Van vliegjes, Moeskoek, knoflook, de gasprijs en de aarde.

Wat dat toch was? De afgelopen dagen? Was het een nieuwe plaag, of gewoon even een platteland-dingetje wat normaal is voor deze tijd van het jaar, maar ons tot nu toe ontgaan was? 

Vliegjes!! Miljoenen. Miljarden!! Van die eendagsvliegjes. De hele lucht rondom de boerderij en boven de weg en boven de sloot trilde gewoon van de vliegjes. Het leek wel of het sneeuwde. Ze waren er alleen op zonnige momenten. Als er wind kwam of bewolking, dan waren ze ook zó weer weg.

Zie je ze?

Ze doen geen kwaad. Ze doen eigenlijk niks. Gewoon, alleen maar vliegen. En op mijn bril zitten en in mijn kraag en ze vliegen ook je mond in als je die toevallig laat openstaan. Maar gelukkig, vandaag waren er alweer aanzienlijk minder.

(Of zouden ze er nu ineens zijn omdat de zwaluwen weg zijn?)

De dagen beginnen hier mistig. Echt oktober. En in die mist was ik vanochtend bezig om de slootpomp van de koeien te verplaatsen, want de koeien staan inmiddels alweer op het weiland. Dat verplaatsen van die pomp, dat is echt zo'n klus waarvan je denkt, och, dat heb ik vóór de koffie makkelijk gefixt. 

Maar helaas dat viel tegen. 

Het was namelijk zo dat de jerrycan, die het uiteinde van de slang, in de sloot, drijvende houdt, kapot was. Dus moest ik eerst helemaal heen en weer lopen om een nieuwe jerrycan te halen. Want als de slang niet blijft drijven zakt hij op de bodem van de sloot en komt er zand en modder mee in de pomp.

De pomp heb ik toen op het weiland geplaatst en vastgezet met twee ijzeren staven, die je de grond in moet duwen. Anders duwen de koeien die pomp zó omver. En de slang, daar kwam dus een nieuwe jerrycan aan, en die gooide ik in de sloot. Hij bleef mooi drijven, dus ik dacht, nou, alles in orde. Ik pomp dan altijd eerst even met mijn voet het eerste water op, om te zien of hij het doet. 

Maar néé dus. Wat bleek nu? De slang zat helemaal vól met zand en modder. Hij was helemaal verstopt geraakt. Geen druppel kwam eruit. En hoe krijg je dat dan weer goed? Ik had geen idee en ben wat gaan hannesen met een emmer water, en toen de pomp maar eens op de kop zetten, en de slang proberen door te spoelen.

 Met meer geluk dan wijsheid lukte het uiteindelijk, en kreeg ik de pomp weer aan het pompen. Mooi helder slootwater, zonder modder en zand. 

 

Grappig, toen we hier gingen wonen had ik geen idee dat dit soort dingen ook tot de dagelijkse bezigheden zouden horen. Ik dacht meer aan ... moestuinieren, aan kipjes en koetjes verzorgen, aan wecken en wol spinnen en schapen scheren. 

Maar de meeste tijd ben je kwijt aan heel andere dingen. Een kapotte weilandpomp. De omheining repareren. Want die gaat ook altijd weer kapot. En omdat je vee rouleert over het land, moet dat draad ook aldoor weer worden aangepast. 

Gisteren heb ik alle losse stroomdraden op het weiland, en overal, weggehaald. Heerlijk!! Géén draden en paaltjes gedoe meer, tot april. Want in de winter staan de koeien overdag in het weiland, en 's avonds op stal. Geen geschuif meer met paaltjes en lijntjes. Ook heb ik dit jaar voor het éérst alle draden netjes op klossen!! Want OH OH OH wat heb ik veel tijd lopen verprutsen met in-de-knoop-zittende stroomdraden. Ook dat kost uren en uren.

Het komt natuurlijk ook omdat je op zoveel gebieden nog erg onervaren bent. Daarom kosten al die werkjes zoveel tijd. Maar aan de andere kant leer je er ook enorm veel van, van al dat geklungel. Enne, ik héb ook tijd, natuurlijk. Want dit is mijn baan.😊

Bella is ondertussen de hele tijd gewoon maar aan het grazen. Maar Bonnie is echt een gezelligheidskoe, en die komt altijd in mijn buurt. Ze wil graag aan mijn laarzen likken (ook als die van rubber zijn) en ze wil graag tussen de horens gekrabd worden. En aan mijn handen likken. 

Ze is zo tam als wat! En gelukkig ook een stuk rustiger. Nóóit meer vliegt ze door de omheining heen. Wel houdt ze nog steeds van héél hard sprinten. Zij aan de ene kant van het draad, en Brit aan de andere. En dan samen het hele weiland over vliegen. Even hard!

Met dit mooie weer haal ik heel wat van het land af. Het is makkelijk oogsten, nu het droog is. Ook kun je mooi gebruik maken van de zon en de wind, om de oogst te laten na drogen. We hebben dit jaar erg veel mais. En niet zoveel rogge. Dus dat wordt dit jaar mais-rogge-brood, in plaats van rogge-mais-brood.😊

Wel is een deel van de maiskolven door vogels aangepikt en dan heeft zo'n kolf een zwarte neus. Het niet aangetaste deel van de kolf is dan nog gewoon bruikbaar.

Ik heb vandaag nog één receptje, en wel van de Moeskoek.

Het is iets wat we vaak voor lunch eten, omdat het makkelijk en snel te maken is, héél gezond, en ook nog eens héél lekker. Nou. Toprecept dus. Het is nét geen pannenkoek, nét geen omelet, en nét geen quiche. 

Je begint met een grote koekenpan waarin je in hete olie flink wat in blokjes gesneden groenten bakt. Alles kan erin. Je ziet hier bij mij vooral vruchtgewassen omdat we die veel hebben, maar blad kan ook. Spinazie, zuring, prei, boerenkool, snijbiet, etc. Snij alles in stukjes en dat kan er ook allemaal bij.

Vervolgens maak je een beslag van, nou, wat gaat erin? Ik nam twee eieren (we hadden niet meer, de kippen leggen matig) een kopje meel, en een scheut melk toevoegen tot beslag-dikte. Dan voeg je zout, peper en kruiden toe. Ik nam verse bouillonpasta en wat verse korianderpasta. Beetje baksoda erbij en roeren.

Giet dat beslag dan uit over de beetgare groenten. En dan even laten bakken tot de bovenkant iets gestold is. En dan, net als bij roerei, stukje bij beetje de 'koek' omdraaien. Want in zijn geheel omdraaien gaat niet, daarvoor is het niet stevig genoeg. Dus je krijgt een bord vol met losse stukken roer-pannenkoek, wat wij dus Moeskoek noemen. 

Na de lunch was het tijd om de knoflook te poten. Dat doe je bij voorkeur in de herfst.

Herfst-knoflook geeft meestal grotere bollen dan voorjaars-knoflook. Omdat herfst-knoflook een veel langer seizoen heeft, en dus een beter wortelstelsel kan aanmaken. En knoflook heeft wat vorst nodig, dat ook.

Ik begon vanmiddag maar eens met het uitpulken van de bollen. Dit jaar heb ik pootknoflook gekocht. Je hebt dan mooie dikke tenen, die grote bollen geven. De volgende twee tot drie jaar gebruik ik dan weer mijn eigen teelt. Maar dan worden je bollen wel steeds iets kleiner. Dus, af en toe weer pootknoflook kopen uit de handel.

Ergens op de tuin zoek je dan een plekje. Het hoeft niet groot te zijn. Wij gebruiken zo'n tweehonderd bollen per jaar, dus moest ik zoveel tenen poten, en dan heb je aan een vak van anderhalf bij drieënhalf meter genoeg. Werk wat compost door de toplaag, en uitharken. Ik maakte zeven rijen op ruim 20 cm afstand (met de hark lijnen maken) en dan de tenen tien tot vijftien cm uit elkaar in de rijen. Goed de grond in drukken.  

En ..... that's it!

Als het hard gaat vriezen mag er wat stro of hooi of afgevallen blad op. En verder heb je amper werk aan knoflook.

En dan nog even wat anders.

Want de gasprijzen ..... gaan omhoog. Grote schrik alom. Maar ergens ... ben ik er niet rouwig om, want komop mensen, het gas raakt op!! Laten we er superzuinig mee zijn. Dan heb je ook niet zo'n hinder van de prijsstijging.  Het is alleen wel weer een grote strop voor de minima, die al zo vaak de dupe zijn. Maar voor de rest ... we kunnen toch gewoon minder vaak en lang douchen? En dat grote bad vol met heet water voor één persoon? Dat kan echt niet meer anno 2021. Thermostaat wat lager, truien aan en pantoffels maken. Anders is er niks meer voor onze kinderen en kleinkinderen. 

Ondanks de onzekere tijden die we tegemoet gaan .... is het ook weer heel mooi om te zien wat mensen allemaal bedenken en hoe ze zich kunnen aanpassen. De één schakelt wat sneller dan de andere ... maar wereldwijd is er veel gaande ...

...... om op deze prachtige planeet nog wat langer te mogen en kunnen wonen!