Het diner.

Ik begin dan maar gewoon met het menu. Van het 21-diner.

Ik hoefde niet alles alleen te koken gelukkig. Er waren steeds van die pop-up hulptroepjes. Paul zit hier walnoten te pellen, die hij ook nog gaat roosteren. Voor over het ijs. En Eline prakt avocado's.

Sla-bonbon met avocadospread.

De avocadospread .... maak je met gelijke delen geprakte rijpe avocado, kruidenroomkaas, en geraspte radijs. Breng het op smaak met zout, peper, citroensap of rabarber sap, komijn, geperste knoflook, en wat verse koriander.

Neem dan een schoon en droog sla-blad. Het beste kan je die gewoon aan de waslijn drogen, want in de sla centrifuge gaan ze kapot. Scheur het slablad langs de nerf doormidden, en wikkel een flinke lepel spread in een half blad. Prikker erdoor, aardbeitje erop, klaar.

Ik deed er een stukje stokbrood bij met kruidenboter en bieslook bloemetjes.

Oh ... wil je foto's zien van het eten? Ja dat is nou heel jammer maar in alle haast heb ik die dus niet gemaakt ....

Uiensoep.

Nou dat hoef ik niet uit te leggen he? We hebben alle uien genomen die er nog waren van vorig seizoen, het waren allemaal rode uien. Die bewaren dus erg goed! Onthouden!

Anke heeft de soep gemaakt. Met uien. En runderbouillon van blokjes. En wat bloem. En veel verse maggikruid en andere tuinkruiden. Maar vooral veel maggi. En daar ging een kaasstengel bij.

Ondertussen die je op de foto's dat de meiden arriveren. Buurman Henk gaf een mooie rondleiding over het terrein van De Zonnehorst.

Er was zelfs een spannend moment. Haha ik loop elke dag over die plank, maar nu met de meiden was het ineens een challenge ....

..... het is een dunne glibberige plank, over een sloot, van ons weiland naar de achterste tuin van De Zonnehorst. Maar je glijdt echt niet uit want er is gaas overheen gespannen. Toch vonden ze het doodeng.

Het eerste avontuur is binnen! 😊

Op de grote velden van de waterberging vertelt Martijn (zoon van Henk) over de Zonnedauw die hier groeit. Het vleesetende plantje.

Dan wordt er meteen driftig gezocht naar die Zonnedauw. En worden er vliegjes in gestopt.

Ach, 't blijven kinderen he? 😉

Bietensalade met geitenkaas en zoetzuur.

Ik zal je zeggen, mijn voorraad weckpotten is dit weekend een stuk geslonken. Voor de bietensalade gebruikte ik gare bietjes uit de weck. Bij drie liter potten bietjes ging één liter pot zoetzuur. Dat was ingemaakte courgette. En daar ging nog een stuk geitenkaas over, in blokjes.

Paul sneed die kaas. Héél veel kaas sneed hij.

Er ging nog flink wat verse peper over, en de salade werd gepresenteerd op een blaadje groene sla. Het zag er mooi uit.

Oja en die jurk, die ik moest inkorten, die sleepte nog steeds over de grond.

Maar dat kwam omdat ik had gedacht dat Anke er hoge hakken onder zou dragen. Maar zij had weer bedacht, dat het wel leuk was om op het weiland een blote voeten fotosessie te houden, toen iedereen een mooie jurk aan had.

Met de blote voeten door het kletsnatte gras. Maar iedereen deed het hoor. Oja, en geitenmest natuurlijk. Dat ligt er ook.

Biologische gehaktballetjes in tomatensaus.

En dat recept had ik van de week al laten zien he? Dus dat hoeft niet meer. Alleen, klein detail, Eline had in het menu getypt dat het gehakt 'uit de streek' was. Van een bedrijf hier verderop. Maar dat was het niet. Het was gewoon van appie.

De dames kregen er grote schalen sla bij en aardappelpuree met gesnipperde groenten en een kaasdekseltje.

Slagroomijs met stoofperen, walnoten en honing van Henk.

En dat spreekt ook wel voor zich he? Een schep ijs, warme stoofpeertjes uit de weck, wat verse aardbeien, strooi er geroosterde walnoten over en schenk er wat honing bij.

Het kaasplateau had Anke gemaakt ... maar daar was niet veel animo meer voor. Dus wij eten deze week veel brie en roquefort!

De dames hebben na het diner nog ik weet niet hoelang in de paardenstal gezeten en gezongen en gelachen. Wij sliepen toen al.

En zondag ..... uitslapen. Ontbijten met 20 man. Uitzwaaien. Opruimen. En toen weer uitrusten van het opruimen.

Het is leuk bedacht, zo'n diner. Maar ik ben ook blij dat het weer achter de rug is. Twéé gehad, nog twéé te gaan!

Maandag weer rust. Dat wil zeggen .... nieuwe projecten deze week. Eerst was er het uitje naar Arrien, waar ik gister over vertelde.

En verder heb ik de hand-kaarden van Renske maar eens uit de zak gehaald. Want die wol moet ook nog worden gekaard. Dat is een mooi werkje voor onder het koffiedrinken op maandagochtend.

Weet je wat dat is? Kaarden?

Dat wil zeggen dat je de schoongemaakte wol als het ware uitborsteld. Zodat het mooi vol en pluizig wordt.

Op youtube stonden filmpjes hoe het moest, dat kaarden. Het gaat niet snel. Het is een mooi langzaam rustgevend werkje.

Tja en dan is er nog de tuin natuurlijk. Daar is veel aan de hand. Er is vandaag zelfs gehooid bij ons. Maar daar hadden we hulp bij. Alleen .... is dit blog nu wel weer lang genoeg. Morgen verder!

Nog even dit .... op maandag .... géén 6 gangen diner. Maar gewoon stamppot raapsteeltjes. Zó lekker! Met een verse worst van de buren.

Eventjes.

Je kan je voorstellen dat met twintig extra gasten je een aardige hoop eten te verstouwen hebt in een weekend. Zo'n moestuin met een haast onuitputtelijke voorraad is dan ongelofelijk handig.

Ook een menu maken (6 gangen!) is appeltje-eitje. Je kijkt gewoon wat de tuin te bieden heeft en verzint daar recepten omheen.

Ik beloof dat ik er een verslag van geef, met foto's, en met alle recepten, maar niet vanavond.

Want de dagen zitten vol. Er is weinig blogtijd.

Zo hadden we vanavond de jaarlijkse excursie van de Natuurbeschermingsvereniging. Er waren helaas maar weinig leden komen opdagen .... maar het was een ontzettend leuke excursie. We waren in het dorpje Arrien. Achter Ommen.

Nog nooit van gehoord? Nee, ik ook niet. Ik reed dus fout en was de allerlaatste die aankwam. Vanavond was dat, om half acht. Gelukkig was ik nog nét op tijd voor een enorm stuk taart met verse aardbeien, en slagroom, en toen gingen we op excursie.

Leuk dat het was!!!

We zagen de méér dan 1000 jaar oude koeweides van Junne, de schitterend mooie Vecht, zagen vele vele jeneverbesstruiken (wist je dat die maar ééns in de honderd jaar verjongen?), we zagen een otter zwemmen (nou ja Mirjam meende die te zien)

.... en nog veel meer.

In het pikkedonker stonden we op grafheuvels van meer 5000 jaar oud. (daarnet dus!)

Ik ben er nog steeds van onder de indruk.

Uitgebreidere verslagen volgen. Nu niet.
Nu slapen! 😉

Wachten op twintig gasten.

Het hele weekend staat in het teken van het 21-diner van Anke.

Dat is een diner met je nieuwe en oude vrienden, en met je ouders en broers en zussen, bij je ouders thuis. Het is een symbolisch afscheid van je ouderlijk huis.

Meestal ben je wel ouder dan 21 als je aan de beurt bent. Want voordat iedereen uit de vriendengroep aan de beurt is geweest, ben je zó drie jaar verder.

Anke is bijna 24 en al zes jaar uit huis dus het werd wel eens tijd voor dat 21-diner! 😉 Morgen is het zover. De meiden zijn inmiddels gearriveerd en we maken een plan. Er moet veel gebeuren. Bendes boodschappen, lijstjes, menu's, bedden opgemaakt, tafelkleden opgezocht.

Oja en dan is er ook een nog een jurk die korter moet.

Iedereen krijgt taken.

'Oja, en mam, kunnen we veel uit de moestuin eten?' was het verzoek. Tuurlijk kan dat. Wel zo makkelijk. Eten uit tuin en voorraad.

Om te beginnen haal ik een heleboel pakjes rundvlees uit de vriezer, die ik ooit kocht vanwege ... 'zielig voor de koe' ... want die 35% korting spullen worden anders weggegooid. Maar wij eten weinig vlees. En dan zit je met tig van die pakken in je vriezer.

Lang leve het 21-diner. We gaan 100 balletjes draaien. Acht pakjes rundergehakt en tartaar en dat soort dingen, mengen met verse ui en knoflook uit de tuin, veel tuinkruiden, zout en peper en specerijen. Beschuiten erdoor en een vracht mini kippe-eitjes. En dan draaien, en bakken.

Tomaten voor de saus komen uit de winkel, maar de uien en knoflook weer uit de tuin. Die twee zijn zo handig. Ze geven smaak aan alles. En ook nog makkelijk op te kweken. Als ik een klein tuintje had zette ik dat helemaal vol met knoflook en uien.

Morgen gaat de kokerij verder. Veel hoef ik gelukkig niet te doen met de meiden thuis.

Een uurtje of wat tuinwerk kan er nog wel even tussendoor. Ook kwamen vandaag weer wat bestelde zaden binnen. Je kunt nog steeds veel zaaien, mocht je nog niet zijn begonnen.

Neem nou verse groene bonen, die zaai je rond 10 mei, en dan nog een keer rond eind juni. Dan kun je tot diep in de herfst verse bonen plukken.

Verder veel soorten snijbiet. Ook al zo'n veelzijdige groente. En heel gezond. Ik was hem vergeten en nu dus alsnog besteld. Die blijft meestal ook aangroeien tot ver in de herfst.

Het verpakkingsmateriaal van Bolster is gemaakt van maismeel. Je kan het eten.

Dat uurtje tuin ging trouwens niet door .....

..... dus dan maar die jurk.