Strak schema.

Afgelopen weekend hadden we weer full house, alle kinderen en natuurlijk óók de kersverse kleinzoon waren present, om alvast mijn verjaardag te vieren.

Nu is het zo dat een paar van ons kroost wat last hebben van hooikoorts. Altijd maar niezen en proesten en rode ogen, als ze bij ons zijn. Ik trakteerde daarom niet alleen op taart maar ook op beschuiten met onze eigen honing. In imkerland wordt namelijk wel beweert dat lokale honing helpt tegen hooikoorts.

 Of dat echt waar is, moet je met een korrel zout nemen .... maar de beschuiten waren in een mum op! 

Taart was er ook natuurlijk, en een borrel, en toen ook nog een barbecue. Dat had Paul geregeld. Zelfs bbq'en we nooit. We hebben er ook geen lor verstand van, hoe je dat vlees gaar krijgt en wanneer die bbq aan moet.

Maar gelukkig was Bob ervoor te porren om voor kok te spelen en kreeg iedereen z'n portie, netjes gaar gebakken, en niks verbrand! Het enige waar ik voor zorgde waren de salades. Ik was wat laat met foto's maken zodat de mooi gestapelde tuinvruchten op schalen al meest verdwenen waren.  

En wat die grote bruine knoedel was, die daar achter op de tafel lag? 

Nou, kijk maar even van de andere kant. Sssssst ..... zachtjes hoor. Hij heeft ook lekker gegeten, geen vlees, maar een grote portie moedermelk ... en ligt daar in- en intevreden.

Eten als een 'Wolf' doet hij al! Je ziet hem per dag groeien! 

Over eten gesproken ..... 

........ na al die gezelligheid was het vanaf maandag weer strak aan het werk volgens het oogst-rooster. Ik liep wat achter en heb een strikt schema voor deze week. Elke dag moet er geoogst en verwerkt.

Zo was er vandaag het eerste deel van de mais, de derde pluk van de bonen, een deel van de droogbonen, de courgettes van de Zonnehorst, bloemzaden, en de bramen en frambozen. 

Vóór en ná de bonenpluk. Je ziet een wat vermoeide blik ... Bonen plukken is geen zwaar werk maar het is wel ongeveer honderd keer een diepe squat maken want het is steeds van hoog naar laag.

En dan moeten de bonen vervolgens worden gepunt, gesneden, geblancheerd en in pondszakken worden verpakt, voor in de vriezer. We hebben voor één jaar zo'n zestig zakken nodig. Ik denk dat we dat nu wel gaan redden met deze derde oogst. De rest van de bonen laat ik schieten, voor zaad.

De eerste droogbonen zijn ook van het land gehaald, en ik heb ze hier opgehangen. Onder de kap. Met die levensgevaarlijke keukentrap. Paul reed achterstevoren de kapschuur binnen en bijna tegen mij en de trap aan. 

Gevaren liggen overal op de loer maar gelukkig gaat het meestal goed.😅

Oja en hier nog een kort filmpje voor wie het leuk vindt om te zien hoe de mais gestript wordt.