Keukenwerk.

Naast alle prachtlint activiteiten en zelfs een prijsuitreiking, was er vorige week tussendoor ook het gewone keukenwerk. 

Zoals een werkje met kruiden, wat ik elk jaar graag doe. Van alle zakken kruiden die in de loop van de zomer gedroogd zijn en op zolder in zakken hangen, maak ik een thee. Eén thee dus. 

Mijn vriendin Editha doet het anders. Zij maakt allerlei verschillende kruidentheeën, bloementhee, fruit-thee, allemaal van bepaalde combinaties. Dat levert hele lekkere theeën op, maar ik vind dat teveel werk. Ik doe dus gewoon alles bij elkaar.

Alleen de sterkere medicinale kruiden, zoals valeriaan, tijm, kamille, zomeralsem, en nog een paar, die hou ik apart.

Maar goed. Zo krijg je dus de Moeskers-Moestuin-Mixthee. En elk jaar is die anders. 

Dit jaar zat erin, duizendblad, guldenroede, rode klaver, brandnetel, citroenmelisse, pepermunt, heermoes, wederik, maishaar, venkel, salie, hertshooi, moerasspirea, en voor de kleur nog korenbloemen en zonnebloemblaadjes.

Een pracht van een thee die ons helpt om gezond te blijven. Elke avond zo'n grote mok hete thee van kruiden uit eigen tuin, en ook gewoon van het veld en de slootkant.

 Mmmmmm! 

En de appelazijn is ook opgeslagen. En zoals je hieronder ziet, in de twee vazen waarin ik de azijn heb laten trekken, zaten grote plakken moer op de azijn. Gelei-achtige plakken van azijnzuur bacteriën. Haha, heel mooi en waardevol spul hoor!

Ik heb ze even opgehangen zodat je het goed kan zien. Best jammer om ze op de compost te gooien. Het zijn goeie starters voor een volgende batch azijn. Maar ik heb ze niet meer nodig want er is nu wel weer genoeg azijn voor een jaar.

Het onderste restje azijn in de vazen gooi ik weg. Dat zit vol prut en gistafval.

Acht liter mooi heldere rauwe appelazijn. Het enige wat ik ervoor moest kopen waren twee pakken biologische suiker. En dan heb je genoeg azijn voor een jaar. 

Wat wel weer stom was dat was dat het kraantje van de jerrycan lekte. Dat zag ik pas toen het al een dag in de voorraadkast stond. Of eigenlijk róók ik het vooral. 

Dus er staat nu een kannetje onder.

En de vazen staan weer op de kast. Voor bloemen. Of kaarsen. Of weer voor azijn, volgend jaar.

Verder wordt er bij ons flink gegeten uit de twee vriezers. Elke dag haal ik er wel één of twee pakken groente uit. Vooral bonen, erwten en wortelblokjes zijn populair.

Afgelopen weekend aten we weer zo'n gevulde pompoenquiche. Voor de vulling had ik een groentenmix met knoflook en ui geroerbakt, waar wat zalmsnippers door gingen. 

De quichevorm maak ik van ons eigen mais-rogge meel. Het kan natuurlijk ook van bloem. Tweehonderd gram meel met honderd gram koude boter, één ei, snuf zout en wat ijskoud water in de mixer laten draaien tot het een bol deeg wordt. Dan uitrollen, en je vorm mee bekleden.

Ik bak dat dan vóór met een 'noodvulling' van bonen. Deze bonen die je hier ziet heb ik al jarenlang in gebruik. ze blijven eindeloos lang bruikbaar. De vorm ongeveer 20 minuten in de hete oven voorbakken, en dan de bonen eruit en de groentevulling erin.

Onderin kwam de zalm-groente mix. En daarop de pompoen, die was in blokjes gekookt, en toen gepureerd met wat room, eieren, zout peper en kruiden. En alles werd afgetopt met mozzarella.

Tot slot strooi ik er kruidenzout over. Dat is ook van eigen kruiden. Het is nu op dus ik moet het van de week weer maken, en laat het dan wel zien. 

 

En soms is het ook heerlijk om eens een keer ergens anders te eten en weer leuke ideeën op te doen. Vrijdag waren we in Utrecht, op bezoek bij Wolfje en zijn paps en mams. We hebben door de binnenstad geslenterd, in het zonnetje. En we gingen een hapje eten bij Tijm. 

Lekker gegeten joh! En zóó simpel! Je neemt een kommetje gekookte rijst, en legt daar allerlei groentes op en wat zalm. En dan een sausje erover. Klaar.

 

Misschien leuk als bijgerechtje op je kerstmenu? Je kunt het van te voren maken. 't Is gewoon koud.