Oma (ik dus) was een nachtje in Utrecht logeren, bij kleine Wolf. Gisteren mocht ik op hem passen. Wat heerlijk om met zo'n ventje alleen te zijn, en samen kroelen en spelen en een beetje niksen. En lekkere hapjes eten natuurlijk! En boekjes lezen.
En vandaag arriveerde de rest van de familie om samen zijn allereerste verjaardag te vieren. Dat is eigenlijk pas maandag maar we vierden het vandaag.
Wolf bleef erg lakoniek onder alle aandacht. Rolde meteen op het nieuwe loopfietsje weg, dat Paul voor hem had uitgezocht. Dat wil zeggen, dat had hij absoluut gedaan als hij met allebei z'n voetjes bij de grond had gekund. Maar dat lukte nog nét niet. Dus nu was het wat schommelen.
Kijk en daar is neefje Beer ook. Ook al zo'n kanjer. Beertje wilde wel even helpen met het uitpakken van de kado's.
Gewoon, gezellig, doen we samen.
Wat een fijne dagen waren het!
Maar ondertussen, thuis, ontploft de tuin. Ben ik anderhalve dag weg, dan is het al haast niet meer in te halen, zoveel oogst is er. En je moet er ook meteen wat mee. Tomaten rijpen snel af, en een krat met bonen staat al een dag of wat in de koelcel.
Nou die heb ik vanavond dus nog maar even weg gewerkt. Bonen punten en in stukjes snijden. En dan per portie in de rijstkoker, en in ziedend water even een paar minuten laten blancheren.
Daarna gaan ze onder koud water, in een vergiet uitlekken, en dan in plastic zakjes, in de vriezer.
Het was net een fabriek vanavond, in de keuken. Met als resultaat een lege krat, een klein bakje met bonenpuntjes, en vijventwintig pondszakken heerlijke verse bonen.
En dat was pas pluk twéé.
De bonenplanten zijn nog niet aan het vergelen, dus ik denk dat we nog wel een derde en vierde keer kunnen plukken. Genoeg bonen voor de hele familie!
.jpeg)
0 reacties:
Een reactie posten