Een weekend vol gezelligheid, en weer aan het werk.

Vrijdag kwamen Liek en Sen de camper terugbrengen waar ze drie weken mee op stap zijn geweest. Haha Liek had een heel blog bijgehouden onderweg, elke dag een update van de reis.

Maar vrijdag kwam daar dus een eind aan en kregen wij nog een leuk verslag van hun avonturen, live dit keer, gezellig aan de dis. 

Zaterdag hadden we de jaarlijkse buurt-barbecue met tien families waarmee we een buurtschap vormen. Iedereen was present, in de kapschuur bij Bernadette, Aske, Bart, Marthe en Julia. Ik heb hamburgers gegeten en worst en spareribs. Omdat Paul geen vlees eet, eet ik dat eigenlijk ook haast nooit meer, maar ik vind het wel lekker. Dus, vandaar, even de gelegenheid te baat genomen! 😄  

En zondag was er weer een uitje. Naar Leiden dit keer, vanwege de verjaardag van Lien. Toen we de flat binnenkwamen roken we de vers gebakken appeltaart al. Haha ja het was echt een weekend van gezelligheid en ook alvast een eerste laagje winterspek op de botten. 

Maar vanaf maandag was het weer straf aan het werk want er is nog steeds van alles te doen buiten. Dus kom, we gaan even naar de tuin. 

Ik laat je de stappen zien hoe ik de grote moestuin dit jaar winterklaar maak. Je ziet hieronder het bed van de Drie Gezusters. Daar stonden mais, bonen en pompoenen door elkaar. Alle oogst is er nu uit geplukt en gesneden, en daarna heb ik heb het veld plat getrapt. Alles omver. Zo plat mogelijk. 

Stamp stamp stamp.

Na het plat trappen ging er wat mest op. Ik heb nog steeds een voorraadje mest van Bella en Bonnie. Wel ben ik er erg zuinig mee. Per vak op de tuin gebruik ik hooguit twee kruiwagens mest, dus voor zo'n groot oppervlak is dat maar een flintertje.

Het is eigenlijk .... het peper en zout.

En na de mest heb ik karton en kranten op de randen gelegd. Goed stevig plat duwen, zodat het onkruid daaronder geen licht krijgt en afsterft. En dan wat stenen erop tegen het wegwaaien. Die gaan er later weer af.  

Het weilandmaaisel had ik van de week al deels op hopen geharkt, en dat gaan nu bultje voor bultje op zo'n vak. Net zolang tot het helemaal bedekt is. Ook de randen goed bedekken.

De stenen kunnen er dan weer af. 

En dan is dit vak klaar voor de winter. Het onkruid groeit nu niet meer terug omdat het kouder wordt, en omdat het donker is onder al dat maaisel, en ook .... omdat het niet hoeft. Want de bodem is nu  bedekt en beschermd.

⛄⛄⛄

En vanochtend ...... lag er bij ons rijp op de velden. Het had vannacht aan de grond gevroren. Sjiiiips. De pompoenen!  

Dat overkomt me nou bijna élk jaar. Dat die eerste nachtvorst me overvalt. Buienradar zei er niks van. Of de pompoenen er schade van hebben weten we pas over een week of wat. Want éérst merk je niks. Maar na een week of twee komen er zwarte stippen op de schil, en dan is de pompoen zó foetsie.  

Nou, afwachten dus, en hopen dat het meevalt. In elk geval had ik vandaag een extra klus, om al die dingen binnen te bergen. Een deel ging in kratten in de schuur, een deel gewoon los, op de hooizolder, en het laatste deel heb ik opgeborgen in huis onder de trap.

Het lijkt een wankel bouwseltje, die planken, en dat is het eigenlijk ook wel. Maar als de zware jongens erop liggen wordt het steviger. 

Zolang er geen mens tegenaan loopt zal het wel blijven liggen. Kijk, en de pompoenen kwamen netjes binnen door de voordeur. Mooi. Wordt die ook es gebruikt. 😄

Zo, dat is weer dat. De pompoenen hopelijk gered. Fijn he, Brit? 

'Huh? Watte?'

Oh, pompoenen. 

Mwah.