Spaghetti pompoen en kruidenbroodjes.

De zus van Nicolette is stewardess, en zij had een ´spaghetti squash´ oftewel spaghetti-pompoen meegenomen uit Canada. Die kreeg ik, om mee te experimenteren. Hij ligt al een paar weken op het aanrecht, maar vandaag was het zo ver. Ik had inmiddels al opgezocht dat deze pompoen hier in ons klimaat best kan groeien. Nu dus nog testen of hij lekker is!

Het is een langwerpige gele pompoen. Een echte winterpompoen, dus je kan hem goed bewaren. Ik heb hem doormidden gesneden, pitjes eruit, en één helft met de snijkant omlaag in de magnetron zo´n 6 minuten verhit (stukje eraf gesneden want hij was beschadigd).

pitjes bewaren 

Dan is de binnenkant gaar, en kun je de inhoud met een lepel op een bord scheppen. En dan komt het leuke ... het lijkt precies op spaghetti!!! Het smáákt zelfs een beetje als gare spaghetti, wat dus betekent ... dat het niet zoveel smaak heeft, en je er alle kanten mee op kan! Neutraal van smaak en vrij stevig.

Nu tegenwoordig veel mensen koolhydraten rigoreus aan de kant schuiven, of bijvoorbeeld gluten-allergien hebben, is dit een leuk alternatief voor je bordje pasta. Veel gezonder ook nog.

Ik heb het kort meegebakken met een uitje en knoflook, in wat olie, wat tomaatjes en een schep pesto erover en dat was een prima lunch! Je kan de sliertjes pompoen zelfs net als bij spaghetti om je vork draaien.

Toppertje! Hij komt bij mij volgend jaar in het teeltplan!

Vanmorgen moest ik naar de orthodontist, én mijn fietssleutel was ineens foetsie, dus helaas was ik te laat om nog naar Land en Boschzigt te gaan. De foto's van de witlof komen later wel! Ik ben vanmiddag maar weer gaan zagen. Als wintervoorbereiding. We hebben nog heel wat stammetjes liggen en ze zijn zó kletsnat geweest dat het een en al schimmel is aan de buitenkant. Maar het hout onder de schors is goed genoeg volgens mij. Ik heb een deel gezaagd en Paul mag van't weekend verder.

Ook hier in de achtertuin zijn zaadjes te vinden. Bijvoorbeeld van deze prachtige dinges hierboven. Sorry ik weet de naam niet, moet het even vragen aan Martin van de bloementuin. Van hem heb ik die zaadjes. Er zit een zweefvlieg op deze bloem. dat is een roofinsect van jewelste, die je graag op je tuin hebt. Dus van deze bloem absoluut zaadjes bewaren. 

Ook van deze kamille-achtige hieronder.

Niet dat hij nou zo mooi is, maar wel een eindeloos lange bloeier en dus belangrijk voor de bijen. En de aloe vera's die erachter staan hebben zich zonder zaadjes als een gek vermeerdert. Ik heb stekken voor wel 60 plantjes ... kan wel een cosmetica bedrijfje beginnen! :D

En kijk nou die dolgedraaide courgette hier es ... hij is echt helemaal in de war! Bijna november. Nog nooit zoiets gezien!

Terwijl ik door de tuin loop zitten de nijntjes achter het gaas, het zijn net twee theemutsen. Heel stil zitten ze, maar de oortjes en oogjes draaien elke beweging met mij mee. Ze hopen natuurlijk dat er nog wat te snaaien hun kant op komt. En al dat onkruid zetten ze weer om in handige mestpilletjes!

Gezellig hier hoor!

Ja en dan nog een tweede receptje. Dat komt toevallig zo uit vandaag. Kruidenbroodjes van zuurdesem. 

Ik begon met dat zuurdesem beslag van gisteren, dat een nachtje heeft staan rijzen. Het was 800 gram. Beetje ervan weer terug in de koelkast. Dan verder nog een bord verse kruiden, hier was dat dille en bieslook, wat zout en chilipeper, zakje geraspte oude kaas, olie, en 300 gram bloem.

Roer het zout door de bloem, en meng dit met het zuurdesem. maak er een stevig deeg van, en kneed goed door, minuutje of tien. Wat bloem erbij als het te plakkerig is.

Dan uitrollen tot een rechthoekige lap.

Strooi er kruiden over, de kaas, en wat chilipeper, maak aan één lange zijde iets nat, en rol op vanaf de andere zijde. Nu heb je een rol.

Jaja ... er zat een scheur in de rol! Je kunt nu met een scherp mes er plakken van snijden, die je op een bakplaat legt. Klein scheutje olie erover ... en zet de platen in de oven. Om het iets vochtig te houden kun je een bak heet water onderin de oven plaatsen, en de oventemperatuur op nul, maar wel de ventilatieknop (of heteluchtknop) aanzetten. Dan kun je twee platen tegelijk laten rijzen.

Natuurlijk kan en ook gewoon een vochtige doek over, maar bij mij gaat dat meestal fout, en dan blijft alles aan die doek plakken.

Het moet veel langer rijzen dan gistbroodjes. Wel een uur of acht. Je kunt dus gerust de broodjes s ochtends in de oven zetten om te rijzen, als je overdag werkt, en dan pas einde van de dag er mee verder.

Als ze zo ongeveer twee keer zo groot zijn haal de bak water weg, en zet de temperatuur op 200. Een half uur bakken, en halverwege de twee platen verwisselen. Lekker met pompoen-wortelsoep!

'Try to cultivate the habit of Focus ... in an Age of Distraction.'