Gepiep in de keuken.

Na de taart en de koffie ging ik woensdag het mini-moestuintje bij mijn moeder weer bijwerken. Het is maar een smal streepje tuin, maar toch komt er aardig wat oogst vanaf. Mijn moeder eet regelmatig van de sla en de andijvie, van de buitenste bladeren, en ook af en toe al een vers lente-uitje. 

Ik had mijn twee grote vrienden, schoffel en hark, meegenomen, en een doos compost, een paar voorgezaaide courgette plantjes, en een handjevol rode bietenzaad.  

Wat een gemak, zo'n mini-moestuin. Met een half uur ben je klaar! 

Hierboven had ik wat resten van een paar sla planten weggehaald, en daar kwam dus wat ruimte vrij. Daar zijn nu rode bietjes ingezaaid. Omdat er in de buurt nogal wat katten wonen, die zo'n pas ingezaaide rij graag als wc gebruiken, heb ik een tak van de rozenstruik in stukken geknipt en die stukken daar in de grond gedrukt.  

Door die dikke vurige scherpe doornen denk ik niet dat hier nog door katten gepoept gaat worden. 

En ook moesten de aardappelplanten worden aangeaard. Door de aarde rondom de planten wat los te maken, en die losse aarde dan tegen de planten aan te harken, verhoog je je oogst. Er komt meer ruimte voor aardappelen. Ook voorkom je daarmee dat aardappels bloot komen te liggen en groen worden.

Het was wel een gepruts, op zo'n smal bed, om aardappelrichels te maken. 

Dat was woensdagochtend. En woensdagavond was hier de hele jubileumcommissie op bezoek, van de vereniging. Met een groepje zijn we dit jaar allerlei leuke activiteiten aan het verzinnen en uitvoeren. Omdat we 65 jaar bestaan.

Woensdag waren we de activiteit 'dauwtrappen met een ontbijtje' aan het voorbereiden, wat voor Hemelvaartsdag was gepland, met de start hier bij ons thuis. Ook zo'n avond voorbereiden is al gezellig. Veel kletsen, nieuwe plannen bedenken en die alvast half uitwerken, en toen, broodjes smeren en fruitsalades maken voor de donderdagochtend.

Er hadden zich achttien personen aangemeld.

 

Maar. 

Hahaha. Er kwamen er véél meer dan achttien! De auto's reden hier af en aan om zes uur 's ochtends, op Hemelvaartsdag. Er was schijnbaar iets misgegaan, met een bericht dat niet helemaal goed in de krant stond, waardoor láng niet iedereen zich had aangemeld. Er kwamen uiteindelijk wel veertig mensen. 

En dus, met een lange lange groep mensen vertrokken we in alle vroegte, eerst langs ons weiland, en toen langs de kruidenrijke oevers van de Beentjesgraven, we bekeken de mooie 'Zonnedauw' in de waterbergingen. En we mochten zelfs wandelen door het bos van Wim. Dat had ik van te voren gevraagd, of dat mocht, zo vroeg op de ochtend. Wim en Jacky vonden het prima. Wim had zelfs speciaal voor ons het pad gesnoeid. En kwam ook gezellig meewandelen!

Het was ontzettend leuk, om met zo'n grote groep volwassenen en kinderen ál die dingen bekijken die Brit en ik elke dag zien. Om het enthousiasme van zoveel mensen te zien, voor al die mooie natuur. Ook gingen er steeds meer sokken en schoenen uit en durfden steeds meer mensen en kinderen op blote voeten door het bedauwde gras te wandelen.

 

En uiteindelijk rond acht uur zaten we dan met z'n allen onder de kapschuur, aan het ontbijt. Met bekenden en met wildvreemden. Waarbij sommigen nog een rondje door de moestuinen liepen, en de kinderen natuurlijk de dieren wilden zien en met Brit spelen. 

Nou, het 'Dauwtrappen met een ontbijtje' op Hemelvaartsdag houden we erin, hebben we alvast besloten!

En dan is iedereen weer naar huis, en alles opgeruimd, en dan is het nog maar pas negen uur! Heel efficiënt, zo'n vroege start! Dan is er nog alle tijd voor wat tuinwerk.

Zoals stro onder de aardbeien leggen. Om te zorgen dat de aardbeitjes niet op de grond hangen en door bijvoorbeeld pissebedden worden opgegeten. En later op de dag, nog bonen opbinden. Drie ijzeren draden spannen langs de palen, op enkelhoogte, heuphoogte, en eentje helemaal bovenaan, en daarlangs van boven naar beneden komen dan touwtjes. 

De bonen kunnen dan langs de touwen naar boven klimmen. Je kunt ze even op weg helpen door de eerste ranken alvast om het touwtje te leiden. Altijd tégen de klok in draaien.

En halverwege zo'n dag dan tól je ineens van de slaap. Vanwege dat vroege opstaan. Dus ben ik vroeg gestopt. Heb nog wel een filmpje gemaakt. Dat is zoiets, als ik geen zin meer heb in klussen, dan ga ik filmen. 

🐣🐣🐣🐣🐣

En ondertussen, gewoon bij ons in de keuken, is zich nieuw leven aan het ontwikkelen. Tenminste, als alles goed gaat. Bijna drie weken geleden hebben we een setje bevruchtte eitjes in een broedmachine gelegd, en die zouden nu dus bijna moeten uitkomen. Lien en Liek zijn hier vandaag, en die zeggen steeds dat ze de kuikens al horen piepen. Maar ik hoor niks. Wel zit er een scheurtje in één van de eitjes.

Dat wordt morgen een drukke dag. Want Liek heeft dan haar 21-diner. Vandaag hebben we boodschappen gedaan, en het eten voor de 24 uitgenodigde gasten ingeslagen, en morgen wordt er gekookt en gebakken en het huis mooi gemaakt ...

..... en ondertussen zijn dus ook nét precies op diezelfde dag de adoptiekuikens uitgerekend. Haha dat verzin je niet, alles tegelijk, maar zo gaan die dingen soms. 

Nou, we gaan het zien. 

 

En dan hier tot slot ook nog dat filmpje, voor de tuinders onder jullie. Het gaat over de mais, en waarom ik daar dit jaar niet ga wieden en schoffelen. Als experiment.

(... en ik hoor nu ook wat piepen!)