Ondertussen ... in Amerika

Internet is hier in de States natuurlijk prima geregeld dus ik dacht ik laat de familie thuis en overige geïnteresseerden maar even meekijken op onze reis hier! Ook al heeft het met de tuin niks te maken!

We reizen met Icelandair, die over Reykjavik vliegt. Dat is best grappig zo´n tussenstop, want anders zit je negen uur achter elkaar met je benen opgevouwen naar filmpjes te kijken. Wel prettig om halverwege dan even die benen te kunnen strekken!

Overigens zijn die filmpjes wel de moeite waard. Ik heb een docu bekeken over drie boerengezinnen tijdens de enorme vulkaanuitbarstingen in 2010, en wat dat voor hun voor gevolgen had. Dat was drama natuurlijk ... dikke lagen as over je huis, je schuren en je akkers ... Maar bijzonder genoeg had het ook positieve kanten want die as bleek, vermengd met de aarde, uiteindelijk een recordopbrengst aan graan en gras op te leveren! O ik zal nog wel es van die boerengezinnen iets laten zien!

plannetjes maken wat we willen bekijken ....

haha en een artikel uit de Margriet, voor beginnende moestuinders ... even delen!

Ijsland .... niet veel te zien. Wel indrukwekkend die rode aarde en stenen ... en het schijnt wel een verschrikkelijk mooi land te zijn maar zo uit het raampje zie je daar niet veel van ...

Wol is een belangrijk exportprodukt. Prachtige wollen dekens, maar ja die heb ik al wel genoeg. En ... zo in het voorjaar staat je mind niet echt naar wol ....

We vliegen verder en landen op Washington DC, de hoofdstad van Amerika. Hier blijven we overnachten, vlakbij het vliegveld, zodat we morgen één dagje hebben om de stad te bekijken.

De bedden zijn hier allemaal King size en Queen size. Alles is groot hier. Wij drinken in de bar nog een wijntje en bestellen wat kaas en crackers en wat chips ... en krijgen een hoeveelheid waar je thuis een hele verjaardagsvisite mee voert. Haha ja typisch verschil tussen Hollandse kneuterigheid en Amerikaanse overdaad.

Oppassen hier ... voor je het weet zitten er flink wat kilo's bij! :D

Het Union Station in Washington, het centraal station zeg maar, is al meteen weer heel indrukwekkend! Je hebt onmiddellijk dat 'Amerika-grote-gebouwen' gevoel.

Dat heb ik overal hier in Washington ... waarom zijn die gebouwen allemaal zo enorm groot? En zoveel bij elkaar? En het lijkt allemaal vrij leeg ... maar dat komt ook natuurlijk omdat we buiten het toeristenseizoen zijn. Dat kan ik iedereen aanbevelen .. nergens rijen!!

We gaan naar binnen in het Capitool, nou ja het Visitor Center, en staan meteen oog in oog met een haag van veiligheidsbeamten. Die zie je hier overal, met bosjes ... alsof het niks kost. Bij elk gebouw moet je hele spul weer door zo'n poortje, moet je al je eten inleveren en je flesje water ... alles gecheckt en dubbel gecheckt .... z e zijn wel paranoia geworden hoor hier!

Even een paar geschiedenisdingetjes ... wat mijzelf het meeste boeit is de pionierstijd van Amerika. De tijd dat het nieuwe land werd ontdekt en ontgonnen. Hierboven zie je Sakakawea, de jonge Indiaanse vrouw die de ontdekkingsreizigers hielp bij hun tocht door de wildernis en langs de wilde indianenstammen. Zij was tolk en wees de weg. Krachtige vrouw! Een jong meisje was ze toen eigenlijk nog.

En de eerste pioniers die het land gingen bewerken ... dat ging ook niet allemaal van een leien dakje natuurlijk. Maar toch bijzonder .... zo mooi opgepoetst al ze er bij staan hier onder op die foto, midden op de prairie in de wilde ruige natuur, in een huis van graszoden, en dan voor de foto toch met gewassen kleren en een mooi gekrulde ponnie! Hahaha dat decorum bleef belangrijk!!

Mijn favoriete snack .... een verse bretzel! Inmiddels heb ik het recept en ik zal dat thuis wel even maken en laten zien. Het lijkt heel simpel.

Tijdens onze wandeling door de Mall, dat is een groot park in Washington waar alle grote monumenten, musea en overheidsgebouwen omheen liggen, kwamen we zomaar langs het Witte huis.

Michelle en Barack riepen nog ... of we even koffie kwamen drinken ..... maar helaas we moesten ons haasten want waren al een beetje te laat voor de Bike Tour! Jammer, een andere keer graag! :D

Zo'n Bike Tour is een aanrader. Lekker rustig fietsen en je krijgt alles te zien met goeie uitleg erbij. Die gekke amerikanen fietsen trouwens gewoon over de trottoirs, en soms lopen de fietspaden midden over de drukke weg.

Eekhoorns zijn hier niet van die lieve schichtige beestjes ... zoals wij ze gewend zijn. Deze klom bijna op mijn fiets. Een fel diertje ... dacht zeker dat ik wel wat lekkers bij mij had.

Nee eekhoorntje, dat ligt allemaal in de prullenbak van de beveiliging mannen ... helaas ...

Ik zal niet alle musea en monumenten laten zien ... op een foto kan je dat niet goed zien .. hoe indrukwekkend dat allemaal is. Maar deze, opgericht voor Abraham Lincoln, toch maar even. Indrukwekkend hoor ... maar ook ... ik had zoiets van, de amerikanen vereren hun oude presidenten bijna als goden ... dat zie ik ons nuchtere Hollanders toch echt niet doen.

... toegegeven ... hij heeft de slavernij afgeschaft .... maar toch ... zie je ons al zo'n standbeeld oprichten voor bijvoorbeeld .... Juliaantje? Zij zou dat ook absoluut niet willen!!

Na de Bike Tour zakken wij af naar downtown, naar de studentenwijk. Daar blijken amerikaanse en hollandse studenten precies hetzelfde te zijn. Dezelfde mode, dezelfde knotjes in het haar, dezelfde gesprekken ...

Grappig, Mirjam en ik waanden ons onder onze eigen dochters!

Ja en met het eten zijn hier precies dezelfde trends als bij ons. Je kunt je rond eten aan lekkere snacks, maar cale (boerenkool) salads en andere duurzame happen  hebben ze hier ook. Een enorm bord met kool (en kip) kreeg ik, ik zat wel een half uur te kauwen!

En met Ilene reden we vervolgens verder naar Annapolis, waar we nu een paar dagen logeren. Heel gezellig bij Ilene!

Ze had zelfs bubbels gehaald omdat wij nu eindelijk es bij haar op bezoek komen in plaats van al die jaren (30!) andersom!

Nu ..... ontbijt!