Schorten update, en juni klusjes.

Eerlijk gezegd ... toen die actie voor Ionut startte, een paar weken geleden, en toen jullie de eerste schorten bestelden .. toen dacht ik ... wat lief dat mensen een bijdrage geven voor de oogoperatie. En natuurlijk krijgen ze dan ook een schort ervoor, maar dat is maar bijzaak natuurlijk. Want zo'n schort .... kan je natuurlijk ook gewoon voor 3 euro bij de Zeeman of de Action kopen.


                              


Dus ik ben elke keer verbaasd om die leuke fotootjes te zien die ik krijg opgestuurd ... dat die schorten dus ook echt gedragen en gebruikt worden! En een plekje in een keuken krijgen, ergens in Nederland of België of zelfs in Italië. Wow ... dat is echt leuk!

Bedankt voor jullie foto´s! Deze hierboven, waar Marie-Louise (rechts) een schort kado gaf aan vriendin Carla (links) mocht ik laten zien, ik had erom gevraagd. De rest wil ik ook best laten zien maar laat dan nog even weten of je dat goed vindt.

Vandaag ging er ook weer een stelletje op de post.

Ja, en na zoveel tientallen pakjes weet ik inmiddels precies hoe ik ze moet opvouwen zodat het in een envelop past. De eerste pakjes waren een stuk rommeliger ... ja dat is de wet van de traagheid he? (mijn traagheid dan he?)

En ... hoe het met Ionut gaat? En met het totale bedrag? Je kunt hier op de site van Henriette een update zien van de vorige week. Inmiddels zitten we dik boven de duizend euro schat ik zo.

Als ik marktkoopman was zou ik zeggen .... wie maakt me los? :D ...  bestel zo'n handig schortje ... en dan, over een schort of tien ... is er genoeg voor de operatie! Dan kan Ionut met z'n artsen afspraken gaan maken.

En nu .... zeur ik er niet meer over! Ik ben dolgelukkig met alle bijdragen die tot nu toe zijn gedaan, met en zonder schorten! Onwijs bedankt!!

En dan de courgettes. Die worden steeds weer opgegeten als ze net een paar leuke blaadjes hebben. Drie zijn er gelukkig volwassen geworden, en de rest is weg. Foetsie. Gelukkig had ik een paar op reserve staan, en die gaan dus NIET de grond in, maar ze gaan in grotere bakken om daar hun kleutertijd door te brengen. En dan elke dag even de onderkant van de pot inspecteren op slakken. Als ze groot zijn (en te taai voor de slakken) gaan ze alsnog de grond in, want daar produceren ze beter dan in een pot.

En met het ruisende regenbuitje is het wel gezellig om even in de kas koffie te drinken en bij te kletsen met de tomaten en de komkommers. Dat dieven van die komkommers en tomaten, dat moet je om de dag even doen. Anders worden die dieven te groot. Bij de tomaat haal je alle okseltjes leeg, en bij de komkommers haal je de bladoksels tot kniehoogte leeg, en dan om en om één vruchtje laten zitten.

Komkommers ook goed blijven begieten. Op de grond en niet op het blad. Als hij in te droge grond staat kan hij makkelijk spint krijgen. En als de plant zelf te nat wordt krijg je weer schimmels. Jaja altijd wat! Maar als je het goed doet ... kun je heerlijk de hele zomer even lekker een verse komkommer snijden, voor op brood of voor een slaatje, of een lekkere tzatziki saus!

Buiten zijn de neven en nichten van de komkommers, de pompoenen, ook aan een spurtje begonnen. Ze gaan al ranken, en ik maai het onkruid om de bakken kort af. Zodat er genoeg ruimte is en er genoeg licht bij komt. Verder laat ik het kruid meest staan, want daar zitten allemaal waardevolle insecten in. En vele ervan gaan ook nog bloeien. Als je alles steeds kort maait, hou je geen bijen en hommels over in je tuin.

Al het gemaaide spul gaat op de compost of in de gierbak.

Op het pad is een mooi tafereeltje te zien. Hoe de kikker likkebaardend naar de slak zat te kijken maar er toch maar vanaf zag ....

Haha na een tijdje dubben ... sprong hij er met een boog overheen. Die slak is veel te groot voor hem!!

asjemenou ...

Ja en andere diertjes kom ik ook nog tegen. Zo'n arme rode kool toch ... tientallen rupsjes kruipen over hem heen. Hij is voor de helft opgegeten. En onder de poep zit hij. Ik veeg de rupsen weg en geef de kool een high five. Beetje aanaarden, beetje water sproeien, beetje gier erbij. 

Komop man, volhouden!

Thuis wordt er weer een partij aardbeien weggewerkt. Drie kilo gaan er in de weck. En dan niet zoals vroeger, met wel een kilo suiker per liter water, en heeeel lang koken, maar ik neem een gokje. Er gaat slechts 150 gram suiker per liter water bij, en ze worden een half uurtje geweckt op 80 graden, in de oven.

Je brengt per kilo aardbeien een liter water aan de kook met de suiker. Dan de aardbeien erbij, niet weer aan de kook brengen maar op zo'n 80 graden even laten staan, totdat de aardbeien wat weker worden. Er gaan dan veel meer in een weckpot.

De brandschone potten vullen met vruchten, en dan het sap erbij schenken tot de pot bijna vol is. Deksel en ring erop, klemmen erop en in de braadslede in de oven op 80 graden, een goed half uur. In de braadslede giet je twee duim kokend water.

Er was wat van dat kookvocht over, dat ik ook maar in flessen heb gedaan. Hele lichte siroop is het.

Ja en nu maar afwachten of de aardbeien met deze lage dosering suiker goed blijven. Of er geen gisten zijn achtergebleven in de vruchtjes. Eén pot ging al meteen open trouwens, want ik had die ring scheef ertussen gezet. Ja daar moet je ook goed opletten. Goed afsluiten.

En verder .... het gros van de aardbeien gaat nog gewoon vers naar binnen hoor!