 |
| .... ochtendgloren over Punthorst |
Deze week maak ik het mezelf makkelijk en laat je een hele week in één blog zien. Het gaat over de familie, over de natuur, de tuin, de dieren en de boerderij, over het werk bij Prachtlint, en ook zelfs nog even over mijn baantje als sportjuf.
Neem er een kop koffie bij en ga er maar es lekker voor zitten! En hopelijk zit er iets van je gading bij.😊
We beginnen met een foto van Jan D. Hij is al jarenlang mijn imker-mentor.
En afgelopen dinsdag hielp hij mij bij de varroa behandeling van de bijen. Die arme bijtjes .... midden in de kou ging hun kast open. Maar het moest. Ze hebben veel last van varroa mijten. Dus, spoten wij voorzichtig wat suikerwater tussen de raten met daarin opgeloste oxaalzuur.
Hopelijk kunnen de bijen vanaf nu weer zelf die mijten de baas blijven. En dank voor je hulp Jan!
Na de bijen heb ik een overzicht gemaakt van alle fondsen in Overijssel die we kunnen aanschrijven voor steun voor Prachtlint. En wat ze dan van je willen weten. Ook via de mail kreeg ik van bloglezers tips voor fondsen en subsidies. Hartelijk dank daarvoor, ze staan allemaal op de lijst!
En toen ... iets heel anders!
Het is namelijk zo dat de hele familie bij ons komt met de kerst. Inclusief Wolf en Beer! Dus moest er speelgoed komen. Van die baby dingen. En boekjes kwam ik ook tegen. Nou, die ook maar mee. En leuke spelden, en nog een lapje.
Haha. Nou ja. Voor weinig geld een leuke middag!
Het repareren spaar ik op tot er een stuk of wat van die werkjes zijn. Komend weekend moet dat maar weer es gebeuren.
't Komt ook door de vorst, dat dingen kapot gaan. Palen en klemmen kunnen dan stuk vriezen. Maar oh wat is die vorst toch ook weer mooi. Mijn lievelingsboompjes, de jonge berkjes, houden nog steeds angstvallig hun laatste blad vast. Met van die fijne witte pentekeningetjes van ijskristallen.
Op woensdag was ik overdag naar mijn moeder. En 's avonds heb ik zitten knutselen.
Ik weet niet of je het herkent, maar als je veel projecten en klusjes te doen hebt, kan het zo'n zootje worden in je hoofd. Dan denk je steeds, oja ik moet dát onthouden en dát nog doen en dát niet vergeten.
Op een idee gebracht door die mooie bevroren berkenblaadjes, dacht ik .. komaan ik maak een boom! En boom voor alle Prachtlint projecten. Mooi en overzichtelijk. Met op elk blaadje de naam van het project, en wie er bij betrokken zijn.
En zo geschiedde! Met behulp van de naalden van de kringloop. Dan kunnen de blaadjes er ook weer af. Of een plekje opschuiven. Of omlaag dwarrelen .....
Oh ik zie dat het inmiddels al donderdag is. Toen moest ik alwéér het kippenhok helemaal leeg halen want we hadden daar ongedierte. Ik weet niet welk beest het was, een marter of ratten of een bunzing of wat dan ook, maar dat dier had een tunnel gegraven tot in het binnenhok.
Er lag een dikke berg zand. Gelukkig .... géén kippenleed. Het bleek dat het vloertje wat ik daar ooit gelegd heb hier en daar was doorgerot. En het gaas ook. En daar konden 'ze' dus een tunnel doorheen graven.
Ik liet eerst Brit erin om eventuele dieren weg te jagen. Een geschrokken rat die in mijn broekspijp klimt, daar zit ik niet op te wachten. En toen heb ik alles eruit gehaald en geschept, en van oude laminaat stukken een nieuw vloertje gelegd. Met stenen erop. Als er een keer méér tijd is maak ik een nieuwe vloer van houtdelen. En ook nieuw gaas eronder. Maar dit moet het voorlopig doen.
Kipjes weer veilig, 's nachts!
Donderdagmiddag had ik een afspraak met Maaike, coördinator van de opvanglocatie voor Oekraïners. Er zijn daar nu inmiddels drie Units, en het is een heel dorp geworden, inclusief veel regelarij.
We hebben het gehad over hoe wij als Prachtlint ook komend jaar weer gaan helpen met het groen eromheen en uiteraard met de moestuin. De eerste acties zijn ingepland voor februari. Nieuw teeltplan maken. Nieuw tuin-team werven onder de bewoners. Dat soort dingen.
De moestuin zag er nu maar kleumerig uit ...
Maar het is het dubbel en dwars waard!
(en ik heb weer een zak mais gepeld onderweg, ook fijn!)
Die Paul dus gewoon met de fietspomp oppompt. Haha. Wat een grap. Maar het werkte echt!
Zondag was ik bij Lien. Die is weer verhuisd. Van Leiden, weer terug naar Amsterdam. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Amsterdam is toch echt 'haar' stad, en nu woont ze er weer!
Ik hielp haar met karton naar de milieustraat brengen, en een kerstboompje kopen. Ja, wonderlijk. In zo'n stad merk je er haast niks van dat het zondag is. Alles is gewoon open en iedereen is gewoon druk bezig. Dat is wel héél anders, dan bij ons in Punthorst ....
Ze heeft een leuk appartement, compact en compleet, vlakbij het Amstelstation. Dat is handig qua openbaar vervoer. Hoewel ik er nu vanwege de verhuizing met de auto naar toe was. Dat was wel weer even zweten dus ... haha .... boertje van buuten.
Maar het mooiste aan haar appartement vond ik toch echt .... het enorme weidse uitzicht. Je kijkt beide kanten uit zó de hele Amstel over. En de hele stad! Prachtig.
Op maandagochtend is namelijk de les voor de senioren dames, en ik had er nog niks aan gedaan. Kijk, zó ziet een les er dan uit op papier ....
De zon scheen hier. De blaadjes waren weer ontdooid.
Maandagmiddag heb ik de wortels van de Yacon geoogst. Ik kreeg vorig jaar van Vreeken Zaden een paar wortelknollen kado bij de bestelling. Die heb ik geplant en daar groeide een enorme reus van een plant uit. Heel mooi, echt een sierstuk in de tuin.
Maar ook, om te eten. De wortelknollen dan.
Het is een bijzonder voedsel. De knollen smaken zoet. Op www vind je over de suikers in die knollen het volgende:
Dit is een vorm van suiker die niet door ons lichaam verteerd wordt, maar wel een zeer goede invloed heeft op de darmflora. Ze zijn ook rijk aan kalium en antioxidanten, bevatten weinig calorieën, bevorderen een goede spijsvertering en zijn een boost het afweersysteem.
En op dinsdag .... was het de hoogste tijd om weer eens een blogje te schrijven, vond je ook niet?
0 reacties:
Een reactie posten