Say cheeeeeese!!

Hallo ..... en goeienavond!😊😊 Daar ben ik weer. Ondanks de lange avonden komt het er niet altijd van om regelmatig te bloggen. Daar zijn vele redenen voor. Zo ligt er hier vóór mij op tafel bijvoorbeeld een enorme stapel boeken. Ik ben er nu in een paar tegelijk bezig. Sommige boeken herlees ik, andere zijn splinternieuw.  

Daarnaast ben ik met een cursus begonnen. Dat kwam, door iets wat ik in één van de boeken las. Daarover straks meer. 

Tot slot is het druk in de vereniging. We zijn aan het proberen om de boel goed in kaart te krijgen. Met minder mensen tóch de boel goed te laten reilen en zeilen. En ook zijn we met een klein groepje, een soort van denktank, bezig om te kijken wat we hier in de regio nog meer kunnen doen aan groen en diversiteit. En ...... er lijkt iets héél moois uit voort te komen! Maar ik kan er nog niks van vertellen, want het is nog niet eens besproken in het bestuur. Als dat gebeurd is, dan deel ik het hier uiteraard. Wie weet kan een ander daar ook weer wat mee, en ik hoop natuurlijk dat jullie dan weer mee denken en leuke tips voor ons hebben!

Dus, dat plan, dat wordt nog vervolgd!

Nou, dat allemaal ter inleiding. Maar verder. Hoe lopen de dagen hier?

Het had hier tóch gevroren, een paar dagen geleden. Nou, ik blij dat die pompoenen op zolder lagen! Je wordt er toch altijd weer door verrast, door Jack Frost. 

Mijn tip: vertrouw niet alleen op de weerberichten, maar oogst wat er nog te oogsten valt, en leg je kwetsbare oogsten NU alvast op een vorstvrije plek. 

Verder is het prachtig weer. November op zijn mooist.

 

De eenzame paddenstoel, die dwars door onze trouwlakens heen groeide, heeft zijn hoedje inmiddels wijd opengeklapt. Hij heeft nog een paar dagen geleefd, en toen ......

....................................

...... BAM! Omgevallen.

Was het een hond? Een kat? Of was het paddenstoelen-moeheid? We zullen het nooit weten. Maar hoe dan ook, hij is er niet meer. En het geeft niks, want het belangrijkste van paddenstoelen zit onder de grond. Daar zit de enorme zwamvlok, met alle sporen. Die blijft gewoon leven, zolang de grond niet wordt omgeroerd.

Dus heb ik hier op deze plek ook niet gespit. Het is de plek waar de knollen staan voor de koeien. Ze hebben er al heel wat van opgegeten, al een kwart van het veldje is leeg. Dat heb ik nu afgedekt voor de winter. Langs de rand wat kranten (tegen het kweekgras) en dan een laag rijke compost, en tot slot een dikke laag maaisel en hooi erop.

Haha en terwijl ik daar bezig was stonden B en B aan de andere kant van het draad te kijken. Wat ik aan het doen was. Want dat knollenveld vinden ze erg boeiend. En daarna, gingen ze elkaars kop krabben.

Koeien hebben vaak jeuk tussen de horens. Ze vinden het heeeeeerlijk als je ze tussen de horens krabt. En nu deden ze dat bij elkaar. Het was een prachtig gezicht!

Op het roggeveldje ging het niet goed. De rogge kwam heel slecht op. Ik denk dat ik te oud zaad heb gekocht. Wat heel stom is, want ik had zelf nog genoeg vers zaad liggen, van de afgelopen oogst. Maar ik had toch maar zaad gekocht, en had daardoor nu dus deze strop.

Altijd je eigen verse zaad gebruiken. Ik zeg dat tegen iedereen maar deed het zelf dus niet. Dus moest dat hele veld weer opnieuw. Ik heb alles bij gezaaid, overal waar lege plekken waren. Het voordeel was wel, dat ik ondertussen mooi even tussen alle rijen kon wieden.

Nu hopen dat het alsnog goed komt.

En ook probeer ik mijn mobieltje iets nieuws te leren. Want ik ben tegenwoordig vaak alleen aan het werk, heb dan m'n handen vol, en kan dan niet tegelijkertijd foto's maken. Maar je kunt op afstand foto's maken, door je camera ergens neer te zetten en dan een bepaald woord te roepen.

Bijvoorbeeld CHEEEEEESE.

Dus dat ben ik aan het uitproberen. Haha. Het is nog wel even oefenen. Vooral om de juiste hoek te pakken te krijgen. Ik wilde dat maaisel laten zien maar het is steeds nét mis.

Foto's van het maaisel. Ik had weer nogal wat nodig. Want ook op het bietenbed komt zo'n dekbedje voor de winter. Ook hier, éérst weer die kranten langs de randen. Ik laat het maar weer even zien, omdat die rand van kranten ook een handige manier is om je bed weer wat groter te maken.

Want in de loop van de zomer pakken de wilde kruiden steeds wat van je tuin af. Op deze manier krijg je dat makkelijk, en zonder spitten dus, weer terug!

Op dat bed stond ook nog een rij winterwortels, en die heb ik laten staan. Gewoon, het maaisel eromheen leggen.

Nou. Poe hee. Even een bakkie!

Die wortels he, dat is écht mooi spul. Wortelen kun je overal voor gebruiken. Je kunt er wortelburgers van maken. En heerlijke salades, midden in de winter, van rauwe geraspte wortel, met wat gember, citroensap of rabarbersap, en wat honing. 

En soepen, en stoofschotels met rundvlees, en hutspot, en smoothies, en nog zoveel meer. De winterwortel is echt een basisvoedsel! En het mooie is dat je hem helemaal niet vóór de vorst hoeft te oogsten. Vorig jaar heb ik hem de hele winter op de tuin laten staan, ook met die vorst toen, en hij werd steeds maar lekkerder en zoeter!

Het is wel zo, dat je er, als je géén gif gebruikt, misschien wat worme-gangetjes in krijgt. En dat je eigen wortels misschien niet zo mooi gelijkvormig zijn als die uit de winkel. Maar de smaak is véél sterker en véél lekkerder! En die wormsteekjes ...... die heb je er zó uit met een mesje.

Ik neem elke week een emmer vol wortelen mee, van het land, spoel en borstel ze even grof af, en bewaar ze buiten in een emmer water. Dan blijven ze knapperig en fris. En de hele winter door eten wij wortelen. Tot wel ver in het voorjaar.

En die cursus? Waar ik aan ben begonnen? Dat kwam door het boek 'When there is no doctor'. Dat is een boek dat goeie raad geeft voor wanneer er in een noodsituatie eens een keer geen dokter voorhanden is. Wat je dan zoal zelf kunt doen. Het gaat er vooral over hoe je je kunt voorbereiden op zulke situaties. Zonder paniekerig te zijn hoor. Het is een fijn en leerzaam boek.

Maar door dat boek, heb ik besloten om deze winter maar weer eens mijn EHBO kennis op te frissen met een cursus. Op de sportschool moesten we elk jaar zo'n cursus doen. Maar die kennis raak je kwijt, als je het nooit oefent. En wie oefent nou ooit een reanimatie?

Aanstaande zaterdag is de cursus, in Zwolle. Ik ben nu bezig met de theorie. Dat is heel boeiend, heel levensecht en interaktief. Maar je moet wel stalen zenuwen hebben want de derdegraads brandwonden en afgerukte ledematen vliegen je om de oren.

Ik zal maar geen plaatjes laten zien. 😉