Van oude mensen ...

on vrijdag 17 maart 2017




'In Punthorst?? Hoe komen jullie daar terecht??' vraagt oudoom Ko. We waren bij hem en tante Riek op bezoek vandaag. Oom Ko en tante Riek zijn al negentig. Dat moet je koesteren, zulke oude mensen, als je die nog hebt.

De verhalen van oom Ko .... hoe hij op Amsterdam CS werkte, in de jaren '50, en 106 gulden per maand verdiende. En hij betaalde 95 gulden kost en inwoning. 'Dus ik hield een tientje per maand over voor de rest.' Maar niet klagen hoor, oom Ko lacht altijd. Zelfs op z'n negentigste, met zere knieën en een hele serie bypasses en weet ik wat.

Oude foto albums, ook zoiets. Iedereen roept altijd dat je die foto's als eerste moet redden in een brand ... maar kijk je ze nog wel eens in?







Mijn moeder als verpleegster en als net verloofd meisje .... toen ze ging trouwen op haar twintigste was het meteen gedaan met het verpleegsteren .... dan stopte je met werken en werd je huisvrouw.

Nee dan is dat nu beter geregeld! Maar zij vond het destijds geen probleem. Zo ging dat gewoon.





Ik zoek naar foto's van oom Ko en tante Riek. Hoe zagen ze er ook alweer uit? Tante Riek had kuiltjes in haar wangen, en oom Ko had van die pretogen.

Wat zijn die fotoboeken leuk!! Vooral de jaren zeventig met die wijde broeken en sliertig haar. En die kleuren .... haha hartstikke retro, maar dan echt.







Oom Ko was stationschef, en ze zijn wel vijftien keer verhuist, het hele land door. Altijd in beweging! Maar ook altijd opgewekt en gezellig. Steeds weer een nieuwe start maken, een nieuw leven opbouwen.

En nu .... wonen ze in Meppel. Negentig jaar oud allebei. De kuiltjes zijn er nog steeds, en de pretogen ook.







Maar er is haast geen beweging meer ..... Een ommetje om de flat wandelen, achter de rollator. En af en toe wat boodschappen doen. Verder is het leven bijna helemaal tot stilstand gekomen. Maar ze zijn nog steeds even belangstellend en hartelijk als altijd.

Een mooi rustig plekje hebben ze hier met z'n tweeën. Luisterend naar de oude verhalen, is het voor mij ook een rustpunt in een leven dat op dit moment wel een rollercoaster lijkt.




Meppel, tien minuutjes rijden maar.

Binnenkort maar weer es bij ze langs. Beetje rust tanken! 😉


2 reacties:

Anoniem zei

Door een brand in de flat waar wij wonen enige jaren terug, realiseerde ik me dat bij brand alles weg is. Sindsdien scan ik tegenwoordig alles in en bewaar ik het in een cloud en op diverse stickies. Verzekeringspapieren, belasting, foto's, contracten, enz. Is echt een aanrader om dit te doen. Kies wel een veilige cloud, zoals bv dropbox. Maar er zijn ook andere clouds.

Anoniem zei

Ik had nooit foto,s staan of hangen, tot een half jaar terug. Heb nu een aantal fotolijstjes neergezet met onder andere een foto van ons trouwen, babyfoto van ons nageslacht met ernaast een foto als jongvolwassene. Je ziet, door de foto,s, onze reis door het leven. Leuk dat je nu zo dichtbij je familie woont, nu kun je vaker gewoon even binnen wippen zonder echt uren op visite te hoeven gaan.