Verloren pakken, kruidenhuis, en een bloot kuikentje.

Paul zijn pakken hangen een beetje verloren in de kast. Want ten eerste draagt men op kantoor weinig tot geen pakken meer, geloof ik, en ten tweede heeft hij natuurlijk sinds corona bijna aldoor thuis gewerkt. En dan draag je geen pak. Hooguit een overhemd, tijdens de calls. Met daaronder bijvoorbeeld je pyamabroek 😄

Maar goed. Die pakken hangen daar maar. En ze ruiken nu ineens muf, vindt Paul. Omdat ze niet in beweging zijn, natuurlijk. En ook al een tijd geen stomerij meer hebben gezien.  

'Heb jij niet zo'n lekker-ruik-zakje?' vroeg hij dus. 'Voor tussen mijn pakken?'

Nee, die had ik niet. Maar wel een zak vol gedroogde lavendel. Dussss .......

Lavendelzakjes gemaakt! Leuk hoor. Van die problemen en vragen die je snel kan oplossen. Met wat je hebt. Uit eigen tuin nog wel. 

Het is eigenlijk pas vorig jaar echt serieus begonnen, dat gedoe met die kruiden. Daarvoor deed ik dat met een hap en een snap. Maar nu ... ik zou haast wel een kruidenhuis willen beginnen, zo leuk en boeiend vind ik het werken met kruiden.

Het opkweken is leuk, het verzamelen, drogen, en dan leuke mixen maken en theetjes en allerlei andere dingen. En ook de kruidengeneeskunde ..... dat is zó interessant. Het komt ook steeds meer in het nieuws. Omdat medicijnen nou eenmaal vaak een keerzijde hebben, qua bijwerkingen. En ook, omdat de anti-biotica een keer is uitgeput. Resistentie staat op de loer!

Nee, dan de kruiden en de planten. Die bieden een veel breder perspectief. Die zijn niet alleen maar een synthetisch stofje, die een ziekte kan helpen genezen ... maar ze hebben ook allerlei bij-stofjes, die allemaal elkaar weer versterken. 

Wat ik ook zo mooi vind aan kruiden is dat je ze preventief kan gebruiken. Dat kan met medicijnen niet. Zelfs met vitaminepillen zou ik dat niet te snel doen. Het gevaar van 'teveel' ligt dan op de loer. Terwijl met gezonde voeding en krachtige kruiden heb je gewoon altijd de juiste dosering te pakken. 

Dat heeft Moeder Natuur prachtig geregeld!

En dan kom ik nu op het verhaal van Tineke. Tineke is 48 jaar, en leest mijn blog al sinds een jaar of wat. We hebben inmiddels regelmatig emailcontact. Vooral over kruiden!

Want Tineke is een verwoed kruiden-gebruikster. Ooit als kind en ook als twintiger had ze allerlei klachten. Vage klachten. Iets niet in orde met het bloed. Iets reuma-achtigs. En ook altijd moe. En last van de gewrichten.

Nee ...... nu komt er niet een vervolg van .... ze nam kruiden .... en genas!! Nee, dat niet. Maar wel is ze begonnen met gezonder te eten, rond haar dertigste. Alles onbespoten. Veel groenten en volkoren enzo. En ... ze is kruiden gaan gebruiken. Ze heeft er een hele studie naar gedaan. Wilde er alles over weten.

 

En nu gebruikt ze dagelijks kruiden. En zijn haar klachten ... beheersbaar! Die kruiden zijn verder niks bijzonders trouwens. Gewoon kruiden die in achtertuinen staan. Paardenbloem, weegbree, brandnetel, kamille, goudsbloemen, frambozenblad. Dat soort dingen. 

En nu kwam van de week haar vraag of ik misschien wat kruiden voor haar had. Normaal besteld ze die bij een bekend kruidenhuis, maar nu wilde ze wel eens kruiden van Moeskers Moestuin. Omdat ze die op het blog heeft zien opkweken, en er nu veel vertrouwen in heeft. Haha, nou ik voelde me vereerd. 

Ik kreeg een lijstje van kruiden die ze veel gebruikt (voor theeën vooral) en heb mijn voorraad er op nagekeken. Een aantal van die kruiden had ik wel, gedroogd en al. Dus, ben ik kruidenzakjes gaan maken. Een rol bruin papier opgezocht .... 

 

En dat was een leuk klusje. Van die zakjes met kruiden maken. Tineke stond erop om ervoor te betalen, dus ik heb ze netjes afgewogen, van 20 tot 35 gram per zakje, en een luttel bedragje gevraagd per zakje.

Helaas heb ik géén papieren plakband. Dus de envelop ging dicht met plastic plakband. Maar soit. Het werd een gezellig klein pakje wat makkelijk door de brievenbus past. Toen, gewogen, het was samen 110 gram. Haha ik heb er 10 gram weer uitgehaald, want dat scheelde portokosten voor Tineke.

 

Het was leuk werk, maar ook wel een gedoe. Nee, ik weet bij nader inzien toch niet of een kruidenhuis, met online verkoop, iets voor mij zou zijn. Maar misschien, zo af en toe, op aanvraag. Het idee dat onze kruiden allerlei kanten op gaan en door velen gebruikt worden .... dat is tóch wel iets ....

Nou, wie weet, ooit.

😊

Op de tuin, inmiddels, hadden de katten het vliesdoek ontdekt. Je weet nog dat ik dat op de zaaibedden legde, omdat de katten er anders in zouden graven? Nou, ze vinden het vliesdoek helemaal LEUK! Ze spelen erop en vechten een robbertje! Dus de poging is mislukt en ik heb de doeken maar weggehaald. Nu kun je ook mooi de opgekomen jonge knolletjes zien.

 

 

En kijk. Moeder hen. Met zes kuikens die onder haar willen kruipen maar het past niet meer!! Er zit altijd ééntje bloot.