Man tussen de jurken.

Vrolijke gebeurtenissen op komst! Er gaat weer getrouwd worden ..... én er zijn baby's op komst. Jaja je leest het goed. Méérdere baby's!! Eentje wordt verwacht in september en eentje in november. Zó fijn! 

En voor de trouwerij gingen Paul en ik van 't weekend met z'n tweetjes op stap. Net als een jaar geleden, voor een pak voor Paul. Dit keer was het voor een jurk voor mij. Paul mocht hem keuren.

Winkelen en passen is niet echt onze hobby. Gelukkig gaat het meestal razendsnel. Zo ook dit keer. In de éérste winkel, het éérste kledingstuk dat ik aantrok - ik verklap nog even niet of het jurk of pak is - was meteen helemaal goed! He-le-maal geslaagd, binnen een kwartier! 😄

Dus, dat is dat! Nu nog wat accessoires en de kapper regelen, en dan ben ik er klaar voor!

💥💥💥

En op de tuinen ..... klettert ondertussen de regen omlaag. Tussen de buien door doe ik dan snel wat oogstwerk. Zo ben ik begonnen met uien oogsten. Elke keer één rij tegelijk. Die uien moeten dan drogen en oh wat gaat dat langzaam. Net als de was, die droogt ook amper op het moment. 

Er zit zoveel vocht in de lucht! Maar de planten groeien er goed van. Het water wordt goed opgenomen in de tuin, doordat er veel compost in de grond zit. De eerste jaren was dat heel anders. Toen stonden hier overal plassen na veel regen.

De tomaten ... daar is dit jaar iets fout mee gegaan. Ik heb een (voor mij) nieuw ras gezaaid dit jaar, en dat blijken geen klimtomaten te zijn maar struiktomaten. Ik heb ze steeds keurig gediefd, maar dat had dus niet gemoeten. De planten blijven nu klein en geven niet heel veel vruchten.

Maar het zijn wel enorme dikke tomaten, en ver-schrik-ke-lijk lekker. Het ras heet Brandywine. Het is een al lang bestaand ras, populair in Amerika, vooral ook bij de Amish. En die weten wel wat lekkere tomaten zijn!

 

De eerste zaden zijn inmiddels gedroogd en kunnen worden opgeruimd. Ook dit jaar heb ik van bijna alle groenten en kruiden een deel van het zaad bewaard, voor volgend jaar. 

Om zaden van je groenten te winnen moet je gewoon een paar exemplaren laten doorgroeien. Je krijgt veel insecten als ze gaan bloeien, en dan ook nog zaden! Doen dus!

Hieronder zie je de zaden van de wortel. In maart heb ik hier een paar overgebleven wortelen geplant en daar zijn stevige planten uit gegroeid met mooie witte bloemschermen. De zaden zijn heel apart van vorm. Het zijn net luizen.

En vanmorgen vroeg, zat ik in deze mooie hal te wachten.

Dit is het Provinciehuis van Zwolle. Ik had daar een afspraak met drie bestuurders van 'Natuur voor Elkaar'. Dat is een organisatie die zich op grote schaal met dezelfde dingen bezighoudt  ... als waar Prachtlint Staphorst op kleine schaal aan werkt. We hebben besproken hoe we elkaar kunnen versterken en steunen. 

Het was inspirerend om in zo'n bedrijf rond te wandelen en mensen te leren kennen die dezelfde drang hebben om iets voor de natuur te doen, als ik zelf heb. Ik heb maar niet overal foto's van gemaakt .... dat staat dan weer zo kneuzig. Alleen van de hal dus. 

Terug thuis scheen de zon ineens weer stralend! Kom Brit, wandelen naar de stuw! Kijken naar al dat watergeweld!!

We hebben er lang staan kijken. Mán .... wát een water jaagt er door ons kikkerlandje deze dagen! Echt indrukwekkend hoor! Ik hoorde dat de tekorten in de bodem inmiddels zijn aangevuld. Wat een zegen die regen!

En toen nog een klus, iets maken voor de kippen. Zie je wat het wordt?

Het is een tweede stok, voor in hun hok. Eén kip mag namelijk steeds niet bij de anderen op stok, dus heb ik er vandaag eentje extra gemaakt, van een dikke tak met twee steuntjes, voor bovenin het kippenhok. Voor die ene allenige kip. Die heeft dus nu een privé stok! 🐓

En tot slot was het vandaag stenen sjouwen. 

Ja dat is alweer het eerste opruimwerkje van dit seizoen. Ik begin daar vroeg mee, anders heb je in het najaar zo ontzettend veel opruimwerk in één keer. Dit keer waren het stenen van verschillende kleine tuintjes. Die lagen eromheen om het karton op z'n plek te houden. 

Maar die zijn nu niet meer nodig. De pompoenen denderen overal overheen en het karton zit muurvast.

Zo. Daar liggen ze weer. Te wachten op het volgende seizoen. Ze zijn al zeven keer gebruikt in zeven jaar, voor steeds weer andere projecten. Stenen zijn eindeloos recyclebaar en superhandig!

En dat waren dan wat snapshots van de afgelopen dagen. Oh en ook nog deze, man tussen de jurken, ook altijd leuk!