Gisteren .... hadden we een keer zin in iets anders dan bos en hei. Op zoek naar een snuif cultuur slenterden we over de Utrechtse grachten. Wat was het daar druk! Ik moest bijna een half uur wachten op een zak patat. Maar er zijn in alle steden ook altijd wel stille hoekjes te vinden. Zoals hier in Utrecht, op de Pausdam.
Daar woonde vroeger, in vijftien-honderd-zoveel, Adrianus VI. Hij werkte op het hof bij Karel de vijfde. Hij was denk ik een hele goeie in zijn vak want hij werd tot paus gekozen! Een Nederlandse paus!! Nooit geweten dat we ooit een paus gehad hebben. En dit was dus zijn huis in Utrecht. Het Paushuis op de Pausdam.
Mijn eigen paus, Paulus I, is niet zo geïnteresseerd in die Adrianus. Hij staat precies de andere kant op te kijken ....
Hij ziet een paar studenten in een rubberbootje in de gracht, die aan het keten zijn. Waar hij lol om heeft. En ik moet dan weer lachen om Paul die hier in die zwaar historische omgeving gewoon in het hier en nu blijft en zich niks aantrekt van Adrianus.
Arme Adrianus. Hij is maar één jaar paus geweest. Toen stierf hij alweer. Ja paus zijn, dat is niet niks natuurlijk.
Vanaf de pausdam lopen allerlei leuke oude steegjes en straten alle kanten op. Wij lopen als echte toeristen natuurlijk naar de Domkerk. Want dat is het grootste en meest aantrekkende gebouw in de hele omgeving. Je wordt er vanzelf naar toe gezogen!
De Domkerk is zo groot ... je voelt je dan zelf heel klein. Het is bijzonder ... het hele midden deel van die kerk is ooit door een storm verwoest. Toen hebben ze dat puin gewoon twee eeuwen laten liggen. En toen pas opgeruimd. Moet je nou es om komen!
Dus het middendeel van de kathedraal is weg. Je hebt dus de Domkerk (eigenlijk een halve kerk dus), dan een tijdje niks, waar nu een plein gemaakt is, en dan de Domtoren. En daarom heen natuurlijk nog binnenplaatsen en een tuin en van die galerijen.
Die glas-in-lood ramen .... hoe deden ze dat ooit zonder synthetische verf? De kleuren zijn na achthonderd jaar nog steeds zo mooi en fel.
Maar goed, inmiddels zijn we allang weer gewoon thuis, en is het tijd voor een nieuwe maandag rubriek.
Het maandag maaltje.
Elke maandag in april laat ik een maaltijd zien gemaakt van de laatste oogst van 2015, de eerste oogst van 2016, en wat wilde kruiden. Vandaag eerst maar es op zoek. Wat is er nog over van de oogst van 2015?
Ja uien en knoflook hebben we nog wel. Maar ze beginnen wel te leven. Het is april, ze willen de grond in en uitgroeien tot grote planten!
Hoe zou het met de laatste aardappelen zijn? Die staan in het schuurtje, in de zon. Dat is dus veel te warm voor ze!
Het is nog maar een schamel beetje aardappels. En overal zie je ook hier de kiemen groeien. Maar je kunt ze nog gewoon eten.
Dus wat betreft oogt van 2015 hebben we dus dit:
Ja en wat 2016 betreft .... er is nog haast niks. Dan maar bieslook. En verder wilde kruiden uit de tuin zoals jonge smeerwortelblaadjes, jong zevenblad, wat borageblad, dat soort dingen. Allemaal vol magnesium en kalium enzo. Als je eetbaar onkruid in de tuin hebt hoef je al die pillen dus niet te kopen.
Versnipper elke dag zoiets door je maaltjes, en dan kom je een heel eind qua mineralen!
Ik heb er vandaag pannenkoekjes van gebakken. Dat is zo'n lekker maandags maaltje, als we toch allemaal een beetje de blues hebben van weer een volle nieuwe week voor de boeg. Dan is een stapel pannenkoeken op je bord een echte opkikker!
Je maakt beslag zoals je gewend bent. Ik nam 250 gram meel, 2 eieren en een halve liter melk. Snuf kruidenzout en chilipeper erbij, en dan mixen of kloppen. Dan schil en rasp je zo'n 6 á 8 middelgrote aardappels, snipper 2 uien fijn en pers 3 knoflooktenen. Alles door het beslag. Dan alle verse kruiden heel fijn snijden en ook er door heen roeren.
Je hebt nu een gigantische bak beslag. Ik was wel drie kwartier aan het bakken. Omdat mijn beslag vrij dik was heb ik vier-in-de-pan koekjes gebakken. Nog lekkerder dan één grote.
Wij aten het met witlofsalade, en flink wat ahornsiroop over de pannenkoekjes!
0 reacties:
Een reactie posten