Rode Raja Rooien.

on maandag 22 augustus 2016




Rode Raja ..... dat klinkt exotisch, zigeunerachtig .... zoals Ronja de Roversdochter of als Red Sonja ....

....  maar het is gewoon een aardappel. Met een mooi rood schilletje. Wij vinden hem erg lekker. Hij is iets kruimig, maar je kan hem voor bakken, pureren, koken en roosteren gebruiken.

Vandaag heb ik dat bed gerooid. Want de vroege aardappels, de Frieslanders, die waren op. Ná de Raja´s zijn er ook nog de Ditta´s. Dat is weer een stevige aardappel die je goed kan bewaren. Dus die rooien we zo laat mogelijk, vlak voor de vorst. Dan ben je met drie soorten aardappels het hele jaar klaar.





Het is altijd weer net schatgraven ... je steekt de vork in de grond, in zo´n bultje, héél voorzichtig .... en ja hoor daar komt het rode goud naar boven. Zomaar!

Nou ja niet zomaar natuurlijk. Er is hard gewerkt voor die aardappels. En er ging veel mis. Bijvoorbeeld fytoftora de aardappelziekte kwam hier voorbij. Hup wég was het loof. In een paar dagen alles verrot.

Ik heb toen het loof uitgetrokken. De aardappels waren er al, maar zijn daardoor wel klein gebleven. Er is nu van één bed zo´n dertig kilo. Dat was zonder fytoftora wel veertig kilo geweest. Maar met dertig kilo zijn we ook heel blij. Mooie biologische aardappels, je weet dan precies wat je eet. Want wat jij in de grond hebt gestopt dat krijg je dus op je bord.





Kijk daar staat dat mooie kistje .... van Jacob Blokker, tenminste dat staat erop. Dat heb ik heel lang geleden gekocht. Het is nog nooit gebruikt. Maar vandaag gaan we maar eens kijken hoe dat werkt, dat krieltjes scheiden.

Je gooit wat aardappels in die kist, goed schudden, en de ondermaatse krieltjes vallen eruit.





Nou leuk hoor. Die kunnen we vanavond poffen in de oven!

Ook de pompoenen en nog wat courgettes zijn vandaag geoogst. Pompoenen verdwijnen soms mysterieus hier .... dus ik dacht we halen ze maar van de tuin af. Ze zijn té lekker om ze te laten verdwijnen!




Jaja het is augustus, en op een moestuinblog gaat het dan alleen maar over eten. Dat komt omdat je daar dan de hele tijd mee bezig bent, want het komt met kisten vol van het land af. Als je een beetje klaar bent, met al die recepten hier, wacht dan een tijdje, en scroll gewoon door naar september ...

.... want behalve de oogst verwerken, ben ik ook bezig met restanten wegwerken. Uit alle hoeken en gaten van ons huis komen voorraden tevoorschijn. Die willen we niet meenemen, dus maken we alles op. Zo ook een pak bijna over-de-datum boekweit. Ja daar kan je pap van maken maar dat eten we niet.

En toen we gisteren dat restant zuurdesem over hadden heb ik die twee gecombineerd. Eerst zo'n 300 gram boekweit tot meel malen, dan mengen met het restje desem, ongeveer 250 gram, roeren, en verdunnen met melk tot het de dikte van beslag heeft. Géén eieren, dat is niet nodig met boekweit. 






Dus je hebt beslag van alleen maar meel en melk en zuurdesem. Géén gist, geen rijsmiddelen, geen eieren. En wat denk je? Dat beslag dat ging bruisen en borrelen .... door die desem natuurlijk!

Voeg nog wat zout en zo je wil wat suiker naar smaak toe, en bak in hete olie mooie dikke pannenkoekjes. Ik maakte ze vrij dik omdat zo'n pannenkoek anders te snel uit elkaar valt bij het keren.





Hahaha ..... dit was weer zomaar toevallig hoor, wat experimenteren en wat resten wegwerken, voor hetzelfde geld waren de pannenkoeken .... schoenzolen geworden! Maar nee dit was echt lekker, probeer zelf ook maar als je eens desem overhebt!

Paul maakt er een gezonde hap van met rauwkost, en nou ja ook weer niet té gezond, ook met een dikke scheut stroop. En zelf rol ik ze liever op.






Ja we gaan door hoor met dat voedsel verwerken. Want er waren ook nog die negen zusters. Die stonden in een krat op de wc te wachten. Wat kun je daar mee, met die kolen?

Om te beginnen, hoe kun je ze  snel schoonmaken en panklaar krijgen. Want er zijn vele vele kolen-haters in ons land .... omdat de kool zou stinken, en omdat de kool een heel gedoe zou zijn om klaar te maken. Valt allebei wel mee.

Stinken doet de kool alleen als je hem gaarkookt, en dat doet gelukkig haast niemand meer want dan ben je ook meteen al het goeie van die kool kwijt. Er zijn veel lekkerder en gezondere manieren om je kool te eten. Maar eerst schoonmaken. Het aangetaste blad eraf, en dan de kool in vieren snijden.








Stronkjes eruit snijden, en voila, je hebt zo een kilo mooie schoongemaakte kool.

Wat ik met de eerste twee kilo deed was zuurkool maken. Dat maak je met rauwe kool en zout en is heel gezond. En eindeloos lang te bewaren. Snij de kool fijn, voeg per kilo 10 gram zout toe en kneus hem met een zware beker of een gewichtje ofzoiets. Tot het sap eruit komt. Dan voeg je nog kruiden toe zoals jeneverbes, dille, komijn, kruidnagel, rode peper, korianderzaadjes, en stop de kool met het sap in een schone stenen pot.






Daar leg je dan een paar schone koolbladeren op, leg er iets zwaars op zodat de kool onder het sap blijft staan, en sluit de pot. Ik doe dan het deksel erop met een doek ertussen, zodat het gas dat zich ontwikkelt er wel uit kan, maar schimmels en vliegjes er niet in kunnen. Zet het op een warme plek voor een week of zes. Daarna koud zetten of in de koelkast. Klaar.

Een volgende kilo kool, daar maak je bijvoorbeeld cole slaw van. Zéér populair in de States, maar het komt van oorsprong gewoon uit Nederland! Koolsla!!

Google zelf maar voor recepten, want die van mij is wel heeeel basic. Ik snij de kool fijn, strooi er wat zout op en kneus hem licht, en dan gaat er flink wat zelfgemaakte mayonaise door, wat limoensap, en een flinke schuif peper.





Bewaren in de koelkast. Het is de volgende dag nóg lekkerder! Nou zo kom je een heel eind met die gezonde Hollandse kolen.

Ja en het brood was er ook nog ... maar het ging een beetje mis bij mij.

Gisteravond ging het zuurdesemdeeg in de koelkast en vanmiddag haalde ik het eruit. Het deeg moet dan eerst helemaal op kamertemperatuur komen en dat duurt wel een paar uur. Het ging nog flink rijzen.






Vervolgens zet je de oven op 240 graden, en ik deed het iets anders dan het recept, ik zette een gietijzeren pan in de oven. Met deksel. Als die heel heet is haal je de pan eruit en doe het deeg voorzichtig in de hete pan.

Maar bij het overgooien van het deeg ging het bij mij mis ..... het deeg bleef plakken, ik schudde te hard, en het mooi gerezen deeg kwam nogal plat in de pan.

Het is de bedoeling dat je dat snel en voorzichtig doet zodat het deeg bol blijft. Naja.

En kijk nou de afdruk van het mandje zie je ook nog!!





Affijn, ik heb het wat geschud, het deeg spreidt vanzelf wel iets uit, deksel erop, en dan zet je het meteen in die gloeiend hete oven. Na een kwartier de oven op 200 en het deksel van de pan. Dan bak je nog een klein half uur. Je wilt het wel gaar hebben natuurlijk!

Haha hij kwam schaterlachend uit de oven!! Kijk die tanden!!







Ik hoef het niet te zeggen he? Je ziet wel hoe lekker dat broodje is.

Ben je al begonnen aan je zuurdesem??





Jaja ..... allemaal eten .... deze weken. Kan er ook niks aan doen. Maar morgen wordt een buitendag!



3 reacties:

Unknown zei

Koolsla is heerlijk wij eten het regelmatig en zuurkool maak in het najaar, evenals kolen in een grot ton inmaken voor de Sarmale ook jammie. Op deze manier vinden wij kool heerlijk. Mooie aardappels , vroeger thuis had mijn vader ook 3 soorten zodat we het hele jaar dor aardappels hadden uit eigen tuin.Je brood ziet er mooi en heerlijk uit en vers gebakken brood ruikt ook altijd zo heerlijk.

Kari zei

Mij verveel je niet dood hoor, met die heerlijke updates van oogst en recepten. Mijn oogst is niet zo spectaculair en de weinige tomaatjes die rijpen halen het niet tot binnenshuis. De boontjes zitten wel al in porties binnen in de vriezer en al wat courgette's. Ik wou mijn muismeloentjes opleggen maar die halen het ook helaas niet tot binnen want ik en mijn vriend snoepen ze zonder het van elkaar te weten op telkens we passeren aan hun klimrekje. Maar wel heerlijk, een tuin die begint terugzet geven

grandma zei

smakelijk blogje! ik houd van eten hihi .