Een beetje ...... brrrrrrr

Tussen de bedrijven door ben ik de afgelopen maanden druk bezig geweest om twaalf wandelingen te organiseren in het bos. Voor de vereniging. Twaalf wandelingen met elk een verschillend thema. Elke derde zaterdag van de maand is er nu zo'n wandeling gepland en het schema en de thema's staan vast. Poe.

Nu dacht ik, fijn, ik kan het even 'loslaten' tot in september, want dan pas is de eerste wandeling gepland. Maar stom stom, ik was éven vergeten dat ik in augustus óók een wandeling had gepland, met als thema 'Het eetbare bos'. En daar kwam ik dus een week geleden achter. En er hadden zich ondertussen ook al mensen aangemeld, dus annuleren kon niet meer.

Aaaaarch! Dus dat moest, en snel ook, deze week worden voorbereid, tussen het oogsten en  oogst verwerken door. Een eetbaar-bos-wandeling. Vandaar dat je weinig hier zag of hoorde, de afgelopen dagen. Ik was een klein beetje (boel) aan het stressen.

Eerst moest er ook nog een persbericht worden verstuurd. Op de valreep, zondagavond heel laat, verstuurde ik die, en de hele afgelopen week zag je dit bericht in de streekkranten:

En als je toevallig in het Staphorster Dennenbos hebt gewandeld, deze week, zag je mij misschien ook alsmaar lopen ...... met een gróót wit papier. Haha. Daarop schreef ik alle eetbare planten die ik op de route tegenkwam. En dat zijn er véél hoor! Dat halve bos is eetbaar!

Maar ik heb me beperkt tot een stuk of vijftien bomen, struiken en planten, en die gaan we zaterdag bespreken. Alles is netjes uitgewerkt en staat nu op papier. De deelnemers krijgen dat na afloop mee naar huis. 

En ik ben dan ook weer zo'n pietje-mietje, dat er natuurlijk óók een bos-koekje gebakken moet worden voor alle deelnemers. En een bos-theetje moet worden aangeboden. En dat de boshut, waar we koffie drinken, van te voren nog even een grote schoonmaakbeurt moet hebben (want het is een vieze zooi daar, de hele corona periode is er niemand geweest behalve een nest stinkende bosmarters😖😖)

Als de wandeling geweest is krijgen jullie ook dat document met die vijftien planten en hun beschrijving. Er staat ook nog een leuk recept bij voor 'Wilde Kroketten'. Dat krijg je dus ook. Maar geduld. Eerst nog even wandelen dus, op zaterdag. Er hebben zich al ver over de 40 mensen aangemeld maar na 35 personen heeft Greetje gelukkig een stop ingelast. Je leest het wel na afloop, hoe het allemaal ging. Voor mij wel een beetje .... brrrrrrrr .... zo'n eerste keer weer. Met zo'n grote groep meteen ....

Thuis lag alles nog gewoon heel vriendelijk en kalm te wachten, tot ik weer eens terug keerde uit het bos. Zo was er gisteravond het klusje, om een grote bult gemaaid gras te halen bij Wim. Die bult lag in de weg en moest echt metéén weg. Wilden we die komen halen, Paul en ik? Nou zeg ik nooit 'nee' tegen gras en dus lag die bult vanochtend hier, op de aanhanger. 

Er is geen snipper compost meer, en binnenkort worden alle bedden leeg geoogst en moet er weer compost op. Dus, heb ik een kruiwagen mest gehaald en samen met dat gras en nog wat oud stro en ander bruin spul is daar een keurig nette composthoop van gemaakt. Laagje op laagje.

Dan duiken alle kippen daar meteen op en die zijn de hele dag bezig geweest met die nieuwe hoop mooi plat maken. Alle wormpjes waar ze bij konden zijn eruit gekrabd en de bovenkant is nu zo strak en glad ...... als het bed waar je grootmoeder je vroeger in instopte. Met lakens en dekens, je weet wel, zo stevig dat je haast niet meer kon ademhalen.😄 

Oh en dat mooie nette aardbei-bed, van amper een week of wat geleden ..... één groene wildernis is het alweer! Ik ben eraan begonnen en heb er één miezerige hoop onkruid uitgehaald .... en ben er weer mee gestopt. Volgende week hoor. 

Dit hierboven was een leuk en snel klusje. Er lag nog een bak augurken op het aanrecht. Je weet wel, van die kleine dikke komkommertjes met een wat harde schil. Ik wilde ze inmaken in zoetzuur, maar dan wel rauw.

Dit was mijn methode. De augurken hebben 24 uur in zout water gelegen (om de schil wat minder taai te maken) en zijn toen goed gespoeld. Toen heb ik een liter appelazijn verwarmd tot zo 50 graden, en daar 200 gram boshoning in opgelost. In een grote schone glazen pot ging een handvol dille, koriander, mosterdzaad, drie tenen knoflook en een paar laurierblaadjes. Daarbij de augurken (het paste nét) en toen het zoetzuur.

Voor de zekerheid bewaar ik de pot in de koelkast. Omdat het rauw is, en omdat niks is verhit. Maar misschien hoeft dat helemaal niet. Wie het weet? Ik hoor het graag.

En die bos-koekjes, daarvan heb ik het deeg voorbereid. Het zijn allemaal ingrediënten uit het bos. Of nou ja .... die je met een béétje fantasie in het bos zou kunnen aantreffen. (recept volgt) En toen nog een blog ..... 

  

..... en dan nu nog lekker even lezen met een grote pot dampende bos-thee!😊🍵🌳

(Wil je ook eens mee wandelen? Mail me, dan stuur ik je het wandelschema. Ik ga dan wel zeuren dat je lid moet worden van de natuurbescherming, dat snap je!😊)