Kringloopgedachten.

Kringloopshoppen. Waarom is het zo leuk? 

Omdat het goedkoop is? Jazeker. Heel belangrijk. Omdat het duurzaam is? Ja natuurlijk, eigenlijk de belangrijkste reden om je spullen zoveel mogelijk kringloop te kopen.

Maar voor mij ..... is er nóg een belangrijke reden. 

Ik mag graag neuzen in andermans spullen. Waarom? Omdat die spullen al een heel leven achter de rug hebben. Ze zijn door iemand gebruikt. Of door meerdere personen. Iemand heeft zo'n lap stof, zo'n pan, zo stokoude witte koffer, zo'n paar laarzen, iemand heeft dat ooit gekocht. 

Heeft dat vastgehouden. Is er blij mee geweest. Is er mee op reis geweest. Heeft het afgestoft, netjes bewaard, naar de stomerij gebracht, gepoetst, talloze keren afgewassen .....

Al die spullen leven. Ze hebben een geschiedenis. Iemand heeft er een band mee gehad. En er zit een deukje in, een spatje roest, in een oud boek staat een regel geschreven, een naam, een jaartal. Dat is veel leuker toch dan iets wat splinternieuw van de lopende band komt rollen? Waar er miljoenen van zijn, allemaal precies gelijk.

En ook natuurlijk .... is het zo dat we veel te makkelijk en te snel dingen wegdoen. Neem zo'n dekbed van dons. Daar hebben vele vogels hun veertjes en dons voor afgestaan. Weet je wel hoe lang dons, en veren, méé gaan? Net als pure wol trouwens. Dat gaat echt enorm lang mee. 

Als iemand dat dan niet meer nodig heeft, of is overleden, dan doe je dat niet weg. Je maakt het schoon en het gaat naar een volgende persoon. Eigenlijk is het zo voor de hand liggend.

En tot slot ... is er nog de sport, van iets leuks scoren. In een gewone winkel liggen alle spullen verleidelijk uitgestald. In de Kringloper lijkt het meer op een bult meuk. Van een afstand. Maar je vindt er soms de mooiste juweeltjes tussen. BINGO! Denk ik dan!

Niet dat ik dit keer een koffiekopje zocht, dat nou ook weer niet, maar deze vond ik zó lief ... en zó Moeskers Moestuin -achtig.😊 Dus die mocht mee. Samen met een Bialetta percolator. Voor Paul voor op zijn kantoor. (en tussen twee haakjes ... wie doet zó'n ding nou weg???)

Hoe het met de koeien gaat? 

Dat was een vraag, bij de reacties. Nou het gaat erg goed met ze. Elke dag loop ik twee keer naar ze toe met een kruiwagen vol hooi en ander voer, want het weiland waar ze nu staan is inmiddels wel zo'n beetje leeg gegeten. Eind van de week verhuizen we ze weer terug naar huis. Dan is dat mooie wandelingetje, twee keer daags langs de Beentjesgraven, ook weer voor een jaar afgelopen.

Man .... wat gaan die seizoenen snel voorbij!

  

 

En daar hangt dan nog mijn kattebelletje, voor 's ochtends. Om het niet te vergeten. Het is een zorgtaakje, elke ochtend, bij een buurtgenoot, wat ik met veel plezier doe. De kousen aantrekken, en de katten verzorgen, in verband met ziekte. 

Het is een mooi moment van de dag. Eerst iemand op weg helpen, en een gezellig praatje maken, dan een stel katten verzorgen, en dan door naar de koeien. En nu maar hopen dat iemand later ook mijn kousen aan komt trekken, mocht dat ooit nodig zijn! 😄