Wat ik steeds vergeet, en over ruzie, en verder de gewone dingen.

Wat ik dus steeds vergeet hier op het blog te melden ... nou ja .... TIJDIG te melden, is dat wij met de Natuurbescherming echt héle leuke wandelingen organiseren steeds. Lia en ik hebben een reeks van 13 wandelingen uitgestippeld voor het komende jaar, en die zijn op elke derde zaterdag van elke maand.

Ook hartje winter dus! En we lopen óók gewoon als het regent. Je wil niet weten hoe leuk zo'n bos is tijdens een klein regenbuitje!

Enfin, zaterdag is het dus weer zover. Nu eindelijk eens op tijd gemeld, want misschien wil iemand van jullie wel mee. Mocht je in de buurt wonen. Het wordt een wandeling met als thema 'Paddenstoelen'. Ik heb van de week een krantje gemaakt met info over paddenstoelen. Daardoor weet ik er nu ineens het één en ander vanaf!

Dat is zo leuk van het organiseren van die wandelingen! Door je in allerlei onderwerpen te verdiepen waar je eigenlijk geen klap vanaf weet, leer je zelf ook weer heel wat. Of, zoals Editha dan zo mooi zegt ... de weg náár het doel is nét zo mooi als doel zelf. Soms zelfs mooier.

Maar goed. Aanstaande zaterdag dus wandelen hier in het bos, vanaf tien uur, Vijverweg 5 in Punthorst. We starten bij de boshut middenin het bos. Koffie en koek na afloop, en dat krantje krijg je ook mee. Machiel leidt ons rond, en hij weet veel over eetbare paddenstoelen, voor de smikkelaars onder jullie!

Ik let nu de hele tijd op paddenstoelen, en zag deze hieronder vandaag op een stuk hout in onze tuin. Het is ..... de Pholiota Aurivella! Haha, lang leve de app 'seek'! 

(hij is wel eetbaar maar niet lekker😊)

En in de stal ... sjonge jonge .... daar is grote ruzie geweest, lijkt het wel. Het was op dinsdagochtend. Ik kwam in de stal en zag dat de dames een hele plank eruit hadden gejast. Het was één van de planken uit de achterwand. Die was eruit en lag buiten, op de grond. En de plank erboven zat ook al los. Wat er gebeurd is? 

Geen idee natuurlijk. Maar wel is het zo dat Bonnie steeds groter en sterker wordt, en de leidende rol van Bella soms niet langer meer pikt. Hoezo mam, mag JIJ altijd als eerste bij de groenten en bij het hooi? Hoezo bepaal JIJ wanneer we gaan grazen en wanneer we gaan liggen om te herkauwen, en waar?

Ik betrap Bonnie er soms op dat ze nét op een andere plek gaat liggen herkauwen als Bella. Een echte puber dus, die gaat dwarsliggen en haar moeder soms ook wel even haar horens laat voelen. In plaats van alleen maar andersom. 

Dus ik denk dat hier een robbertje is gestoeid. En dat daardoor die plank eruit is gewipt.  

Op de foto boven zie je het van de buitenkant. Achter de stal is het kippenhok. Ik kan er dus niet bij om de plank weer vast te schroeven. Want dat kippenhok, dat staat dan weer klemvast tussen de stal en een grote boom

Die hebben we daar ooit met vier volwassen kerels met veel moeite op die plek gekregen. En die boom is flink gegroeid intussen. Dat hok krijg je nooit meer van z'n plek, tenzij je het sloopt. Dus die plank kan niet meer terug. En er zit nu een groot gat in de stal. Dat moet wel dicht, want het is precies op de zuidwesthoek, waar het hard kan waaien, en waar hun slaaphoek is. Daar mag het niet tochten.

Dus ik bedacht om er dan maar van binnen een wandje tegenaan te schroeven, gemaakt van die grote houten platen, die we hebben. Maar helaas ..... waren die al allemaal in gebruik. De laatsten zijn hier(onder) vóór de hooipakken vastgeklemd, zodat de koeien daar niet bij kunnen.

Géén grote platen beschikbaar dus. En het was al ná zessen, Hubo dicht, al schemerig in de stal, en de koeien stonden te loeien dat ze erin wilden. Nou, toen heb ik het maar met een paar kleine platen dichtgemaakt. Voor tijdelijk. Hopelijk dat ze er niet de horens achter kunnen krijgen. Maar me dunkt dat het wel stevig genoeg is.

 

De halve stal bestaat nu uit platen. Het is geen mooi gezicht. En zelf kreeg ik toen ook nog ruzie. Met de boor. Want nadat een schroef zat vastgedraaid, en ik de boor terug nam, viel het bitje steeds op de grond. Het viel in het stro, en zakte natuurlijk meteen diep in het stro weg.  

Het kostte mij twee bitjes, die ik écht niet meer kon terugvinden. En een paar lelijke woorden, dat ook.

 

Op woensdag tufte ik weer naar mijn moeder en hadden we een gezellige ochtend. Het gaat op het moment behoorlijk goed met haar gezondheid en daar zijn we allemaal erg blij mee. Het was weer, nét als vorige week, kletsen, het nieuws doornemen, de familie en de buurt, en wat er zoal in de kranten staat. En de boeken die we lezen. Meestal ná elkaar, want we vinden dezelfde schrijvers leuk.

(Op het moment herlees ik alles van P.J. Risseeuw, ik dacht dat daar in de reacties iets over  gevraagd was?)

Koek eten, koffie drinken, en ook nog pannen met appels schillen. Want die had ik natuurlijk meegenomen.

De appels heb ik thuis aangevuld met rabarber uit de vriezer, en in elke pan ging ook nog een fles vlierbloesemsiroop. Geen suiker meer toegevoegd.

Het was een heerlijke culinaire appelmoes. Die we overigens in vele recepten eten. Een schep appelmoes door de pompoensoep bijvoorbeeld is heerlijk, wist je dat? En door cakebeslag. En veel meer. Maar uiteraard ook altijd bij gebakken aardappeltjes! 

In de moestuin.

Vandaag en gistermiddag ben ik steeds bezig met één vak op de moestuin. Daar moest alles uit. Voederbieten, en nog een rij witlof, en wat kruiden en een rij Afrikanen. De aardappels die hier stonden zijn allang geoogst, en de rest is nu ook allemaal weg.

De kipjes helpen weer met alvast een beetje spitten.

De witlofpennen leg ik gewoon ergens buiten neer. Je laat ze een weekje ofzo liggen, en hakt dan het groen eraf. Met de pennen (wortels) kun je dan verder aan het werk om dan vervolgens hartje winter prachtige verse witlofsalade te hebben. 

Hoe dat verder gaat met die pennen laat ik zien als ik zover ben.

En de voederbieten liggen netjes op rijen op een andere plek. Ook die mogen gewoon buiten liggen, en worden binnenkort gekapt. Die kappen gaan dan als voer naar de koeien.

En we hadden zo'n heerlijk weer erbij de hele tijd! Droog, af en toe het zonnetje, en een briesje. En niks koud nog. Het was écht prettig werken!

Na het leeghalen heb ik compost uitgereden over het hele vak. Allemaal bulten, en die vervolgens zo gelijk mogelijk uitspreiden. Zo vul je weer aan wat je hebt weggenomen. En voed je meteen al het bodemleven.

Dat is nu klaar. Nu moet het nog worden omgespit en dan wordt hier de winterrogge op gezaaid. Dat doe ik het liefst vóór half oktober. Hoe eerder je het doet in het najaar, hoe beter het zal aanslaan vóór de vorst komt. En hoe minder kans op onkruid later, tussen de rogge.

Ook 's avonds is er nog zoveel te zien. Er waren dit keer bijzondere muggen, en door het zonlicht leken het wel kleine elfjes, of eigenlijk meer, drones. Ik weet niet wat het waren, en ze staan ook niet zo duidelijk op de foto's. Misschien zie je het.

Op tafel.

Leuk he, die borden? Van de Kringloop in Hoogeveen. Ik vond ze mooi vanwege de winterse silhouetten van de bomen. Echt winterborden zijn het. 

Grappig idee dat hier vele andere gerechten op hebben gelegen. Wie zou ervan gegeten hebben? Of waren ze alleen maar voor sier? Nou, hoe dan ook, nu gaat onze Moeskoek erop!

 

Enne .... niet vergeten he? Paddenstoelenwandeling dus, aanstaande zaterdag. Opgeven is noodzakelijk, en doe je via aanmelden@nbvijs.nl. Je krijgt dan van Greetje alle informatie.

En volgende keer meld ik het wat eerder! Dan hebben we een zadenwandeling, mét zaden-ruilbeursje, in november!

😊😊

(ps Anneke nog hartelijk dank voor het artikel over de het Friese rijstveldje!)