Dagje Schiermonnikoog

Het begint ermee dat we ons verslapen, en we moeten rennen om de boot van half tien naar Schiermonnikoog te halen.

Lekker aan de hete koffie, want buiten op de waddenzee stróómt de regen neer ... dat belooft wat voor vandaag!

Maar gelukkig als we van de boot komen is het droog. En onder een dik wolkendek lopen we het eiland over, van zuid naar noord, richting de Noordzee. Je moet hier wel van tippelen houden, want als je dan eindelijk aan het strand komt, moet je hemelsbreed nog een kilometer ofzo lopen voor je bij de branding bent. Eindeloos breed is het strand.

Eerst is het heel stil, het lijkt alsof we de enigen zijn op dat eindeloos grote strand. Maar na een half uurtje komen we de eerste groepjes tegen, die ons vanaf de Badweg tegemoet lopen. Groepjes schoolkinderen, opvallend in felgele hesjes, lopen met grote plastic zakken van alles te verzamelen. 

De zee is ook erg gul vandaag .... het lijkt wel Scheermesjes dag. En Zeesterren dag. Ik kan me zo goed voorstellen dat de kinderen blijven rapen, en rapen, want je ziet steeds weer NOG mooiere en grotere ....

Wat ook bijzonder is ... is hoe het eiland aangroeit. Vroeger toen ik als kind op Schier kwam, was het strand bij de Badweg één grote witgele zandvlakte, van strandopgang tot aan de branding. Nu is er een gebied van wel honderd meter breed veranderd in duinen en kwelders. Het strand verschuift langzaam naar het noord-oosten, en het land kruipt weer achter het strand aan. 

Zo'n nieuwe duinenrij, dat begint met een klein plukje gras, dat ergens aarzelend gaat groeien op die grote zandvlakte. Daar blijft stuifzand in hangen, nog meer gras groeit erbij, meer zand, en zo ontstaat heel natuurlijk een nieuwe duinenrij. Ik heb dat hier in de loop van veertig jaar zien groeien. Indrukwekkend ..

Op dit 'nieuwe land' zie je nieuw entertainment in vervallen jasjes. Surfschooltjes, kiteschooltjes, alles in oude verweerde pandjes en keten ondergebracht. Gelukkig, niet van die nieuwe strakke gebouwen op dit oude strand.

We lopen verder, de Badweg af naar het dorp. En na een uitgebreide lunch weer door richting de Waddenzee. 

Schiermonnikoog wil zelfvoorzienend worden. Helemaal onafhankelijk van het vasteland. Uiteindelijk. Mooi streven. Het drinkwater krijgen de eilanders onder anderen uit de Westerplas, een grote zoetwater plas vlak bij de waddendijk. Daar kon je nooit komen, want dat was een vogelrustplaats. Maar kijk nu!! Er loopt ineens een pad naar de Westerplas!

En die komt uit bij een vogelhut. Je kunt nu de hele plas overkijken! Nou weet ik helaas niet zoveel van vogels, maar we zien in elk geval een heel aantal zilveren reigers. En aalscholvers.

Half vier. De boot gaat over een uur. Helaas ... geen tijd meer om even langs het kleine haventje te lopen, waar je zo mooi over de Waddenzee kan uitkijken. We zien in de verte hoe de bootjes de haven binnenvaren in de middagzon, die op het water schittert. En ook hier, zie je dat het eiland aangroeit. 

Allemaal nieuwe stukken land. Stukjes waddenzee door de natuur ingepolderd. En het stikt daar ook weer van de vogels natuurlijk. 

Altijd moeilijk om het eiland weer achter te laten. Het wordt ook net prachtig weer.

Wij gaan de volle boot weer op. Op het eiland is het soms dood en dood stil, dan denk je waar zijn alle mensen van die drukke ochtendboot gebleven? Nou, s avonds zijn ze er gewoon weer allemaal!

Pffff, na al die kilometers vandaag ... even de schoenen luchten! :D

en misschien wil je ook wel even de branding horen?