Tóch nog.

on maandag 8 november 2021



de pompoen voor ontbijt ..... beviel prrrrima!!😋



Na drie uur achter de laptop vanavond wilde ik hem eigenlijk nét dicht klappen .... maar toen zag ik alweer een hele rits fotootjes op mijn mobiel en besloot die op de valreep tóch nog maar even op het blog te plaatsen. Anders wordt het morgen of overmorgen weer zo'n laaaang verhaal.


Drie uur achter de laptop. Niet mijn hobby. Maar het waren belangrijke dingen. Eerst de saaie administratie en omzetbelasting, en toen, een paar persberichten voor de natuurbescherming.


Dat is óók niet het leukste werk, maar wel belangrijk. Want als we geen persberichten maken komt er geen kip naar alle leuke dingen die we steeds maar organiseren. En, over leuke dingen gesproken ....








.... wij hier in omgeving Staphorst zijn niet de enigen die proberen om mensen wakker te schudden en om méér aandacht te krijgen voor biodiversiteit. Nee, tuurlijk niet. Er zijn nog veel meer van die groepjes zoals wij.


Zo las ik in een streekkrantje dat er afgelopen zaterdag een plantjes-ruil was in Dalfsen. Nou, heel toevallig, dat hadden wij ook gepland, voor in het voorjaar. Dus daar ging ik heen zaterdagochtend. Naar Dalfsen. 


Kijken. Haha. Eigenlijk afkijken dus.


Het was op een mooie plek, bij Natuurboerderij 'Lindenhoeve'. Ik was wat laat dus de meesten waren alweer naar huis. Maar het trof wel, want zodoende had iemand van de organisatie, Janneke Dijkhof, alle tijd om mij te vertellen over het hoe en wat van deze aktie.







In Dalfsen is een actieve club Dalfsenaren die van alles verzinnen op gebied van vergroening en duurzaamheid. Ge-wel-dig wat zij allemaal doen! 


Janneke en ik hebben dezelfde soort ervaringen met bepaalde dingen, zoals .... hoe betrek je de gemeente erbij? Dat is niet altijd makkelijk. Want de contactpersonen bij de gemeente hebben het vaak heel druk en weinig tijd voor allerlei groene acties. Maar Janneke had daar allemaal ideeën voor, hoe je tóch veel voor elkaar kunt krijgen en kunt samenwerken. 


Na een half uur kletsen, koffie was er ook en koek en zelfs een schaal pepernoten, moest ik toch ook nog even kijken bij de planten. Het waren allemaal planten en zaden, ingebracht door bewoners van Dalfsen. En je mocht meenemen wat je wou. Al propte je je hele kofferbak vol.


'Neem deze,' zei iemand, en ik kreeg een vlinderstuik in mijn handen gedrukt, eentje die wit bloeit. Wat leuk! En nog véél meer! Zo leuk, om planten te ruilen en weg te geven, op deze manier. Nou, wij hebben er weer een idee bij voor Staphorst, in het voorjaar! En Janneke hoop ik gauw weer te spreken.  We zijn nog lang niet uitgepraat. Het is zo fijn als in je buurdorpen mensen dezelfde soort dingen doen. Om dan ervaringen uit te wisselen. 






En de zaterdagmiddag werd ook goed besteed. Eindelijk eens met die fotowand begonnen. Het zou twee jaar geleden al maar het bleef steeds liggen. 


Het begin is er. Maar nog lang niet af, want we hebben véél meer foto's dan muur!😄







Opgeharkt herfstblad gaat op het bed van de knoflook. Die komt al boven met kleine witte sprietjes, en de kippen er meteen in natuurlijk. Maar door een laag blad erop kunnen ze niet meer bij de sprietjes, en heeft de knoflook een warm winterdekentje, én meteen wat extra voeding voor het voorjaar.


Blad, zó handig spul. En mooi!!!







En vanmiddag heb ik de bakken leegehaald. Sinds we hier wonen doe ik haast niks aan die bakken. Waardoor het een chaos is van uitgegroeide lavendelstuiken en allerlei wild kruid en zelfs eikeboompjes groeien erin. 


Vandaag, alles eruit gehaald. Zonder pardon. De Dalfsense plantjes .... zullen het hier vast prima doen!







Ja ik maak ook élke keer weer ..... foto's van het eten. Het is zo mooi en puur. Eigenlijk zou ik daar ook wel een fotowand mee willen vullen. Met al dat voedsel. Nou, wie weet.


Voor nu dan maar even weer hier parkeren, die plaatjes. Eerst zie je een bord met onze eigen moestuin gewassen, en dan met wat er zoal aan toegevoegd is uit de winkel. Beetje van mezelf en een beetje van AH, zeg maar.









En zo was er op de valreep tóch nog een blog. 😊




 

6 reacties:

Anoniem zei

Let alleen heel erg goed op bij de grote kaardebol. Deze moet je niet ergens planten waar je vaak langs loopt. Als deze begint uit te drogen/ te rijpen worden niet alleen de kaardebollen maar ook de bladeren keihard en vooral heel erg scherp. Je haalt zo je armen of benen open.

Clarien zei

Dankjewel, goed om te weten! ;-)

Lies zei

Boomstammetjes mét een leuning, Clarien, tof!
Gelijkgestemde zielen -> heerlijk ontmoeten!
Fotomuur -> herinneringen...
En een bord vol gezonde delicatessen.
Lie(f)s.

RiaN, Adriaantje zei

Oh wat leuk, die plantjes ruil!

Willem zei

De kaardebol (Dipsacus fullonum) is niet zomaar aan zijn naam gekomen; om zijn stekels werd de plant eertijds gebruikt om wol te kaarden. Maar stekelig of niet, de bloeiwijze is prachtig. De bloemenhoofdjes beginnen vanuit het midden te bloeien en 's winters zijn het snoepautomaten voor diverse zaadeters en nog decoratief ook. Een relatief nadeel is dat de plant bijna niet uit te roeien is. Als je die eenmaal in de tuin hebt, dan vind je ieder jaar weer zaailingen die een jaar later bloeien.
Waar je wel rekening mee houden moet is dat het geen plant is voor tuinierders van het type dat het gras bijhoudt met een nagelschaartje.

Anoniem zei

Zo héé, op de valreep een blog?! Maar wel weer een hele geslaagde hoor!!!
Leuk/gezellig zo'n zaden ruil dag.
Ik geniet ook van de verhalen over eten en recepten, vooral mee doorgaan!
Het is immers je loon van het harde werken, Toppie!
Bedankt maar weer😊

Groet'n uit de tuin van " de Bruin " ( Greetje )