Eikenwijs en eigenwijs.

on donderdag 8 maart 2018





Gisteren kwam Erik even langs, een buurman die iets verderop woont langs de vaart. Of ik belang had bij een stuk of tien jonge eiken. En nog wat jonge stekken. En toevallig willen wij van een deel van het weiland een bos(je) maken, dus die boompjes die wilde ik wel.

Vandaag kwam Mirjam weer een dagje helpen, en om half tien gingen wij die boompjes helpen opgraven.

We kregen meteen les over eiken. Die zijn vrij eikenwijs. Sommige dingen gaan precies andersom. Zo moet je de wortelkluit na het opgraven uitschudden. Kaal maken.

Bij de meeste planten moet dat juist niet!

Erik vertelde dat de eik dan harder gaat werken om nieuwe worteldelen aan te maken. Als je de kluit intact laat, doet hij dat minder snel. Dan wordt hij lui. De eik moet dus een beetje schrikken.







Bij ons moest eerst een deel van de omheining om het weiland losgemaakt worden, waar het nieuwe 'bos' gaat komen. En toen gingen we de twintig jonge boompjes planten. Want behalve die eikjes waren er ook wat populieren en wat balsempopulieren meegekomen.

Ik had daar nog nooit van gehoord, maar die groeien als kometen en ze ruiken in het voorjaar heel lekker naar balsem.

Bomen planten is prachtig om te doen. Je voelt je echt ... goed bezig. 😊







We kregen les van Erik. Je moet eerst een cirkel uitsteken met de spade. Veel groter dan de wortelkluit. Dan haal je daarvan de graszoden weg. Steek ze uit als taartpunten. Daarna schep je de aarde uit die cirkel, flink dieper dan de wortelkluit hoog is. Zodat je de wortels van het boompje naar beneden kan laten wijzen.

Want de eikenwijze eiken willen graag met de wortels naar beneden groeien.

Vooral de lange penwortel moet goed omlaag. Pak het boompje, doop de kluit in een emmer water, en laat hem in de kuil zakken.

Dan de kuil vullen met de goed losgemaakte aarde zodat de boom makkelijk nieuwe wortels kan aanmaken.

En tot slot leg je de graszoden er weer omheen, maar op de kop.








Joh.

Dan heb je ineens een toekomstig bos op je land!!

Ik vind het prachtig. Zomaar in 1 ochtendje een bos aangelegd. Er komt nog veel meer bij hoor maar we hebben een begin.

En verder, hebben we vandaag compost uitgespreid. En hoeveel van die bulten moet je nou eigenlijk op een bed gooien? Onze bedden zijn 1.5 bij 10 meter ongeveer.





Daar heb ik vorig jaar uitgebreid over geschreven. Mirjam herinnerde mij daar aan, en ik heb dat blog weer opgezocht en in de rechterkolom geparkeerd, mocht je dat willen nalezen.

Héél in het kort. Op het vak van de wortelgewassen (biet, peen, pastinaak, witlof) komt géén compost. Op het peulenvak komt een klein beetje. Bij mij ongeveer één kruiwagen per bed (15 vierkante meter).

Bij de aardappels weer iets meer, ongeveer anderhalve kruiwagen per bed.






Op het bladvak en het koolvak komt een hele plens. Zo'n twee kruiwagens per bed.

En op het vak van de vruchtgewassen (courgette, komkommers, pompoenen, tomaten) komt ook een plens. Ook zeker twee kruiwagens. Meer mag ook.







Allemaal een eigen wijze. Ze willen allemaal wat anders.

Maar .... als je nou een klein tuintje hebt en het staat allemaal een beetje door elkaar, zou ik niet zo moeilijk doen hoor. Neem dan gewoon een gemiddelde. En overal hetzelfde.

Want ze mogen dan eigenwijs zijn die groenten, de tuinder blijft natuurlijk wél de baas! 😊


15 reacties:

Margriet zei

Wat heb je er leuke tekeningetjes bij gemaakt.....

Willem zei

Of ik mijn vader hoorde over de wijze waarop je geïnstrueerd werd voor het planten van de boompjes. Het enige wat ik miste was dat ik van mijn vader, als de eerste scheppen grond in het plantgat gegooid had, je even de grond goed tussen de wortels moest schudden. En de vereiste planthoogte kwam bij hem ook nauw. Evenals jouw leermeester was ook mijn vader erg kritisch over de diepte van het plantgat. Hoewel hij een zachtaardig karakter had, kon hij behoorlijk nijdig worden als je de grond niet diep genoeg bewerkte. Door het plantgat goed voor te bereiden gaf je de boom meteen een jaar voorsprong was zijn verklaring hiervoor.

Clarien zei

Dankje Margriet, die waren nog van vorig jaar. :)

Willem ... valt de appel bij jou soms niet ver van de stam?? :D:D Grapje hoor. Dank voor de aanvullingen weer.

Die planthoogte is volgens mij ook met name belangrijk als je een geënte boom hebt. Dat de ent boven de grond blijft.

Véronique zei

En...denk je niet aan een voedselbos??Zelfvoorzienend ook voor allerlei noten, en allerlei fruit groot- en kleinfruit.

Angélique zei

Beste Clarien, ik volg je blog al een tijdje als inspiratie voor het ‘omtoveren’ van onze oude stadstuin naar een eet- en bloementuin. Nu vroeg ik me af wat jij doet met de graszoden op de plaats waar jouw moestuinbedden komen. Hier heb ik nl. een stuk gazon wat ik wil veranderen in bedden, maar ik vind het zonde om eerst de graszoden af te voeren en dan weer compost oid aan te brengen. Graag je advies en een fijn weekend.

Willem zei

Clarien, de appel is behoorlijk ver van de stam gevallen in mijn geval. Ik heb mijn opleiding en werk gehad in de bouwkunde en civiele techniek. Ik ben in zoverre trouw gebleven aan mijn wortels dat een jaar of twintig van mijn werkzaam leven mijn specialisatie funderingstechniek was. Maar voordien bemoeide ik me vooral met beton- en staalconstructies in de ruimste zin van het woord. Maar zoals een zus van me ooit eens opmerkte: "je lijkt het wel fijn te vinden om allerlei 'onbenulligheden' (daarmee bedoelde ze kleine feitjes en was niet negatief bedoeld) te onthouden. En dat is een trek die ik wel van mijn vader heb. Dus over die appel en de stam valt te discussiëren.

Angelique, het door jou aangekaarte probleem losten we thuis altijd als volgt op: begin met eerst een geul van 1 1/2 á 2 spit diep te graven en leg de zoden en uitkomende grond apart. Vervolgens plag je de naastgelegen strook over de spabreedte af en leg de zoden op de kop in de zojuist gegraven geul. Spit de volgende voor en deponeer de grond op de omgekeerde graszoden. Er ontstaat nu weer een diepe voor. Werk op de hiervoor beschreven wijze het gehele bed om en tot slot houd je een voor over die je vult met de plaggen en gropnd uit de beginvoor. Deze techniek zal wel een hele echte naam hebben, maar die weet ik niet.
De graszoden zal gewoon vergaan en zal naast bemesting ook voor structuur in de grond zorgen.

Véronique zei

Zo heb ik het ook geleerd van de 'ouderen'.Nu weten we beter....als we de micro organismen in de bodem niet te teveel geweld willen aandoen, is spitten uit den boze.Bij het natuurlijk tuinieren leggen we karton, goed overlappen, en daarop een dikke laag stro.Als je dit doet voor de winter dan heb je in de lente een mulle grond, waar je in kan zaaien, zonder te spitten.Het karton is verteerd, het gras ook, het stro haal je weg of gebruik je op de paden, en alleen nog wat wrikken met een spitvork of guérilue.Zo hebben wij ieder jaar een groot stuk weide aan de moestuin toegevoegd.

Clarien zei

Willem, Veronique, dank voor jullie antwoorden. Angelique misschien kun je beide methoden uitproberen en kijken wat bij jou goed werkt.

Zelf heb ik ook die beide methoden geprobeerd. Dus gewoon afsteken en omdraaien. Het gras verteert en levert voedsel en structuur. En er komt licht en lucht in de bodem wat een impuls geeft aan het bodemleven.

Ook heb ik de permacultuur methode geprobeerd. Zoals Veronique omschrijft, een dikke laag mulch (en/of karton of stro) aanbrengen en wachten tot de natuur zijn werk doet.

Ik vind beide methoden goed werken. Voordeel van de ouderwetse methode is dat het sneller effect heeft. Voordeel van de perma methode is dat het minder werk is.

Maar in beide gevallen had ik een mooie gezonde bodem en goeie gewas resultaten.

Veel succes met je stadstuin!

Willem zei

Veronique Van den Bossche, ik geloof jou op je woord dat het systeem van afdekken etc. beter werkt, maar ik ben ook geen tuinierder. Meer een kweker en doe dat uitsluitend omdat ik dat een leuke hobby vindt. Probleem bij de door jou omschreven methodenis dat zoiets tijd vergt. Naar ik begrijp zelfs een hele winter. Als het nu najaar was zou ik er zeker voor kiezen, maar het is nu voorjaar, dus lijkt me de 'snelle' methode op dit moment effectiever. Het is ook zonde om de grond de hele zomer braak te laten liggen, want hoe je het wendt of keert, maar enige maanden vergt jouw methode wel.
Groeten uit de Liemers, Willem

Marc Dufraing zei

Gefeliciteerd aan de rattenvanger van - nee tis geen Hamelen - een snelle hond heb je als hij ratten kan vangen. Wat spitten betreft is de reeds aangehaald methode de traditionele maar ik ben ook overgeschakeld naar het mulchen en werken met de grelinette (woelvork) vorig jaar heb ik voor de winter (dus in 2016) een stuk moestuin bijgevoegd in FR met karton (bedekt) en hierop dan later in hetjaar pompoenen gezet. ging prima!

Angélique zei

Dank voor alle tips! Met dit heerlijke voorjaarsweer ga ik dit weekend meteen een stukje uitproberen.

Eigenwijzehuisje zei

Ook wij hebben een stuk land met karton bedekt en daarop een flinke laag compost. Het laatste stuk hebben we vorige week gedaan. Nu kan het nog tot half mei verteren voodat we er gaan planten. Ik lees dat ik het beter op een andere manier had kunnen doen?

Clarien zei

Nee hoor, elke manier heeft z'n voors en tegens. Mij ervaring is dat je vooral veel moet uitproberen en dan vind je uiteindelijk de methode die voor jou doel het beste werkt.

En dat kan dan ook nog weer veranderen in de loop der jaren :)

wim zei

Goedendag Tuinvrouwen en Tuinmannen,
Voor natuurlijk tuinieren is de website van Frank Anrijs wellicht interessant. Kijk eens op natuurlijk@natuurlijkemoestuin.be
Groetend, Wim

Véronique zei

Inderdaad Wim, bij Frank Anrijs heb ik mijn eerste stappen gezet. Ik had het tuinieren volledig stopgezet omdat ik het fysisch niet meer zag zitten ,ik kwam toevallig op de nieuwsbrief van Frank terecht...Ik schreef mij in in een jaarcursus 'Natuurlijk Tuinieren' op Yggdrasil en nu 5 jaar verder hebben we een grote moestuin en 2 serres...en ik wordt 65 dit jaar (-;