Oogst. Voedsel.

Die dozen, van die stoelen, toen die leeg waren, toen gingen ze niet weg. Nee, als je een tuin hebt hoef je karton eigenlijk nóóit weg te gooien. Het is uniek compost materiaal. Je kunt het tussen je keukenafval doen, in snippers. Dan gaat het niet zo snel stinken en krijgt de compost een betere structuur.

Maar ik gebruik karton vooral als bedekker van de bedden op de moestuin.

Maar ja eerst moet je er wel even mee aan het prutsen. Alle nietjes moeten eruit, al het plakband eraf. Alle plastic strips eraf. (Lang leve de webshops die zonder nietjes en zonder plastic plakband werken!! Gelukkig zijn dat er steeds meer!😊👍)

En ik bewaar alles. Nou ja, behalve de nietjes. Die gaan bij oud ijzer. Maar de rest is allemaal herbruikbaar. 

Wat dacht je van al die stukken gevouwen karton, die tussen de stoelen zaten geklemd ter bescherming? Perfecte aanmaakblokjes voor de kachel!!

De absorbeer kussentjes bewaar ik ook voor je-weet-maar-nooit. En die plastic hoezen om de stoelkussens? Die zijn weer héél handig om de kruiden in te bewaren waarvan ik het zaad wil drogen. Ze zijn doorzichtig, dus zo kan ik alles goed uit elkaar houden.

Man, wat kwam dát allemaal even goed van pas! 😄

Het karton is mooi speelmateriaal voor hond en katten. Die duiken er meteen tussen.

Maar helaas voor hond en katten ... ik had het ook nét nodig om het pas af geoogste aardappelbed mee te bedekken. Het tweede bed aardappelen is net afgeoogst, en het ligt daar nu .... braak en zwart. Ik kan er nu direct nog geen groenbemester op zaaien want in oktober gaan we hier de rogge zaaien. Dus moest ik wat anders verzinnen. Nou, daar gaan alle acht stukken karton. 

Het past precies! Alsof het ervoor gemaakt is!!

Zo zie je maar weer. Gooi je afval niet meteen weg. Soms kun je het met een beetje fantasie wel ergens voor hergebruiken. En dat scheelt weer Rova vrachtwagens die moeten rijden en dus dieseldampen en kosten, en ook afval wat verwerkt of verbrand moet worden enzo.

🐜🐜🐜🐜🐜🐜

Verder is het hier steeds hetzelfde liedje. Het liedje van juffrouw mier (ik) die de oogsten naar huis sleept en verwerkt. 

Hieronder zie je een pan met pruimensap, waarin ik wat kruiden had mee getrokken. In dat 'reuze-thee-ei' zat pepermuntblad en echinacea-blad. Dat heeft een tijdje getrokken in de pruimensap. Daarna heb ik er suiker aan toegevoegd, 150 gram suiker per liter sap. En zo hadden we weer een paar flessen 'Fruit-en-kruid-siroop'. 

Pruim-pepermunt-echinacea-siroop, dus. Lekker, en óók nog anti-grippine.

Je ziet volle manden en bakken en tafels.

Maar niet alles gaat van een leien dakje hoor. (gelukkig, denk je nu misschien, want bij jou op de tuin gaan misschien ook dingen mis en gedeelde smart is halve smart)

Zoals de slakken, och man, wat hebben we daar toch een last van. Dit jaar. Ook nu nog, eind augustus, vreten ze grote delen van de oogst weg. Ze hebben het bijvoorbeeld héél erg gemunt op de bloemen van courgette en pompoen. Die bloemen vinden ze héérlijk!! En zonder bloemen ... géén vruchten.

Het is trouwens wél weer zo, dat de natuur overal een antwoord op heeft. Oók op pompoenbloemen die alsmaar door slakken worden opgegeten. De natuur heeft daar een antwoord op. Wat écht wonderbaarlijk mooi en ook wel grappig is! Maar daarover een volgende keer want anders wordt het te lang vanavond.

Ik neem je even mee naar de rijst, vooral voor Willem, die graag wilde weten hoe dat groeit en bloeit. Nou, ikzelf ook, het is mijn eerste keer dat ik rijst verbouw, dus ik sta er met mijn neus bovenop.

Eerst zie je alleen maar een bos groen ..... gras .... lijkt met wel. Met hier en daar een verdikte halm.

Als je dan zo'n verdikte halm omdraait en van dichtbij bekijkt, dan zie je daar daar allemaal bolletjes in groeien. En ineens komen die bolletjes er in een soort 'boogje' uit. Dat is dan dus een vrucht-aar.

En dan nog weer later dan recht dat 'boogje' zijn rug, gaat rechtop staan, en is het ineens een fiere rechte aar, die uit de pol gras zich nieuwsgierig opheft. En dan zie je de vruchtjes komen.

Hoe het verder gaat? Of het geel wordt of langer wordt of nog dikker? Géén idee hoor! We gaan het volgen! 

🎈🎈🎈🎈🎈

Oja ..... en ik was nog jarig. Gisteren. Haha, 57 geworden. Sjongejonge wat een old wief!😄😄

Maar goed, old wief of niet. Het is aanpoten geblazen, met die oogstdrukte. Vandaag was er ook weer van alles. Zoals, pesto draaien van de basilicum oogst. Elders in het blog kun je wel een recept vinden. Via de zoekfunctie.

Maar dit (hieronder) is nieuw. Want normaal doe ik de pesto in plastic zakjes in de vriezer. Dat heeft het nadeel, dat je dan die pesto éérst moet ontdooien en uit dat zakje moet wurmen en de inhoud weer in een potje moet doen. Dit keer heb ik de pesto metéén in glazen potjes gedaan. Die zet ik in de vriezer met het deksel eraf. Zodra het bevroren is gaan de deksels er weer op.

Probeerseltje. Ik laat je het weten of het lukt.

Eén pot gaat in de koelkast voor direct gebruik. Daar gaat een extra scheut olijfolie op om te voorkomen dat het verkleurt.

Nog eventjes bij B en B kijken? Die hebben het heerlijk op het weiland. Elke drie dagen krijgen ze er tien meter weiland bij. Bonnie is al zestien maanden oud, maar drinkt nog steeds bij Bella. Niet veel hoor. Het zal misschien zo'n twee kopjes room zijn, wat ze binnen krijgt.

En ze zijn al bijna even groot. Alleen Bella heeft véél meer massa. Is veel vierkanter.

 

En we beginnen en eindigen met een bordje eten. Want daar draaien deze maanden om.

Om oogst en om voedsel.