Alles ademt oktober.

Alles ademt .... oktober! Het is écht alweer herfst! Oogsten, en opbergen. Het erf vegen, want de eerste blaadjes dwarrelen alweer omlaag. De spinnen kruipen het huis in, en worden zonder pardon weer buiten gezet. De katten willen 's nachts ineens weer binnen slapen. Niet in hun eigen warme wollen mandjes, maar ... in de wasmand, op de schoenen, en als we éven niet opletten, zelfs in ons bed!😄

De houtkachel is alweer aan geweest. De wollen sokken komen uit de kast. We dragen weer hemden en lange mouwen en warme maillots. De eerste nachtvorst hebben we ook al gehad. Tot grote spijt van de rijst ..... die het nét niet gered heeft om tot rijp zaad te komen. 

 

Het zag er allemaal zó mooi uit. De planten zaten vól met aren, elke plant had wel twintig stuks. En elke aar zat vól met groeiende zaadjes. Ik rekende me al rijk, en zag daar een jaarvoorraad aan rijst groeien, op dat kleine veldje .... 

...... maar helaas. Mislukt dus. Door de kou van de afgelopen weken is de rijping van de zaden gestopt. Het wordt hem dus niet, dit jaar.

Of het volgend jaar wél een succes wordt? Dat kan alleen maar als de zomer dan heter en langer wordt. Eérder opkweken kan haast niet, ik was afgelopen jaar echt heel vroeg begonnen met de opkweek in huis. Toch vind ik het de moeite waard van een tweede poging, dus kijk maar weer mee, het komende tuinseizoen!

Gelukkig hebben we niet te klagen over de rest van de oogst. En door al die voorraad ben ik steeds spullen aan het verplaatsen. Zoals nu ... met die bijna nachtvorst van laatst (1,3 graad) .... maak ik me wel wat zorgen over het deel van de pompoenen dat nog buiten ligt.

Verhuizen dus maar, naar de schuur waar de motor van de koelcel in staat, waardoor het daar eigenlijk nooit onder nul komt. 

En dan is er nog die dekbedhoes, vól met amaranth bloemen, die buiten in de wind hangt te wiegen, die heb ik ook maar eens open gemaakt. Hoe staat het met de zaden? Zijn ze er al uit gevallen?

Veel is er op de bodem van de hoes gevallen. Nog even goed schudden aan de bloemen, en dan de bloemen eruit, die kunnen naar de kippen en de koeien. En het zaad ..... halen we er voorzichtig uit. Het is nog wel een rommel natuurlijk. Allemaal kaf en steeltjes en stukken bloem en zand en ertussenin die zaden.

Hoe krijg je die mooie glanzende zwarte zaadjes er ooit uit? Zaad schonen, is eigenlijk ook weer een vak apart. Ik probeerde het dit keer met een zeef. Daar gooide ik handen vol van de 'rommel' in, goed schudden, en dan hopen dat alleen de zaadjes erdoor vallen.

Het zwarte zaad viel er inderdaad mooi doorheen, maar óók het fijne rode kaf, wat nét zo groot is als de zaadjes. 

Dus heb ik de zaden, in de wind, van één bak in een andere gegoten. Het lichte rode kaf waait dan weg, en de iets zwaardere zaadjes vallen omlaag. Helaas waaiden er ook veel zaadjes weg ...  maar uiteindelijk toch ongeveer een kilo zaadjes mooi 'schoon'.

We kunnen ze eten, maar ze zijn óók alvast bedoeld voor de zadenruilbeurs in november. Allerlei bloemenzaden en kruidenzaden ben ik aan het verzamelen. Ook dus die amaranth. En allerlei zaden van gewassen. Alles gaat dan mee. 

En tot slot vandaag ... moest een vak van de voederbieten worden leeg gemaakt. Want daar moet ik binnenkort de winterrogge op zaaien. Het vak staat nu nog helemaal vol. Die bieten die kunnen eigenlijk nog weken op het land staan. Het is best jammer ... dat ze nu al geoogst worden.

 Maar ja anders is er volgend jaar geen rogge.

En waar laat je die bieten? Ze zijn zo groot. En ze móéten buiten worden bewaard. Vorig jaar deed ik ze in houten bakken, maar daar gingen ze in schimmelen. In de paardenbak is nog een vak waar ik volgend jaar kruiden op wil zaaien. Daar is nu nog niks. Alleen zwart zand.

'

Nou, daar ligt nu alvast een deel van de bieten. Mooi op een rijtje, het lijken wel grote roze baby's. Maar ..... niet te teerhartig wezen met die bieten, niks baby's, want binnenkort worden de koppen eraf gehakt!😊

En ...

...... ja hoor ..... daar zijn alwéér de koeien. Maar och, het is zo'n schitterend mooi gezicht elke morgen weer ... als ze, nog wat slaperig, de stal uitkomen, en heel op hun gemakje naar het weiland lopen, tegen de zon in, door de mist ... 

Onwezenlijk mooi.

   

Ik geniet er zó van, elke ochtend ....

 

... dus dat wilde ik toch wéér even laten zien. En vast niet voor het laatst.