Niks missen natuurlijk.

Gisteren had ik een bende leuke buitenklussen gepland ... maar ..... regen. En dan schuiven er daarvoor in de plaats van die binnenklusjes aarzelend naar voren ... die al heel lang in de wachtrij staan maar steeds over het hoofd worden gezien. Van die verlegen klusjes.

De potten met kruiden en zaden bijvoorbeeld, die wel weer eens een sopje wilden. Want ze zijn leeg, en schoon op, en zullen hopelijk binnenkort weer vol stromen. Dus, dat moest dan maar. Ach en van lieverlee wordt het ook nog leuk. Als je al die schone lege potten en flessen weer ziet. 

Vooral het vullen ervan, van al die lege potten ... dat is het mooiste natuurlijk. Maar zover is het nog niet. Het meeste staat nog gewoon op de tuin en op het veld.

En buiten stroomt het heldere schone regenwater helemaal vanzelf vanaf het dak in de tonnen. Wateroogst! Het is oogst, waar je niks voor hoeft te doen.

In een mum zijn de tonnen vol, en toen kon de oude goot er weer onder, om de rest van het water af te sluizen naar de rijstvijver. Maar het woei nogal hard, en het water waaide vanuit de dakgoot alle kanten op, en niet in die goot. Dus dat moest even verholpen worden met een extra stukje buis eraan. 

 

Dat ligt me beter, zo'n klusje!😊💧

Gisteren en vandaag waren Poek en Steijn hier te logeren. De kinderen hebben bij ons vroeger allemaal op atletiek gezeten, dus de atletiek-onderdelen van de Spelen mogen natuurlijk niet gemist worden! Al vrij vroeg vanochtend zaten we dus in Tokio. 

Nou ja, zelf loop ik dan wat te rommelen. Terwijl zij kijken. Want ik heb te weinig zitvlees om zo'n hele wedstrijd uit te kijken, en ik kan ook niet goed tegen de spanning. Haha. Watje he? Maar na afloop kijk ik wel graag even de herhaling mee.

En er was vandaag natuurlijk gewoon ook werk buiten. Ik ben de knollen gaan wieden. Je zag ze al amper meer door alle onkruid. Nou, wied-wied en schoffeldeschoffel, en daar zijn ze weer! En ondertussen kwam mijn droomprins op het oranje paard voorbij. 😄😄

Zoals denk ik bij iedereen met een moestuin, staat de courgette hier bijna dagelijks op het menu. Bij lunch, avondeten, en soms zelfs ontbijt. Voor als je er ook zoveel hebt, is het volgende recept misschien iets!

Je snijdt twee of drie courgettes in de lengte doormidden, en dan in vrij dikke schijfjes. Dan een stevige bakpan op het vuur, flink olijfolie erin, echt flink, dat goed heet laten worden, en dan de courgette schijfjes hier al omschuddend in bakken, tot ze gaar zijn maar nog wel knapperig, en met van die goudbruine stukjes erop. In de laatste minuut rasp ik er nog een paar tenen knoflook boven uit, wat verse tijm erbij, zout en flink peper, en nog even omschudden.

Dan opdienen en meteen opeten. Het is verrukkelijk!!

Ook aten we bij de lunch soep van de dag. Dat is gewoon soep van al het eetbaars wat we zoal op het aanrecht vinden en onderin de groentelade.

Met Brit een rondje lopen. Helaas werden we verrast door een stevige bui. Maar op een gegeven moment ben je dan nat en natter kan je niet worden en dan is het niet meer zo erg. Ik speur altijd in het rond naar kruiden. Dat is echt een tick geworden. Ook al heb ik ze al, ik neem toch een paar topjes mee. Zoals hier, van hertshooi en wederik.

Met de wind en zon ben je in een wip weer opgedroogd, en we waren vrolijk genoeg ..... totdat ..... de spanning ineens torenhoog steeg!!

 

Wat was er aan de hand? 

Noodweer? Een enorme vloedgolf uit de Beentjesgraven? Iemand ineens niet goed geworden? Losgebroken woedende stieren? 

Welnee. Het was gewoon de finish van de 10 kilometer voor vrouwen, in Tokio. Die mochten we niet missen natuurlijk. Haha, je zou maar eens een keer wat missen! Nou, maar dit keer was het de spanning waard. 

😊🏆🏆🏆