Luchtbellen.

on maandag 16 augustus 2021





Nou daar was ik ook weer eens. 


De dagen rennen voorbij. Zo zijn we weer vier dagen verder. En is er weer van alles gebeurd. Vorige week was een grappige week, steeds was ik nét buiten aan een klus begonnen, en tring tring, of .... oehoe!! Bezoek!!


Het is mooi weer en dan liggen wij nogal op de fiets- en wandelroute. En veel vrienden en kennissen vieren vakantie in Nederland en dan liggen wij ook nogal eens op de route. Gezellig hoor! Het scheelt ons bezoekjes afleggen. Iedereen komt vroeg of laat wel hier naar toe.😊


Maar aan het einde van de week liep ik achter op mijn oogstschema. Dat wel. Dus heb ik dat vandaag even geregeld. Gewoon, het schema aanpassen. Haha dat kan allemaal als je alleen werkt. Geen haan die ernaar kraait dat alle taken worden verschoven. 


Ben ik het met mij eens? Ja ik ben het met mij eens. Nieuwe programma .... goedgekeurd!







Wat je hier ziet is mijn agenda. Dat is mijn steun en toeverlaat. Echt, álle taken en schema's en alles wat zo langs komt en onthouden moet worden, gaat erin. Alle ideeën die als luchtbellen in je hoofd omhoog borrelen, hop in de agenda. 


Je hoeft het dan niet meer allemaal te onthouden. Vroeg of laat komt zo'n idee dan wel weer eens tevoorschijn ploppen.   


Elke maandagochtend start ik met een lijst voor de komende week. Aan de linkerkant, op een lege bladzijde. Dingen die echt moeten, en leuke dingen, die mogen. En dan rechts, waar de dagen van de week staan, daar worden de taken over verdeeld. Het werkt heel goed.


 




En verderop zijn veel lege bladzijden. Voor alles wat je wilt onthouden.
 


Al die luchtbelletjes, die je hoort of leest, of die je zelf bedenkt. Alles opschrijven. Typen kan natuurlijk ook, en het dan ergens in een cloud opslaan. Maar .... opschrijven is voor mij al een deel van het onthouden. Mijn hersenen slaan dat beter op. Omdat ik nou eenmaal een ouderwetse muts ben in die dingen.😊






Ook papiertjes bewaar ik. Kaartjes, briefjes, bonnetjes. Gaat ook allemaal in diezelfde agenda. 


Nou, ik zal je zeggen, ik raak liever mijn telefoon kwijt dan mijn agenda!







Luchtbellen ..... die steeds maar in je hoofd opborrelen .... steeds allemaal ideeën ... herken je dat? Het maakt je leven vol vaart en vol vrolijkheid. Vind ik. Toch gaat lang niet alles door. Gaat lang niet alles zoals je verwacht.


Nou het is eigenlijk nét een beetje als die groene tomaten in de kas. Het zijn nu nog allemaal mooie groene bollen. Allemaal plannen in de dop. Maar .... gaan ze rijpen of gaan ze rotten? Dat is de vraag.


Als er een schimmel voorbij komt (wat bij mij in de kas inmiddels het geval is) dan is de kans op rotten heel groot. Je doet je best, je haalt zoveel mogelijk van het aangetaste blad weg. Maar het kan altijd twee kanten op. Gelukkig rijpen nu nog de meesten. Een enkele  tomaat heeft een bruin beginsel, en die knip ik meteen weg.

   





Net als sommige plannen, die bij nader inzien toch maar geschrapt worden.😉



De komkommers ..... doen het erg goed dit jaar. Als lange Jannen hangen ze aan het dak te bengelen. Zaterdag had ik nét komkommers geoogst, en vandaag hangen ze er alweer! 


De kans op rot is bij komkommers veel kleiner. Soms is het topje wel eens rot, maar kun je de rest nog prima eten. En de smaak .... zó lekker! Niks van dat zurige, wat je soms bij komkommers uit de winkel proeft. Of van dat weke. Nee, je hapt erin en KNAK .... en dan die intense komkommersmaak.


Jammer dat je ze niet zo lang kan bewaren. Maar met een beetje geluk blijven de planten nog wel een paar weken in productie. Ook hier, je moet steeds het lelijke en schimmelige onderste blad weghalen. Hoe beter je de planten blijft verzorgen (water!!) hoe langer je er plezier van hebt. 


 






Vruchtgewassen. De keuken ligt er vol mee!


Nou, wat gaan we er eens mee doen? Opeten, ja tuurlijk! Dat ook. Maar, hoe bewaren? De pepers en de paprika's, dat is makkelijk. Die leg ik op zolder om rood te kleuren. Ik heb ze onrijp geplukt vanwege de slakken. Nu moeten ze dan maar binnen verder afrijpen.








En dan de courgettes. Man man wat zijn er toch altijd veel. Het is elk jaar hetzelfde. In de zomer is er overvloed, en in de winter smacht je soms naar een verse courgette. Maar dan heb je ze niet. Hoewel, Eva kwam met het idee om ze in te wrijven met olie en in stro te bewaren. Je kunt ze dan erg lang vers en goed houden. 


Dat heb ik ooit ook wel eens gedaan, maar dat was toen geen doorslaand succes. Toch maar weer eens proberen. Ik nam wel de grotere. Die zijn rijper en hebben een sterkere schil.





En dan.


Ik heb vandaag ook een aantal courgettes gefermenteerd. Het is wel weer een luchtbel hoor, een probeersel. Een duidelijk recept kon ik niet vinden. Wel heb ik een goed boek over oogst bewaren: 'Rijke Oogst' van Alys Fowler. En daarin vond ik een schema voor de hoeveelheid zout, per groentesoort, voor fermentatie. 


Fermenteren betekent, groenten onder water bewaren, met of zonder zout, en zonder zuurstof. Dan dringen goede bacteriën de groente binnen en verjagen of doden de slechte bacteriën. De goede bacteriën produceren vervolgens allerlei gezonde stoffen zoals (antibacteriële) melkzuur en koolstof, en een beetje alcohol. 


Ennnnn .... alle gezonde stoffen van de groenten blijven intact!! Ook de vitamine C, die bij haast alle andere bewerkingen verloren gaat. In sommige gevallen, zoals bij zuurkool, wordt de vitamine C hoeveelheid zelfs vergroot. Omdat de melkzuren die vitaminen beschermen tegen oxidatie.


Nou, het proberen waard dus!






In het schema voor de hoeveelheid zout, staat courgette niet. Ik nam dus maar de hoeveelheid voor komkommers. Vijf tot acht procent zout.


Eerst een paar flinke courgettes in vieren snijden in de lengte, de zaadlijsten eruit halen, en dan in blokjes snijden en in de zuurkoolpot leggen. Ook heb ik kruiden toegevoegd. Alleen maar kruiden van eigen tuin.







Een handvol verse dille en koriander, takje bonenkruid en een takje zomer-alsem voor het bittertje, gedroogd laurierblad, en korianderzaad, dillezaad en mosterd- en maggizaad.


Dan water erbij en naar verhouding zout. Er ging anderhalve liter water bij, dus officieel 75 gram zout, maar ik nam minder. Mijn ervaring is dat ook met wat minder zout het fermenteren prima lukt. 


Dan de stenen erop, om de groenten onder water te houden, en tot slot het deksel. Zoals je ziet zit er in het deksel een kleine opening zodat de gassen kunnen ontsnappen. Als je geen zuurkoolpot hebt, kun je er vrij makkelijk een maken. Google maar even.😊😜










Die pot moet een paar weken warm staan, en dan mag hij in de koelkast. Ik hou je op de hoogte van dit probeersel!


De tomaten ... oh ... héél makkelijk. Die eten we altijd gewoon vers op. Elke dag tomaten, wat een weelde! Vanmiddag aten we ze gebakken, in plakken, in een omelet. En door elke salade gaan dikke schijven verse tomaat. 







Tomaten die overblijven gaan in de tomatensaus en in de ketchup. Maar dan moeten ze eerst wel allemaal nog rijpen .... en niet rotten!


Pomtiedom


Het wieden was ook nog steeds niet af. Het zijn twaalf rijen. En na het wieden komt nog het uitdunnen. Maar ik verheug me op de knolletjes. Ze zijn niet alleen voor de koeien. Knollen kunnen ook heel goed gefermenteerd worden wist je dat?










Tussendoor nemen we ook lange pauzes, Brit en ik. 


Niet alleen de vruchtgewassen vliegen ons momenteel om de oren, maar ook een deel van de bieten moest worden gerooid. Ik bewaar de bieten altijd in turfmolm. Daarin blijven ze heel lang heel stevig.


Maar turfmolm is niet zo duurzaam. Het is een oeroud natuurproduct dat we niet maar klakkeloos moeten afgraven en gebruiken. Dus, recyclen!






De turf van vorig jaar is bewaard. Ik heb er een klein beetje vocht door gewoeld, omdat het erg droog was geworden. En dan gaat het in kratten, in lagen tussen de bieten. In elke krat gaan twee lagen bieten, lekker ingestopt in de turf.


De koelcel is nog niet aan dus ik zet ze zolang in de schuur. Op een zo koel mogelijk plekje, droog en donker. Bij de tweede lading aardappelen en bieten gaat de koelcel aan. 





 


Het bietenblad gaat ook niet verloren, maar wordt gedroogd, en later tot poeder vermalen. Dat doe ik overal doorheen, maar ik zég het natuurlijk niet. Bietenpoeder? Getsie, zegt men dan. Maar wat niet weet dat niet deert en het is mega gezond.


En zo is het schema weer redelijk bij, en alle luchtbellen zijn weer opgelaten. 





Jullie ook aan het oogsten? Nog bijzondere opslag methodes? Of andere leuke luchtbellen te delen?😊



4 reacties:

Lies zei

Schuiven met wat zou moeten..., gebeurt hier meer, Clarien.
Wat een leuke, lachende groenten-meid!
Kleine potten-oogst hier, maar ook leuk/lekker.
Lie(f)s.

Anoniem zei

Hallo Clarien,
Leuke verhalen, dank je! Veel ideeen heb ik niet voor je....Wel 1 recept voor een lekkere tomaten dressing. Het is super makkelijk, en je raakt er wat tomaten in kwijt...
Je hebt nodig;
verse tomaten in stukken gesnedem
shalot of (rode) ui in stukjes/repen
verse knoflook
peper/zout/beetje suiker
Balsamico azijn
verse blaadjes basilicum.
Stop alles in een grote glazen stopfles en vul met olie (olijf-zonnebloem)
Dit laat je een paar uur in de warme zon staan en je hebt een heerlijke dressing, voor over sla, of gekookt nieuwe aardappels...
De hoeveelheden pas je aan, aan de pot.....
Succes!
Nicoline

Barbara zei

Zo mooi, die foto 2 van de Boardroom waar de wijziging van het schema met unanieme stemmen is aangenomen. Die prachtige handgemaakte en handgevulde agenda vol al wel of nog niet opgelaten luchtbellen op het subtiel matchende cadeau gekregen tafelkleed naast een stralend lief kringloopkopje. Om heel blij van te worden!
En kijk, dat vrolijke pepers-en-courgette vrouwtje denkt er net zo over 😊
Dank weer voor dit zongevulde bericht Clarien.
Een vraag ook nog: Ik heb hier nog veel ongebruikte turfpotjes. Heb je een idee hoe ik die het beste kan recyclen?
lieve groet,
Barbara

Anoniem zei

Je kan de groene tomaten gewoon plukken en in schalen in je huiskamer zetten. Ze hoeven niet voor het raam en rijpen binnen heel rustig af.
Tiny