Friday on the farm.

Het is al klaar. Als wij aankomen is de loonwerker allang weer weg en is onze toekomstige moestuin gefreesd. Mooi zwart ligt het erbij. Klaar voor de groenbemester.

´Nee hoor,´ zegt Henk. 'Het beste is om het eerst ook nog even te spitten en een paar keer te eggen. En dan pas rogge zaaien. Of gras klaver.'

Ook goed. Maar in elk geval ... het begin is er. Van de nieuwe tuin!

Verder was het een hele drukke dag vandaag. We zijn toe aan de details, en moeten over veel dingen nadenken en keuzes maken. Vloeren, kleuren, raamafwerking, de kleur van de stopcontacten ... ja zelfs daar kan je in kiezen. Ik word er wel es gek van hoor van al die keuzes.

De nieuwe raampjes zitten er al in.

Oh en loop eens mee naar boven!

Kijk daar heb je het bedstee kamertje. Het ziet er nu nog een beetje hokkerig uit maar het is echt heel grappig. In één van de twee slaapkamers heb je dus éérst een gewoon kamertje, van drie bij drie ongeveer. Genoeg ruimte voor een flink buro en een bed. En dan is er weer een deur en kom je in een kast-kamertje, waarin ook meteen de buis van de schoorsteen is weggewerkt.

Hierin komen nog wat kasten langs de wanden, met planken daarboven, en in het midden komt een groot tweepersoons bed. Dan is het kamertje vol. Dat wordt een heel gezellig nestje!

En vandaag kwam ook Bertie langs. Zij is de vrouw van de schilder en helpt ons bij kleuradviezen voor de muren en de kozijnen en de plinten enzo. Bertie vroeg wat er op de vloer komt. Nou PVC zeiden wij, in een houtprint.

Hm, zei Bertie.

Ze legt uit waarom ze daarover twijfelt ..... omdat wij overal van dat mooie oude hout hebben, zoals die oude gebinten, en een houten keuken, een houten trap, dan lijkt dat pvc misschien wel een beetje erg plastic, naast dat echte natuurhout. Tja .... klopt. Maar wat nu? Moeten we weer op zoek naar iets anders? Dan veegt Bertie over de vuile vloer.

'Wat zit daar eigenlijk onder?'

Ja dat is die leistenen vloer. Die we absoluut niet mooi vonden, ooit lang geleden .... maar dat kwam ook vooral door de bakstenen muren en al die houten deuren ....

... eigenlijk was die vloer zelf best mooi. Enne, natuursteen. Een eeuwenoud natuurprodukt, misschien zelfs wel miljoenen jaar oud, is dat Noorse leisteen. Zoals Bertie zegt ... die vloer dat is een kadootje!!


 


Maar helaas is er al veel gesloopt en zijn er hele geulen gefreesd in de vloer. Er zijn complete stukken weg. Nou, weer wat huiswerk erbij. Op zoek naar een bedrijf die deze steen nog levert en die schade misschien kan herstellen. Want er moet ook een heel stuk bij, in de keuken.

En verder moeten we weer op pad. Een binnendeur uitkiezen en een kledingkast en een schuifwandje voor de kast op de overloop. Gelukkig zijn al die bedrijven om de hoek te vinden, in Nieuwleusen en in Staphorst. We hoeven niet naar Limburg ofzo voor een of andere dealer.

Achter bij de paardenbak ligt een deel van onze omheining. Die is er voor ons alvast uitgesloopt, door Max en Guiseppe van De Zonnehorst. Nu vormen onze percelen meer één geheel en kan de greppel worden uitgediept, die de afscheiding vormt.

Ik wandel nog maar eens langs de nieuwe moestuin.

Zo bijzonder .... iets wat een hele tijd alleen maar in ons hoofd zat ... en wat nu werkelijkheid wordt, stapje voor stapje. Zomaar, een grote tuin die klaar ligt om door ons ontgonnen te worden, te worden gebruikt, om voedsel op te leveren voor onszelf en hopelijk vele anderen.

Mijn handen jeuken!

Om het weiland heen, de wijde velden, de grote blauwe hemel, de sloot met mooie kruiden en zwevende libellen ....

Goed. Weer down to earth. Want er moet nog geoogst worden en dan is ons dagje hier al weer om.

Als we bijna weggaan zie ik nog een berichtje van Jan, die aldoor zo met ons meedenkt, ook nu weer. Hij heeft een kennis gebeld, met net zo'n vloer als de onze, of die niet een goed natuursteen-bedrijf wist. Jazeker.

Dus hier op een stukkie hout staat de naam van een bedrijf waar we misschien hulp kunnen krijgen bij herstel van onze vloer. In Zwartebroek, dat ligt op de route!

Die Jan. Goud waard! :-)