In de zomer rij ik om de paar dagen het land door, van Bussum naar Lauwersoog en weer terug.
Thuis heeft de tuin nog steeds veel tijd en zorg nodig. Zoals bijvoorbeeld vandaag, toen bleek dat door al die mooie zachte regenbuitjes de laatste paar dagen, de slakken ook weer actief waren.
De slakken zitten nu in de jonge bonenplantjes, en ze eten die allemaal op. Dat kan dus niet. Dus heb ik bij de Gamma een zak gekocht met het meest grove zand, en dat is nu langs de bonenbedden gestrooid.
Overdag zitten de slakken verscholen onder het stro van de aardbeien, en ´s nachts kruipen ze vandaar uit over de tuin. Ja, dat stro heeft dus ook z´n nadelen.
Nou hoop ik maar dat ze niet met hun weke gevoelige buiken over dat scherpe zand willen kruipen. Anders hebben we straks geen bonen.
En vervolgens ... weer naar Lauwersoog, heerlijk daar met dat zeebriesje. Kijken bij de meiden die op de zeilschool ´De Lauwer´ lesgeven. Dit keer was het groot avontuur, want ze gaan met de hele zeilschool een dag op zee zeilen! Wat een enorm avontuur voor die kinderen, heb je net zeilen geleerd, mag je op de Waddenzee zeilen! Op de golven!
Het gaat allemaal uiterst verantwoord. De instructeurs van de Lauwer zijn heel intensief opgeleid, en hebben uitgebreide instructies hoe ze dat met die kinderen moeten doen op zee. Het is prachtig om te zien, alleen heb ik helaas geen foto´s van het zeilen zelf, want ik was net te laat. Ze waren al aan het aftuigen.
Maar wat eigenlijk nóg een groter avontuur was dan het zeilen op zee, was het ´schutten´. Met al die kleine bootjes door die enorme grote sluizen in de haven, om van de zee weer op het Lauwersmeer te komen. Wat een organisatie om al die bootjes netjes in de sluis te krijgen.
Ik was echt trots op Anke, die de zes cursisten van de catamarans keurig naar binnen manoeuvreerde.
En daar achter kwam de rest van de zeilschool. Ook de kleine optimisten waren erbij. Enorm stoer! Er wordt geen risico genomen, de instructeurs in de motorbootjes loodsen alle bootjes keurig groepje voor groepje de sluis in. Als het nodig is met één instructeur voor en ééntje achter.
Ook de surfers mochten dit keer de zee op. Die planken en zeilen werden in de grote boot heen en weer gebracht. Marlieke, die surfles geeft, ging met haar groepje cursisten maar terug lopen, ze pasten er niet meer bij in de boot.
Jaja en daar lagen al die bootjes te wiebelen in de sluis. Ik ben zelf
Nou, dat hebben we ook weer gehad. Nu een lekker visje eten! Tot maandag weer!
1 reacties:
Wat een organisatie! Mooi om te zien hoor. En och heden.. een frietje met vis.. mmm.. lekker! ;o)
Een reactie posten