Wat vragen van bloglezers.

Azijn. 

Ik maak het steeds, het héle jaar door. Meloenschillen en resten ananas en perenschillen, alles kan in principe in de azijnpot. Maar zelf maak ik eigenlijk bijna alleen maar azijn van appels. Van de schillen, maar ook vaak van de hele appels. Daar is in het najaar zo'n overvloed aan, ook onze eigen appelbomen komen langzaam op stoom, en dan kan je van al die appels liters en liters supergezonde azijn maken.

Behalve appels en appelresten, moet er ook suiker bij. Ongeveer een kopje suiker per anderhalve liter water. En hoeveel appels? Och, zoveel je erin kwijt kan. Gewoon goed proppen.

Dan wachten en na een paar weken, als de azijn al écht goed zuur is (proeven!) mag je het zeven door een doek. Dan nóg een paar weken wachten en dan nog een tweede keer zeven, en dan is het klaar.

Maar goed, dat was de vraag niet. Haha. Nou zo schiet het lekker op met dat vragen beantwoorden. 😄

Nee, een van de vragen bij de reacties was, of ik ook met die azijn poets. Nee toch? Nou, eerlijk gezegd, jawel dus! Haha want we hebben er toch zoveel van. En het is een hele goeie schoonmaker. En planeetvriendelijk. In een emmer heet water spuit ik een flinke scheut appelazijn en een klein scheutje biologisch afwasmidddel, en met dat sop maak ik het hele huis schoon. Echt hoor. Met niks anders. 

En toen, een andere vraag, over Oxymel. Wat dat is en wat ik daar mee doe. 

Oxymel, dat is eigenlijk, zuur en zoet door elkaar. De combinatie van azijn en honing is een hele sterke combi. Beide zijn apart al heel goed voor de gezondheid, worden al eeuwenlang bij allerlei kwalen gebruikt. Maar eenmaal samengevoegd, versterken ze elkaars werking. 

Wat daarbij ook mooi is, dat als je kruiden laat meetrekken in dit mengsel, in deze oxymel, dat het extract uit die kruiden veel makkelijker vrijkomt, dan wanneer je ze laat trekken in bijvoorbeeld water, of in alléén honing of alléén azijn. 

Oxymel met kruiden is dus een hele effectieve manier om kruiden te gebruiken. Vandaar dat kruiden-oxymels zo populair zijn. Ze zijn helemaal weer herontdekt, en hartstikke hip. 

Wat precies de verhoudingen zijn tussen de hoeveelheid azijn en honing, daarover zijn de meningen verdeeld. De één zegt, 1 deel honing op 4 delen azijn. De ander zegt, gelijke delen honing en azijn. Ik denk dat het ergens daar tussenin zit. Maar maak vooral een combi die je zelf lekker vind.

De laatste keer dat ik het maakte ging als volgt: in een grote glazen pot ging een halve mierikswortel, in dunne plakjes gesneden. (Mierikwortel gebruik ik vaak als alternatief voor gember) en verder, rozenbottels, een gedroogde rode peper, gedroogde vlierbessen, zwarte bessen en meidoornbessen. Van alles een handje. En nog twee knoflooktenen. Alles van eigen land. 

Toen gingen er twee koppen appelazijn bij, goed schudden, en een weekje op de plank zetten en laten trekken. Tot slot nog één kop honing bij, weer schudden, en dat .... was mijn kruidige oxymel. Na een week of wat kun je het zeven (hoeft niet) en per theelepel innemen. Als enorme boost voor je immuunsysteem. Maar je kunt er ook een sjiek drankje van maken door het aan te lengen met bijvoorbeeld bruiswater of bubbelwijn.

Ik heb er geen foto's van helaas. Maar volgende keer zal ik de procedure laten zien.

Dan, weer een andere vraag .... waarom heeft Bella nog steeds dat zielige kettinkje om haar horens? Heeft ze daar geen last van? Nou, het kettinkje is voor als ik haar een keertje vast moet zetten. En nee,  ze heeft er géén last van. Ze gebruikt het zelfs, net als haar staart, om vliegen mee te verjagen. Maar toch heb ik het laatst afgehaald omdat ik haar even goed wilde schrobben tussen de horens. 

En heb het toen niet meer omgedaan want ze staat eigenlijk nooit vast. Dus ... het zielige kettinkje is weg. 😊

Oh en nog een vraag van iemand, over de koeien. Hoe ik dat doe met stal schoonmaken, in de winter, als de koeien binnen zijn.

Haha nou dat is heel simpel. De koeien blijven bij ons niet de hele dag binnen. Ook in de winter gaan ze elke dag een paar uur naar buiten. Dan kan ik de stal schrobben, en B en B kunnen even spelen in het weiland. Ik moet eerlijk zeggen dat ze niet altijd meteen gaan huppelen. Soms, als het miezert, blijven ze heel droevig bij het hek staan tot ze weer terug mogen. 

Maar het is goed voor ze. Buiten zijn. Koeien kunnen prima tegen kou en regen. Dus, moet het van mij. En ook dus vanwege het schrobben. Dat is belangrijk voor koeien, dat de stal goed schoon is en droog. 

 

Via de mail kreeg ik laatst een vraag over gedroogde appels. Een bloglezeres had net als ik appels gedroogd aan stokken. In huis. En ze vroeg wat ik er zoal mee deed.

Ik gebruik die gedroogde appelringen vooral in koekjes en 'snoep' balletjes. In het deeg worden ze dan mee fijngehakt, en zo heb je een mooie natuurlijke suiker. Uiteraard gaat er ook altijd nog wel een drupje honing of siroop bij. Maar die appeltjes zijn echt verbazend zoet. 

Zo maak ik soms balletjes van gelijke hoeveelheden gedroogde appel en noten. Bijvoorbeeld walnoten. Dat gaat in de mixer, en tijdens het mixen voeg ik wat boter toe, wat stukjes rabarber (ontdooid, uit de vriezer), wat maismeel, en fijngemaakte kruiden zoals venkel en pepermunt, en ook nog wat honing. Je laat de mixer draaien en stopt, als het geheel zich samenvoegt tot een bal. Als het te droog is kan er wat boter, olie of water bij, als het te nat is wat meel.

Een preciezer recept kan ik niet geven. Dit is echt iets om mee te experimenteren, dat is juist het leuke ervan! Na het mixen rol je balletjes, en wentel ze door wat meel of bijvoorbeeld notenrasp. 

In een mooi bakje, presenteren bij koffie of thee.😊

Wat is het recept van maisbrood??

Ook dat wordt vaak gevraagd. Je kunt het terugvinden in het blog, maar hieronder heb ik voor het gemak alvast een stukje uit een oude blogpost gekopieerd met een recept.  

☆☆☆☆☆☆☆

Nou, eerst maar even het recept. Het basisrecept wat ik gebruikte ging uit van de volgende ingrediënten:

125 gram maismeel
75 gram bloem
1 el suiker
tl bakpoeder
tl zout
1 ei
25 gram zachte boter
2,5 dl melk

Ik heb het aangepast (aan wat er bij ons voorradig is)(en aan mijn bakblik) en gebruikte dit:

150 gram maismeel
100 gram roggemeel
1,5 tl baksoda
1,5 tl bouillonpasta
4 mini-eitjes
30 gram zachte boter
3 dl karnemelk
2 eetlepels suikerbietenstroop

Je mengt eerst de droge ingrediënten. Dan meng je de rest, even mixen, en dan de twee bij elkaar voegen en weer mixen. Dat beslag gaat in een ingevette ronde vorm van 20 cm diameter. Omdat mijn vorm groter is, 24 cm, heb ik extra ingrediënten genomen.

Bakken op 200 graden, ongeveer een half uur. Tot het bruin is.

En klaar is je heerlijke maisbrood!

☆☆☆☆☆☆☆☆

Tot zover een stukje uit een vorige blogpost. En dat was dan het recept voor één vrij klein maisbrood. Als je het maakt, zal jouw eigen maisbrood vast een stuk lichter van kleur zijn omdat het maismeel in de winkel bijna altijd het lichte uitgezeefde bloem is, en dat van mij is het donkere volkoren maismeel. 

Tegenwoordig maak ik altijd drie maisbroden tegelijk. Dat gaat net zo snel, en het past precies in de oven. En ik maak ze tegenwoordig in langwerpige broodblikken. Dat snijdt net wat makkelijker dan zo'n rond brood.

En ook hier geldt natuurlijk, je begint met zo'n basis. En zodra je dat onder de knie hebt ga je experimenteren. Boekweit, rijstmeel, bonenmeel, havermeel, voeg je toe aan het maismeel. En lekkere dingen door het beslag zoals kaas of uitgebakken spekjes of melassestroop.

Alles kan, als je je maar zo'n beetje aan de verhoudingen houdt van nat en droog.

Nog een laatste vraag, van afgelopen week, over de frambozen. Ik vertelde over mijn simpele manier van snoeien, namelijk patsboem onderaan afknippen en klaar. En daarop kreeg ik de vraag of wij zomer frambozen hebben of herfst frambozen. En of zo'n snoeibeurt wel goed gaat, in verband met de vorst.

Wij hebben herfst frambozen. Die neem ik altijd, omdat je dan je fruitoogst beter over het jaar verdeeld. Je hebt dan vanaf juli tot ver in november, soms zelfs december, verse frambozen. En herfst frambozen kun je dus ook makkelijk snoeien. Met zomer frambozen moet je dacht ik alleen de oudere loten snoeien.

Vorstschade heb ik nog nooit gehad, bij frambozen. Dus dat zal wel meevallen. 

Ik laat nog even wat anders zien, namelijk onze allereerste frambozenstruiken. Die kreeg ik jaren geleden, van Sijmen, waar ik toen stage liep. Het was een hele bos stekken. Ik zette ze mooi op een rijtje ergens in mijn toenmalige moestuin. Met wat klinkers eromheen.

 

Jarenlang plezier van gehad! Ik denk wel eens, zouden ze daar nog staan? Of zijn ze nu  helemaal verwilderd .... en verdwenen? 

En that's all folks! 

Geen terugblik en vooruitblik, haha. Dat is nou eenmaal niet zo mijn ding. Maar ik wens je  een hele mooie jaarwisseling. En ik zie je hier dan vast wel weer verschijnen ....  

.... in 2022!

🍀🍀