste van de vitaliteit. Alleen de groene spekbonen wecken we.

Drogen doe ik wel veel, met name droogbonen (uiteraard) en de knoflook en uien hangen we ook te drogen.

Invriezen, alleen de doperwten, de zoete mais en de tuinbonen. En dan zitten onze vrieslades en vakken vol. Met een grote tuin moet je dus méér vriesruimte hebben.

Tuinbonen zijn niet zo populair maar als je die jonge bonen beetgaar kookt zijn ze prima te eten. Het lijkt qua smaak op die dikke lima bonen. Heel handig trouwens om je bril even in schoon te maken, in stoom. Goed erin houden en dan droogwrijven. Stoom is het zuiverste water wat er is.

De gare bonen drogen. Dat kan met keukenpapier en het kan met doeken. Als je een grote stapel doeken in de buurt hebt liggen pak je minder snel papier of plastic. En gewassen theedoeken zijn schoon genoeg. Steriel hoeft niet.

(oh weer even tussendoor ..... daar staat dat potje van Shirley die veel uit de natuur haalt, het is een spierbalsem voor Paul, van St. Janskruid op kokosolie!  Slim!)

Helemaal zonder plastic lukt het mij nog niet. Dozen voor in de vriezer zijn natuurlijk duurzamer dan plastic zakken, maar met die zakjes kun je zo mooi de gaatjes opvullen. Je kunt ze wel hergebruiken, ze zijn heel sterk en makkelijk te wassen.

Je kunt voedsel ook opslaan in een zoetzuur mix. Maar dat doe ik ook niet want dat eten we niet.

Een andere vorm van opslaan is natuurlijk om zoveel mogelijk op te eten!😊 Dan sla je het op in je eigen cellen! Bijvoorbeeld zo'n grote plaat vol geroosterde groente. Vindt iedereen lekker. En het kan met bijna alle groente behalve de bladgewassen.

Of rauw, in salades. Of in de soep. Bijvoorbeeld een vissoepje. Terwijl de heren vanavond aan de pizza zaten at ik vissoep.

Zoals altijd, ook dit was weer een heel simpel gerecht. Je maakt de soep met koolrabi, worteltjes, een venkelknol, een handvol tuinbonen, een stukje zalm, stukje kabeljauw, en een bakje garnalen, en bouillon. Bind de soep met een roux van gelijke delen boter en meel, en een flinke scheut room.

Zout, flink peper, nootmuskaat, en véél verse dille erover. Lekkerder dan pizza!

Na het eten, de dag doornemen. Dan gaat ieder zijns weegs dat wil zeggen de mannen kruipen achter de Tour en ik ga de tuin op. 

Verder nadenken .... waar moeten we al dat eten bewaren? Het allerliefst wil ik alles gewoon zó van het land opslaan, en koel bewaren. Niet vriezen, niet wecken, niet drogen, maar gewoon, zo levend mogelijk, op een graadje of 8. Dat het nog kan ademen.

Maar ja, die kelder, die komt er toch maar niet. Dat is te duur en te omslachtig. Wat dan? Begraven in een kuil in de tuin? Heb ik vorig jaar gedaan. Was géén groot succes omdat het toch teveel schommelt in temperatuur. Het gaat uitlopen. En de muizen komen er in.

Een koelcel? Wat kost zoiets?

Morgen maar eens naar zo'n winkel in Staphorst.