Voor niks bang.

Donderdagochtend. Om iets na zevenen reden de eerste fietsen het erf op, en om half acht liepen we met een groepje vroege dauwtrappers door de mist. En door de dauw. Dauwtrappen met Prachtlint. Er was zoveel dauw dat we met kletsnatte broekspijpen weer terugkwamen. 

Maar erg mooi. Tijdens de wandeling kwam de zon af en toe door de wolken. De kinderen plukten onderweg boeketjes wilde bloemen. En na afloop bij de koffie met krentenbollen hebben ze met Jan Paasman de namen erbij gezocht.

Tegen de tijd dat iedereen vertrokken was heb je dan nog de hele dag voor je. Maar aan het einde van de dag voel je het wel. Dat vroege opstaan. 

Het liefst sta ik elke dag om dezelfde tijd op, zo tussen zeven en kwart over zeven. Dat bevalt het beste. 

Vandaag heb ik Jan D geholpen om van zijn bijenvolk een 'veger' te maken. We zagen daar ook een hoornaar rondvliegen. Zo'n XL formaat wesp. Dit (foto) is de 'gewone' Europese. Die is niet schadelijk. Ze doet niks, zolang je haar nest niet verstoord.

Wel eet ze graag af en toe een bijtje. Het zijn echte vleeseters, deze wespen.

Er is helaas in Nederland ook een andere soort in opkomst, de Aziatische hoornaar. Dat is de vijand van de honingbij want die wespen kunnen een heel bijenvolk soldaat maken. Pfjoe. Ik hoop dat ze hier voorlopig nog niet neerstrijken. Maar in buurdorp Balkbrug zijn de eersten al gesignaleerd. Je herkent ze eraan dat ze niet zo'n geel achterlijf hebben maar vooral zwart zijn.

Deze Europese hoornaar is hier hout aan het afschaven, als bouwmateriaal voor haar nest. 

En kijk wij hebben weer logés dit weekend! 

Morgen komt de rest van de familie, bijna de hele bende. Beertje is er niet bij want die is met zijn pap en mam op vakantie. Maar Wolfje is hier het hele weekend. Hij vermaakt zich prima en lacht steeds heel hard als een haan kraait of als Brit blaft. Hoe harder het geluid hoe harder hij  lacht.

 

Vrolijk manneke. Voor niks bang.