Alleen al de wandeling ernaar toe was een feest. De zon scheen laag over de akkers, en ook op de oude hoge eiken, langs de bosrand. Daar loop ik altijd het liefst, op die scheiding van bos en veld.
🐝🐝🐝
Vorige week hadden we een extra honingkamer op mijn kast geplaatst. Om de bijen niet meteen te verwarren, met zo'n grote nieuwe ruimte erbij, was er een vel krantenpapier tussen gestopt. Dus, tussen de onderste broedkamer, en die bovenste nieuwe honingkamer. De bijen moesten zich dan eerst een weg door de krant heen eten, om bij de nieuwe kamer te komen. Zo wennen ze langzaam aan die nieuwe ruimte en aan de nieuwe geur.
Nu, ruim een week later, was die krant helemaal weggegeten. Jan schoof de bodemplank naar voren, en daarop zag je al die duizenden uitgespuugde stukjes krant liggen .... en de nieuwe honingkamer is al volop in gebruik!
Op de wandeling terug naar mijn auto zag ik weer iets anders. Een vijvertje in een boom.
Het was zo'n boom waarvan misschien ooit de stam is weggezaagd, en die toen maar rondom allerlei nieuwe stammen heeft laten groeien. En daar precies tussenin, was een holte, en die stond nu vol water.
Zo mooi. Het was nét een elfenbadje .....
Of misschien een mooie drinkplaats voor de bijen?
3 reacties:
Hoe-dan-ook énige bijen-momenten, Clarien!
Lie(f)s.
Grappig zo'n bakje, ook leuk voor de vogels, misschien.
ik bedoel baDje...
Een reactie posten